دو دلیل “برجسته‌سازی” شخصیت حضرت زینب در دوره معاصر
محسن حسام مظاهری، نویسنده و پژوهشگر اجتماعی تشیع و آیین‌های شیعی در توییتر نوشت:
“پیش از نیم قرن اخیر، حضرت زینب هیچگاه لااقل در تشیع ایرانی جایگاه برجسته‌ای که امروز دارد را نداشته است. به عبارتی می‌توان گفت وی در دوره معاصر از تاریخ “فراخوان” شده است.
در این برکشیده‌شدن و فراخوان، دو عامل بیش از همه موثر بوده:
یکی دکتر شریعتی (که “زینب نالان” و “ام المصائب” تعزیه‌ها و روضه‌ها را به زنی حماسی و مبارز و “پیام”رسان و تکمیل‌کننده‌ی عاشورا مبدل کرد و برای فعالسازی زنان در انقلاب، زینب موردنیاز جامعه را “ساخت”)؛ و دیگری جنگ سوریه و ادبیات دفاع از حرم.
درواقع برجسته‌سازی شخصیت حضرت زینب در دوره معاصر، محصول انگیزه‌های سیاسی بوده است. اما محصول این برجسته‌سازی و فراخوان منحصر به تشیع سیاسی نبوده و دیگر جریان‌های شیعی هم به آن اقبال نشان داده‌اند و تلاش کرده‌اند هرکدام زینب خود را بسازند.
روایت غالیانه و اسطوره‌ای از آن حضرت که در ادبیات هیئتی رواج یافته، از نتایج همین تلاش‌هاست.
#فربهی_مناسکی”
انتهای پیام
