سه روایت متفاوت از دو طرف تجمع در دانشگاه تهران

ایرنا نوشت: دوشنبه گذشته، دانشگاه تهران صحنه تجمع دانشجویان بود که به زد و خورد نیز کشیده شد.

این تجمع دانشجویان بازتاب گسترده ای در شبکه‌های اجتماعی و رسانه ها داشت. هر یک از طرفین برخوردها، انگشت اتهام را طی این روزها به سمت دیگری نشانه گرفته و شروع کننده درگیری را دیگری دانسته است. دانشجویان معترض می‌گویند عده ای به صورت سازماندهی شده از خارج دانشگاه آمده‌اند و دیگر دانشجویان می‌گویند معترضان درگیری را شروع کرده‌اند.

به همین سبب گفت-وگویی با رضا میثمی، معاون سیاسی بسیج دانشگاه تهران، مهرداد پولادی دبیر انجمن اسلامی دانشگاه تهران و مرضیه.خ یکی از دانشجویان حاضر در تجمع داشتیم که به شرح زیر است:

*روایت اول: معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران

ایرناپلاس: روایتتان را از تجمع روز دوشنبه می‌فرمایید؟

میثمی: من نبودم. ما اطلاع دقیقی نداریم و اخبار مرتبط با آن را از خبرگزاریها و افراد شنیدیم. روایت مختص به خودمان را نداریم. چون ما برنامه یا تجمعی نداشتیم.

ایرناپلاس: یعنی هیچ یک از دوستان بسیج، آنجا حضور نداشتند؟

میثمی: نمی توانم بگویم هیچ کدام حضور نداشتند، اما بنده به عنوان فردی که مسئول برگزاری تجمعات است، اصلا در دانشگاه حاضر نبودم و اصلا، آن روز برنامه‌ای نداشتیم.

ایرناپلاس: در تصاویر و فیلمهایی که از آن روز منتشر شده و دانشجویان هم میگویند دیده‌اند که گروهی الله اکبرگویان وارد محوطه دانشگاه شدند. ورود این عده با هماهنگی یا اطلاع بسیج نبوده است؟

میثمی: اطلاعی ندارم. عرض می‌کنم حتی ما برنامه‌ای نداشتیم، چه رسد به آنکه نیرویی با هماهنگی ما وارد دانشگاه شود. ضمن اینکه اساسا بسیج برای ورود به دانشگاه کاری انجام نمی‌دهد. کما اینکه ما در برنامه‌ای که روزچهارشنبه برگزار کردیم، دو برابر جمعیتی که شنیدیم در تجمع آن روز حضور داشتند، جمعیت حاضر شد. ما نیازی به نیروی بیرونی نداریم. بسیج به حد کفایت آدم دارد.

ایرناپلاس: پس افرادی که در محوطه تحت عنوان بسیج با دانشجویان برخورد می‌کردند، چه کسانی بودند؟

میثمی: اگر فردی تحت عنوان بسیج در آنجا حاضر بوده، از او بپرسید که بوده و آنجا چه می‌کرده؟

ایرناپلاس: گروهی در آمفی تئاتر دانشکده هنرهای زیبا، خود را بسیجی خواندند و در واکنش به شعار «اگر دانشجویی کارت دانشجویی‌ات کو؟»، کارتهای خود را نشان داده‌اند، اینها که بودند؟

میثمی: البته ما ابایی نداریم، به هر حال بسیجی زیاد است و هر کسی می‌تواند بسیجی باشد اما همان طور که گفتم، بسیج تشکل و مسئول دارد و بنده به عنوان مسئول برنامه ها آن روز حضور نداشتم. حالا ممکن است آن روز، کسی در کنجی به دیگری گفته باشد« بسیجی است» که این بحث دیگری است.

ایرناپلاس: به هر حال در تجمع آن روز درگیری رخ داده و چند نفر بر اثر آن آسیب دیده‌اند و نام بسیج دانشگاه تهران هم مطرح شده است، شما که دخالتی نداشتید، چرا در این مدت سکوت کردید؟

میثمی: بسیج اصلا اعلام موضع و برنامه‌ای در این باره نداشته است. مشخص هم نیست چه کسی کتک خورده است؟ ممکن است بسیجی باشد، ممکن است فرد دیگری باشد. نه کسانی که کتک خوردند به ما ربط دارند و نه کسانی که کتک زدند. بسیج هیچ کاری نکرده و بیانیه و تجمع هم نداشته است. اینکه ما بگوییم هرکه ریش دارد بسیجی و هر کس مانتو می‌-پوشد ضد نظام است، شیوه غلطی است.

