آیا باید منبع آگاه را معرفی کرد؟

شکوفه حبیب‌زاده، خبرنگار اقتصادی روزنامه شرق در کانال تلگرامی باشگاه روزنامه‌نگاران ایران نوشت:

ماجرای انتشار اخبار مربوط به «زمان آغاز سهمیه‌بندی بنزین» به «نقل از یک منبع آگاه» در روزهای گذشته و «دروغ خواندن آن از زبان وزیر نفت» چند نکته به همراه دارد. این خبر نخستین بار از سوی خبرگزاری‌های «فارس» و «تسنیم» به نقل از یک منبع آگاه منتشر و به فاصله کوتاهی از سوی وزیر نفت تکذیب و فراتر از آن «دروغ» عنوان شد. اظهارنظر زنگنه کافی بود تا خبرگزاری‌های یاد شده به آن واکنش نشان دهند و اعلام کنند منبع آگاه از بدنه وزارت نفت بوده و آنها دروغی برای انتشار نداشته‌اند. نخستین نکته‌ای که از اظهارنظر زنگنه و واکنش فارس و تسنیم بر می‌آید این است که تیم خبری وزارت نفت در زمینه انتشار این خبر به قدری ناشیانه رفتار کرده‌اند که اجرای طرح حساسی مانند سهمیه‌بندی بنزین را با مشکلاتی پیچیده‌تر از قبل همراه کرده‌اند. نکته دوم بی‌خبر بودن احتمالی زنگنه از سیاست تیم خبری و اطلاع‌رسانی مجموعه‌اش است زیرا اگر این بی‌اطلاعی وجود نداشت، این خبر با جدیت از سوی او «دروغ» عنوان نمی‌شد. نکته سوم در پی ماجراهای اخیر، تغییر مرزبندی «حفظ و حراست از نام منبع آگاه به عنوان خط قرمز یک خبرنگار است» که توسط خبرگزاری فارس جابجا شد. خبرگزاری فارس در ماجرای انتشار خبر سهمیه‌بندی بنزین تلاش کرد خود را تطهیر کند و ضربه سختی به وزارت نفت بزند اما در این میان با لو دادن نام منبع آگاه شخصی را قربانی کرد که طبق اخلاق حرفه‌ای در مطبوعات اصولا نباید نامی از او به میان می‌آمد. حفظ نام منبع آگاه به قدری جدی است که خبرنگار می‌تواند در مقابل قاضی نیز از فاش کردن آن امتناع کند. اما دعوای قدیمی فارس و وزارت نفت برای این خبرگزاری به قدری جدی بود که نه تنها با زیر پا گذاشتن اخلاق حرفه ای نام منبع آگاه را لو داد، بلکه اجرای طرح سهمیه‌بندی بنزین را با چالش‌هایی جدی‌تر مواجه کرد.

انتهای پیام