گفتمان “مهر طبیعت” به جای گفتمان “قهر طبیعت”

حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی نوشت: “قهر طبیعت” گرچه یک واژه بود اما خیلی زود تبدیل به یک گفتمان شد.

اجازه بفرمایید با صراحت بگویم ؛ این واژه و گفتمان کاملا نابجا و ناصحیح است.

طبیعت ، سراسر زیبایی و شور و شعف است.

طبیعت؛ بخش مهمی از نظام خلقت است که بوسیله خالق مهربان تعبیه شده ، مگر میشود خلقت خالق زیبا آفرین ، دارای قهر و عذاب باشد؟!
پاسخ از بدیهیات است که ؛ اصلا و ابداً امکان ندارد.

دراین کوتاه نوشته ، درباره اداره نیکوی جهان به این دو گفتار عالی توجه بفرمایید:

به تعبیر قرآن ؛ 《الرحمن علی العرش استوی》،

یعنی خدا با رحمتش تمام جهان را اداره میفرماید.

اگر جهان با رحمت الهیه اداره میشود جای ضد آن که “قهر” باشد عقلا محال است.

و نیز ؛

به تعبیر صحیفه سجادیه 《بعثهم فی سبیل محبته》،

یعنی خدای رحیم ؛ تمام هستی و ذرات آن را در مسیر محبت و مهر ورزی قرار داده .

مگر میشود جهانی که همه اش در مسیر محبت است ، قهر داشته باشد ؟!

گفتمان صحیح “مهر طبیعت” است. و متاسفانه از آنجا که به تعبیر علامه طباطبائی ؛ 《انسان سودجواست و همه کائنات را میخواهد به استخدام خود در آورد. 》 ، می آید و در مسیر صحیح و تکاملی طبیعت دست برده و با اضافه و کم ها ، حادثه ها می آفریند!

در طبیعت ، اگر چیزی هایی مثل سیل خانمان برکن میشود ، باید سبب را در آدمیانی جستجوی کرد که حریم طبیعت و مسیر عادی آن را با دست کاری و اِعمال سلیقه و یا سودجوئی ، به انحراف کشیدند.

در نظر این قلم ؛ اگر در روایات شیعه آمده است در دولت حضرت مهدی(ع) حوادث طبیعی کم و یا ناپدید میشود ؛ گرچه میتواند بجهت حضور و کرامت آنحضرت(عج) باشد ، اما در عین حال میتوان علت ظاهری را در همین نکته دانست که از آنجا در دولت و حاکمیت حضرت (عج) “عدالت” فراگیر همه شئون انسان و جامعه را میگیرد دیگر تعدّی به حریم طبیعت نمیشود و آب و هوا و خاک در مسیر صحیح خود قرار میگیرد؛ نه خبری از انفجار است و نه خبری از گاز گلخانه ای و نه خبری از پارازیت و نه خبری از نابود کردن کوه و جنگل و رودخانه و…
خوب روشن است که در چنین شرائطی به قول استاد مطهری بین انسان و طبیعت مهربانی دیده میشود ؛ 《در دولت حضرت مهدی (ع) ؛ یک توافق و هماهنگی و به تعبیری یک نوع مهربانی بین طبیعت و انسان ، کاملا به چشم آمده و دیده میشود.》

حیف که ما انسانها برای تبدیل کردن “رحمت” به “عذاب” در موضوعات مختلف طبیعی و زیست محیطی تا سیاسی – اجتماعی و خانوادگی ، دست پر و پیموده ای داریم و نتیجه این شده که با آن مواجهیم !!

انتهای پیام