ایرناپلاس: نظر شما درباره افرادی که به نام تشکل شما با تجمع دانشجویان برخورد کردند، چیست؟

میثمی: ما برنامه‌ای نداشتیم، شما از خودشان بپرسید. به نظر من اساسا کتک زدن کار خوبی نیست.

ایرناپلاس: بحث تنها درگیری فیزیکی نیست، موضوع اصلی این است که چرا بسیج طی این مدت اقدامات منتسب به خودش را تکذیب نکرد و نگفت که برنامه بسیج روز دیگری است؟ چرا از بعدازظهر دوشنبه تاکنون بسیج بیانیه ای مبنی بر اینکه مسئولیت درگیری آن روز را برعهده نمی‌گیرد، منتشر نکرده است؟

میثمی: ما به عنوان صدای مخالف آنها، آن روز تجمع نکردیم. بلکه روز چهارشنبه برنامه‌ای با حضور آقای نیلی برگزار کردیم و مواضع و نکاتمان را گفتیم. ضمنا چرا بسیج باید تکذیب کند؟ چرا بسیج باید مسئولیت آن روز را برعهده نگیرد؟ وقتی کاری را نکرده، نمی گوید نکرده است.

ایرناپلاس: خبرگزاری فارس در گزارش روز چهارشنبه اش از تجمع شما در مسجد دانشگاه تهران، آورده که دانشجویی خطاب به رئیس دانشگاه تهران گفته است: «آیا نمی‌ توانید حداقل قانون را اجرا کنید، اگر نمی‌ توانید ما اجازه آتش به اختیار داریم»، نظر شما در این باره چیست؟

میثمی: البته ایشان عضو بسیج نبودند، اما دانشجو بودند، به نظر من ایشان مفهوم آتش به اختیار را به خوبی متوجه نشدند و آنجا برای طرح این موضوع مناسب نبود.

**روایت دوم، یکی از دانشجویان حاضر در تجمع

ایرناپلاس: هدف از برگزاری تجمع چه بود؟

مرضیه: یک هفته قبل از برگزاری تجمع، گروهی خانم در کنار نیروهای حراست، مقابل درهای دانشگاه مستقر شده بودند و درباره پوشش دانشجویان تذکر می‌دادند. حتی در مواردی مانع ورود برخی از دانشجویان دختر شده بودند. طی سالهای گذشته، قوانین مشخصی جز آنچه عرف است، درباره حجاب دانشجویان وجود نداشته است. به طور مثال در بعضی دانشگاهها قوانین مشخصی وجود دارد اما در دانشگاه تهران چنین قوانینی نبود و ما ندیده بودیم.

ایرناپلاس: اعتراض شما دقیقا به چه چیزی بود؟ تذکرهای اخیر مربوط به حجاب و پوشش یا قوانین کلی مربوط به حجاب؟

مرضیه: اعتراض ما دقیقا به دخالت در پوشش دانشجو و ایجاد محدودیت برای پوشش آنها بود نه قوانین کلی‌تر.

ایرناپلاس: برگزاری این تجمع چه ضرورتی داشت؟

مرضیه: از آنجایی که در اتفاقات مشابه دیگری که در دانشگاه تهران رخ می‌داد، دانشجویان از روشهای دیگری چون نوشتن نامه و بیانیه استفاده می‌کردند و هیچ گاه پاسخ صریح و قانع کننده ای از مسئولان دریافت نمی‌کردند یا موضوع کلا نادیده گرفته می‌شد. در نتیجه تصمیم گرفتیم تجمع برگزار کنیم.

ایرناپلاس: یعنی راهی جز تجمع باقی نمانده بود؟

مرضیه: از آنجایی که موضوع تجمع، اعتراض به برخوردهای حراست درباره پوشش بود، باعث شد دانشجویان به این نتیجه برسند. برای پیشگیری از اجرای این رویه جدید در روزهای آینده و برای دریافت یک پاسخ سریع از سوی مسئولان دانشگاه، نیازمند یک حرکت بزرگ و جمعی بودیم. در نهایت، دانشجویان به این نتیجه رسیدند که تجمعی را در پردیس مرکزی داشته باشند و از مسئولان درخواست پاسخگویی به این پرسش را داشته باشیم که این قانون را چه کسی وضع کرده؟ چه کسی مجری است و تا چه زمانی تداوم دارد؟

ایرناپلاس: روایت خودتان را از تجمع روز دوشنبه برای مخاطبان ایرنا بازگو کنید.

