نقدی بر نقد انتصابات شهردار تهران
ولی‌الله شجاع‌پوریان در شوراآنلاین نوشت: قریب به ۱۸ ماه از آغاز به کار مدیریت شهری جدید با رای قاطع و کم‌نظیر مردم تهران به لیست امید می‌گذرد، از همان ابتدا مشخص بود که هم اعضای شورای شهر و هم شهردار تهران روزهای سختی پیش رو دارند، بدهی‌های سنگین، تراکم نیروی انسانی غیرتخصصی، خروج از وظایف ذاتی مدیریت شهری و ورود شهرداری تهران به ماموریت‌های غیراصلی و مشکلات ریز و درشت دیگر، حاکی از روزهای سخت اصلاح‌طلبان در باتلاق شهرداری تهران بود، از سویی اعتماد مطلق شهروندان تهرانی به لیست امید، حضور بیشتر زنان و جوانان در ترکیب شورا، ظرفیت نخبگانی اصلاح‌طلبان و همسو بودن دولت با شورا از محاسن شورای جدید بود که می‌توانست عوامل مهمی برای پیشبرد اهداف شورا و مدیریت شهری جدید باشد.
استعفای ناخواسته دکتر نجفی و بازنشستگی اجباری مهندس افشانی نشان داد رقیب بیش از آنکه تصور می‌رفت در میدان حضور دارد و اکنون نیز دکتر حناچی روزهای سختی را پیش‌رو دارد که عبور از آن جز در سایه همدلی و همراهی طیف‌های مختلف اصلاح‌طلب شورای شهر میسر نیست.
متاسفانه در هفته‌های اخیر اختلافات میان شهردار تهران و برخی از اعضای شورای شهر بر سر انتصابات شهرداری شدت گرفته و به موضوع چالشی و اختلاف‌برانگیزی تبدیل شده است، بر اساس قوانین موضوعه و قانون شوراها، اعضای شورای شهر پس از انتخاب شهردار حق دخالت در انتصابات شهرداری را ندارند و شخص شهردار تهران موظف به پاسخگویی درباره انتصابات خود و عملکرد آنان خواهد بود، البته نمی‌توان کتمان کرد که اعضای شورا به عنوان منتخبان مردم باید وظیفه صیانت از رای مردم را عهده‌دار باشند و رویکرد کلان مدیریت شهری را به سمت مطالبات شهروندان پیش ببرند اما این رویکرد باید در مصوبات، قوانین، نظارت و در مسیرهای قانونی تبلور یابد، در غیر این صورت تکرار اشتباهات گذشته و دخالت در حیطه اختیارات شهردار به شمار می‌آید.
خوشبختانه قاطبه اعضای شورای شهر در این دوره بر این امر مهم واقف بوده و از ورود به عزل و نصب مدیران شهری پرهیز کرده و با توجه به حضورم در مدیریت شهری به تجربه دریافته‌ام که اکثریت قریب به اتفاق آنها دخالت مستقیمی در انتصابات ندارند، اما نمی‌توان از رویکرد عده معدودی از اعضا که در ماه‌های گذشته به دنبال سهم‌خواهی و دخالت مستقیم در عزل و نصب‌های شهرداری بوده‌اند به راحتی عبور کرد، متاسفانه برخی از اعضای شورا تفاوت معرفی افراد توانمند و اصرار بر انتصاب افراد را درک نکرده‌اند و با اصرار بر عزل و نصب برخی از مدیران شهری به صورت آشکار در انتصابات ورود می‌کنند.
مردم تهران به این دلیل در ۲۹ اردیبهشت پای صندوق‌های رای حاضر شدند که یک «نه بزرگ» به تک روی و انحصارطلبی بدهند، رویکردی که متاسفانه امروز در رفتار برخی از اعضای شورا به چشم می‌آید و با گفتمان اصلاحات فاصله معناداری دارد.
مردم تهران به طور حتم مشکلات مدیریت شهری در دوره جدید را درک می‌کنند و بر آن واقف هستند و چه بسا توقعات و مطالبات خود را منطبق با شرایط امروز جامعه تعدیل و تعریف کرده‌اند، اما این انتظار از اعضای شورای شهر و مدیران ارشد شهرداری می رود، همچنان که تا امروز اتحاد و انسجام خود را حفظ کرده‌اند، در این روزهای سخت نیز دچار حاشیه، اختلاف و موضع‌گیری‌های بیهوده نشوند، ارزیابی عملکرد مدیریت شهری و مواضع اعضا به گونه‌ای نباشد که اگر امروز مدیر دلخواه من حکم گرفت، شهردار مورد ستایش و اگر مدیر دلخواه من منصوب نشد، مستوجب نکوهش و سرزنش باشد.
پشتوانه شورا و مدیریت شهری فعلی فراتر از احزاب و طیف‌های مختلف سیاسی، میلیون‌ها شهروند تهرانی هستند که بدون توجه به هیچ اسم و رسمی به یک گفتمان رای دادند و تکرار این اعتماد نیاز به همدلی، همکاری، تعامل و البته پرهیز از سهم‌خواهی، حزب گرایی ،تک‌روی و انحصارطلبی دارد.
انتهای پیام
