نگاهی به حضور ظریف در آمریکا

ایرنا نوشت: ‘محمدجواد ظریف’ وزیر امورخارجه در تازه ترین سفر خود به نیویورک و حضور در کانون رسانه ای ایران ستیز، مامور اعلام پیام بی واسطه صلح طلبی ایران است. مخاطب این پیام هم نه فقط دولت آمریکا که افکار عمومی دنیا است، ارسال آن هم لزوما به معنای سیگنال مذاکره نخواهد بود.

تازه ترین سفر وزیر امور خارجه ایران به نیویورک و گفت و گوهای او گرچه در رسانه های داخل و خارجی با تحلیل های متنوعی بررسی می شود، اما این نخستین بار نیست که محمدجواد ظریف به آمریکا سفر کرده و با رسانه های این کشور گفت و گو می کند. ظریف دیپلمات با تجربه ای است که شناخت خوبی از فضای سیاسی آمریکا دارد و بویژه طی پنج سال گذشته نشان داده که زبان دیپلماسی خارجی کاخ سفید را بهتر درک می کند.

وزیر امور خارجه کشورمان عصر سه شنبه سوم اردیبهشت به منظور شرکت در نشست چندجانبه گرایی و دیپلماسی برای صلح به نیویورک سفر کرد و طی روزهای گذشته دیدارها و مصاحبه های متنوعی با مقام هایی از سازمان ملل، وزاری امور خارجه و رسانه های آمریکایی داشت.

حضور در شبکه مورد علاقه دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا و گفت و گوی چالشی با «کریس والاس» مجری توانای این شبکه مهمترین و خبرسازترین حرکت ظریف در نیویورک است که همچنان واکاوی دلایل و نتایج آن در صدر تحلیل های رسانه ای قرار دارد.

ظریف در کانون رسانه ای مانند فاکس نیوز که از تندترین رسانه ها علیه ایران است می کوشد به زبان دیپلماسی از اجحاف رفته بر مردم ایران سخن بگوید. جایی که حتی عکس سلفی اش با «جرالدو ریورا» کارشناس ارشد فاکس نیوز و تمجید توییتری او از تمدن ایران هم تحمل نمی شود.

** دیپلماسی به سبک ظریف در نیویورک

گفت وگوی بی واسطه با کانون رسانه ای ایران ستیز سبک خاص ظریف است. او ترجیح داده است تا در این سفر به اصطلاح «حرف حساب» تیم ترامپ را که از زبان فاکس نیوز گفته خواهد شد بشنود و حرف حساب ایران را هم به جهان مخابره کند.

سبک مورد نظر ظریف که با شدت و ضعف مشخصی در جریان مذاکرات هسته ای هم دنبال شد، گرچه ریسک هایی هم از خارج مرزها و هم داخل برای او در پی داشته و خواهد داشت اما پیچیدگی های رابطه کنونی ایران و آمریکا اجازه تعامل با واسطه و سخنگویی در لفافه را نمی دهد. آمریکا درصدد است پرچم ایران هراسی را در جهان بلند کند و کسانی که ظریف از آنها با عنوان تیم «ب» (بولتون، بنیامین نتانیاهو، بن سلمان و بن زاید) یاد می کند، با تمام توان در پی اجرای این سیاست هستند.

این هجمه ها در حالی علیه جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته که نه تهران در پی تنش است و نه خاورمیانه ظرفیت تنش و درگیری بیش از این را دارد. این اصلی است که آمریکا و هم پیمانان منطقه ای او باید با تمام وجود آن را درک کنند. با این وجود عدم درک این شرایط از سوی تیم ب به هر دلیلی از سوی ایران بی پاسخ نخواهد ماند و این می تواند آشوب خاورمیانه را گسترده تر کند.

در این شرایط تبیین تصمیم ایران برای مواجهه با شرایط موجود، با توجه به تسلط قابل توجه وزیر امور خارجه به مواضع کشور و شیوه برخورد با جهان، تنها از عهده سبک مذاکراتی ظریف بر می آید.

**ماموریت ظریف

پس از انتشار برخی گمانه زنی ها درباره اهداف سفر وزیر امورخارجه به نیویورک که هدف اصلی را آغاز مذاکره تازه با آمریکا عنوان می کرد، هم ظریف و هم سخنگوی وزارت امورخارجه این موضوع را تکذیب کردند.

وزیر امور خارجه فردای سفر به نیویورک، آمریکا را مذاکره کننده معتبری ندانست و گفت: آنها قوانین بین المللی و حتی تصمیم هایی که خودشان قبلا گرفته اند را بی ارزش می دانند.

سیدعباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه هم ادعای برخی رسانه‌های خارجی مبنی بر درخواست ایران برای مذاکره با آمریکا این ادعا‌ها را بی اساس و نادرست دانست و اظهار داشت: هیچ درخواستی برای مذاکره با آمریکا در کار نیست.

با این وجود شاید گفت وگوهای متنوع ظریف و طرح موضوعاتی همچون مبادله زندانیان و نظر ایران درباره این پیشنهاد آمریکا؛ برخی گمانه زنی ها درباره مذاکره مجدد را تقویت کرد.

اما سبک وسیاق سیاست ورزی ظریف نشان می دهد او گرچه گفت و گو را حتی در بحرانی ترین شرایط ممکن می داند اما از خطوط قرمز منافع ایران هم به خوبی آگاه است و مذاکره دوباره با آمریکا بدون عمل به تعهدات پیشین را عبور از این خطوط قرمز می داند.

بنابراین نه پیش بینی های خارجی درباره مذاکره و نه انتقادات داخلی از احتمال انجام چنین گزینه ای دستکم در برهه کنونی چندان قابل تامل و درست نخواهد بود. شاید بتوان گفت مهمترین هدف و ماموریت ظریف در نیویورک و فاکس نیوز نقش بر آب کردن نقشه های آمریکا برای ترویج ایران هراسی است.

**توپ در زمین ترامپ

گفت و گوی بی واسطه با منتقدترین رسانه آمریکایی در رابطه با ایران، توجه به پیشنهاد آمریکا درباره تبادل زندانیان دو کشور، مرزگذاری بین تیم «ب» و رییس جمهوری آمریکا در جنگ طلبی محور مهمترین اقدامات ظریف در سفر به نیویورک است. کنش هایی که بازتاب جهانی آن نشان از چشم انتظاری جامعه بین الملل برای واکنش دونالد ترامپ به آن ها دارد.

شواهد نشان می دهد ماموریت صلح طلبانه ظریف در نیویورک با توافق نسبی از داخل ایران هم پشتیبانی می شود و به طوری که با اقدامات و سخنان او جز چند یادداشت رسانه ای مخالفت خاصی صورت نگرفته است. با این وجود و در صورت تداوم آن می توان به صدای واحد ارسال شده از داخل که همان تنش زدایی در رابطه با جهان است امیدوار بود.

به نظر می رسد توپ این بار در زمین آمریکاست. ایران هراسی متکی بر نقض حقوق بشر در بررسی پیشنهاد مبادله زندانیان با علامت های سوال جدی روبرو شده است و جداسازی جامعه جهانی از جنگ طلبان تیم «ب» هم تلاش این تیم را ناکام خواهد گذاشت. اکنون نوبت عقلای کاخ سفید است تا میان دستورالعمل های تنش زای جان بولتون یا اتخاذ سیاست درست در قبال ایران یکی را انتخاب کند.

انتهای پیام