مرضیه: تجمع ساعت 12 از پردیس هنرهای زیبا شروع شد. دانشجویان جمع شدند. پلاکاردهایی که مرتبط با پوشش اجباری بود را در دست داشتند و شعارهای مرتبط با آن را نیز می‌دادند. کم کم جمعیت به سمت بخش‌های مرکزی دانشگاه حرکت کردند. بین مسیر، نیروهایی که بسیاری شان حتی دانشجو نبودند و ما می‌توانستیم این موضوع را تشخیص دهیم، از مقابل و پشت سر بچه‌ها را محاصره کردند. آنها با سر دادن شعار مانع از شنیدن صدای شعار بچه ها می‌شدند. گروهی از آنها نیز به درون جمعیت دانشجوها می‌دویدند و بچه‌ها را هول می‌دادند تا مانع از حرکتشان در مسیر مشخص شوند. در واقع می‌خواستند جمعیت را پراکنده کنند اما دانشجوها به مسیرشان ادامه دادند.

زمانی که جمعیت به دانشکده فنی رسید، دانشجوها تصمیم گرفتند حلقه بزنند و بیانیه‌ای که آماده کرده بودند را قرائت کنند اما این افراد به حلقه حمله کردند و با بچه‌ها درگیر شدند. در این درگیری‌ها چشم یکی از دانشجوها، استخوان دنده دانشجویی دیگر و مفصل انگشت یکی از بچه‌ها نیز آسیب دید.

ایرناپلاس: چرا به سمت حلقه دانشجویان هجوم آورند؟

مرضیه: نمی‌خواستند بیانیه خوانده شود.

ایرناپلاس: بعضی از دانشجویان می‌گویند درگیری‌ها از سمت تجمع‌کنندگان شروع شد، یعنی شما حمله کردید به سمت آنها.

مرضیه: نه. درگیری‌ها ابتدا از طرف آنها شروع شد. مستمر به حلقه‌هایی که بچه‌ها برای خواندن بیانیه تشکیل می‌دادند حمله می‌کردند و وارد حلقه می‌شدند. اگر کمی روی فیلم‌ها دقیق شویم، می‌توانیم تصاویر آن را ببینیم. بعد از این درگیری‌ها، دانشجویان از دکتر سرسنگی، معاونت فرهنگی دانشگاه خواستند در تجمع حضور یابد. حتی ایشان هم توان مقابله در برابر این نیروها را نداشت.

ایرناپلاس: تصویری از درگیری میان یک دانشجو با خانمی که پوشش چادر دارد، منتشر شده است. بسیاری با استناد به این تصویر می‌گویند تجمعکنندگان هم برخورد فیزیکی کردند.

مرضیه: در واقع دانشجویی در حال فیلمبرداری و عکس گرفتن از حلقه‌ای بود که دانشجویان برای قرائت بیانیه تشکیل داده بودند اما این خانم با هجوم آوردن به سمت دانشجوها حلقه را شکست و با این دانشجو درگیر شد. می‌خواست دوربین و گوشی دانشجو را از او بگیرد. دستان دانشجو را می‌کشید. دانشجو ابتدا سعی کرد با گفتوگو موضوع را حل کند اما این خانم به حمله ادامه داد و نهایتا دانشجو برای رها کردن خودش ناگزیر به برخورد فیزیکی متقابل شد. در حقیقت اصلا حمله‌ای از سوی دانشجو رخ نداد. او از خودش دفاع کرد.

ایرناپلاس: داخل آمفی تئاتر هنرهای زیبا هم درگیری رخ داد؟

مرضیه: بعد از درگیریها در محوطه، تصمیم بر این شد دانشجویان به آمفی تئاتر هنرهای زیبا بروند. آنجا نیروهای لباس شخصی می‌خواستند تجمع‌کنندگان را داخل آمفی تئاتر حبس کرده و بیانیه خودشان را بخوانند. همزمان دانشجوهای تجمع کننده درحال رایزنی با دکتر سرسنگی برای کسب مجوز قرائت بیانیه بودند که ایشان هم تعلل می‌کرد. به نظر می‌رسید نیروهایی که از خارج دانشگاه آمده بودند اجازه این کار را نمی‌دادند. در نهایت، بعد از درگیرهای زیادی که در آمفی تئاتر رخ داد و با دیدن فیلم‌های آن می‌توان فهمید کدام سو باعث ایجاد تشنج شده است، با اجازه معاون دانشگاه بیانیه دانشجویی خوانده شد و دانشجوها از آمفی تئاتر خارج شدند.

