طنز / نامه سرگشاده یک دلواپس به شهردار تهران
به گزارش انصاف نیوز، یکی از کاربران معماری نیوز در یادداشتی در قالب طنز در انتقاد به یکی از تصمیمات شهرداری تهران نوشت:
بسمه تعالی
جناب آقای دکتر محمدباقر قالیباف
شهردار محترم شهر بزرگ تهران
بنده از طرف تمامی شهروندان این شهر، از اقدامات شما در شهرداری تهران به عنوان یک شهردار دوراندیش، مدیر، متخصص و مقتدر تشکر می‌کنم، شیر آهن کوه مردا که تویی!
لازم به بازگویی نیست (و مشک آن است که خود ببوید) که اقدامات شما در نه سال گذشته در شهرداری تهران چون اختری تابنده بر تاریخ این شهر می‌درخشد و منش شما، آیندگان را به یاد هوسمانی خواهد انداخت که پاریس را نجات داد. همانطور که تمامی شهروندان تهران، همواره مدرن سازی این شهر را، که گفته می شود طول بزرگراههای احداث شده‌اش در زمان شما، دوبرابر طول مسیر تمام اتوبانهایی بوده که در طول تاریخ این شهر ساخته شده، به خود یادآوری می کنند.
جناب دکتر قالیباف، اما غرض اصلی از نگارش این نامه نه تعریف و تمجیدهای معمول از جنابعالی است و نه امید صلتی از آن می‌رود. بی‌پرده خدمتتان عرض کنم که هدف از این نامه، نگرانی به وجود آمده از صحبت‌های جناب آقای مهندس جاوید، مشاور شهردار محترم تهران در برنامه‌ی مناظره‌ی شبکه 1 سیما، مورخ 14/9/93 است.
اگر خاطراتان باشد در این برنامه که در خصوص تراکم‌فروشی در شهر تهران برگزار می‌شد، مهندس جاوید به عنوان نماینده‌ی شهرداری تهران در آن حاضر بودند و به نکته‌ای اشاره کردند که خاطر ما را مشوش کرد. آن طور که بنده شنیدم ایشان در مقدمه‌ی صحبت خود عرض کردند که شهرداری دیگر به درآمدهای فروش تراکم نیازی ندارد و درآمد خود را از راه‌های دیگری کسب خواهد کرد.
حال نگرانی پیش آمده از این جهت است که منظور اصلی ایشان از گفتن جمله‌ی فوق کدام است؛ آیا همانطور که شهردار تهران پیش از این گفته‌اند واژه‌ی تراکم فروشی مناسب نیست و باید اصطلاحات دیگری به جای آن به کار برد و یا منظور ایشان این است که دیگر شهرداری بابت واگذاری‌های تراکم در آمدی نخواهد داشت و این واگذاری‌ها به صورت رایگان انجام می‌پذیرد؟ اگر چنین است که اتفاق میمون و مبارکی است و بسی هم جای خرسندی دارد، اما اگر منظور از این گفته این باشد که شهرداری تهران دیگر قصد واگذاری تراکم را ندارد و توسعه‌ی ساختمان‌های بلند مرتبه در تهران متوقف خواهد شد ، باید بر این ناخجسته خبر، خون گریست.
در صورت درست بودن فرضیه‌ی دوم نکته قابل بحث این است که چرا و تحت چه فشاری شهرداری تهران زیربار چنین اقدامی قد خم کرده؟ به طور یقین شهردار تهران مطلع هستند که هنوز بسیاری از مناطق شهر از احداث برج‌های بلند مرتبه بی‌بهره مانده است به طور مثال منطقه‌ی 22 شهرداری تهران که محدوده‌ی جدیدی برای توسعه‌های ساحتمانی است، ظرفیت بسیار زیادی برای بلند مرتبه‌سازی دارد که هنوز از آن بهره‌برداری صورت نگرفته است. با این وجود، چرا شهرداری تصمیم به انجام چنین کاری گرفته است؟
یقینا شهردار محترم به بحران مسکن در کشورمان و به ویژه شهر تهران وقوف کامل دارند و بر همگان روشن است که بحران مسکن با خانه‌سازی رفع خواهد شد. حالا این که چرا قبلا اقدامی صورت نمی‌گرفت، خود محل پرسش است، اما دکتر قالیباف که در چند سال گذشته کمر همت بر تولید هرچه بیشتر مسکن در شهر تهران بسته بودند چرا تصمیمی مغایر با اقدامات قبلی خود گرفته‌اند؟
البته بنده مستحضر هستم که با روی کار آمدن دولت موسوم به اعتدال و سنگ‌اندازی‌های مداوم وزارت راه و شهرسازی، کار برای شهرداری تهران سخت شده است، اما تصور نمی‌شود شهردار تهران به حرف‌ها و کاغذ پاره‌هایی که هر از چندگاهی از دل شورای عالی معماری و شهرسازی بیرون می‌آید گوش فرا دهند و سر به یوغ طاعت ایشان ببرند. به هر حال ایشان نیز چند صباحی خر خودشان را خواهند راند و اگر شهردار محترم 4 سال و حداکثر 8سالی را دندان بر جگر سوخته بگذارند و با آرامش کامل از اطاعت ایشان سرپیچی کنند، ایشان نیز بگذرند و دیگر کسی بر اورنگ شهریاری شهردار جسارت نخواهد کرد و انشالله دکتر قالیباف تا وقتی که از باد، خاک و خورشید اثری در این شهر نمایان است، شهردار این شهر خواهند ماند.
البته که امیدواریم در خصوص بحث فوق با دولت معامله‌ای صورت نگیرد و تصمیمی مبنی بر دریافت یارانه از دولت، گرفته نشود و حق برخورداری همگانی از مسکن برای مردم این شهر پایمال نگردد. چرا که مشی این دولت در خصوص مسکن سازی، مغایر با مسیر صحیح بوده و وزیر فعلی راه و شهرسازی نیز پیش از این به بزرگترین پروژه‌ی مسکن اجتماعی در کل تاریخ ایران و اختر درخشان شهرسازی 8 سال گذشته، یعنی پروژه‌ی مسکن مهر نیز بی مهری نشان داده‌اند و راه خود را از مردم بی‌خانه جدا ساخته‌اند (کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها؟)، اما از شهردار تهران انتظار می رود که در برخورد با چنین تفکراتی ایستادگی کنند و داد مردم را از دولتمردان بستانند.
با آرزوی بهروزی و سعادت و توفیق خدمات برای شهردار محترم تهران
والسلام.
یک شهروند دلسوز و دلواپس
پانزدهم آذرماه سال هزار و سیصد و نود و سه
انتهای پیام