ایرناپلاس: بر چه مبنایی ادعای حضور نیروهای بیرونی را طرح می‌کنید؟

مرضیه: اگر به ظاهر این افراد نگاه می‌کردیم، متوجه می‌شدیم به لحاظ سنی نمی‌توانستند دانشجو باشند. حتی در فیلمها آقایی با ریش سفید دیده می‌شود که بیشترین حمله به سوی دانشجویان توسط او انجام گرفت. حتی به نظر می‌رسید نیروهای حاضر در صحنه را رهبری می‌کرد. حتی در آمفی تئاتر که بچه شعار دادند «اگر که دانشجویی، کارت دانشجویی‌ات کو؟» از بین 50 نیروی حاضر، تنها شاید حدود 20 نفر کارت دانشجویی نشان دادند.

**روایت سوم، دبیر انجمن اسلامی دانشگاه تهران

ایرناپلاس: روز دوشنبه در تجمع حضور داشتید؟

پولادی: نه

ایرناپلاس: انجمن اسلامی به توافقی برای حضور در تجمع نرسیده بود؟

پولادی: انجمن این مسئله را در دستور کار نداشت.

ایرناپلاس: اما از روزهای قبل فراخوانی درباره آن منتشر شده بود.

پولادی: بله، اما فراخوان مجازی بود و انجمن هم در آن دخالتی نداشت. یعنی هیچ تشکلی، هماهنگی برای برگزاری آن انجام نداده بود. به عبارتی دانشجویان از هر فکر و سلیقه‌ای در تجمع بودند. موضوع تجمع نیز اعتراض به برخورد ضربتی با مسئله حجاب در دانشگاه بود. به عبارتی دانشجویان به تصمیمات اخیر مسئولان دانشگاه و شورای حراست، مبنی بر حضور نیروهای حراست خانم در محوطه و تذکر درباره حجاب که خلاف رویه سالهای اخیر بوده، اعتراض داشتند. آن چیزی که موضوع را به سمت تشنج پیش برد، ورود یکی از تشکلها به ماجرا و برخورد با دانشجویان بود. این اتفاق در دی ماه 96 هم رخ داد. آن زمان عدهای از دانشجویان به موضوعی اعتراض داشتند و این تشکل با ورود به موضوع فضا را ملتهب کرد. به قول خودشان سردر دانشگاه را فتح کردند. مجموعا ورود اینها به تجمعاتی از این دست، فضا را به سمت درگیری و ضرب و شتم بچه ها پیش برد و مدیریت را از دست همه خارج کرد.

ایرناپلاس: فرمودید دوشنبه در پردیس مرکزی حضور نداشتید!

پولادی: بله. اما با ریاست دانشگاه، حراست و معاونتها در تماس بودم و موضوعات دانشجویان را به آنها انتقال می‌دادم و متأسفانه می‌شنیدم نیروهای حراست، در موضوع درگیری و ضرب و شتم دانشجویان میان آنها و تجمع کنندگان ورود نمی‌کنند. این موضوع برای ما بسیار سخت بود. حتی با ریاست دانشگاه و معاونین هم تماس گرفتم اما بی اثر بود و شاهد بودیم که بازتاب اخبار تجمع در شبکه‌های اجتماعی و رسانه ها به این سمت سوق یافت که دانشگاه تهران نه نماد گفت‌وگو، بلکه نماد ضرب و شتم و تندروی است.

ایرناپلاس: دوستان شما، اعضای تشکل‌های دیگر را در اتفاقات آن روز دیده بودند؟

پولادی: بله. حضور آنها را به ما انتقال می‌دادند. حتی در کلیپ‌ها موجود است که معاون دانشگاه، مسئول بسیج دانشجویی را خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید: « نیروهایتان را کنترل کنید» یا در ویدیویی که مربوط به سالن شهید آوینی است، معاون دانشگاه رسما از این افراد اسم می‌برد.

نکته دیگری که من باید به آن اشاره کنم، این است که کسی درباره موضوع حجاب بحثی ندارد، چراکه مقوله‌ای دینی است و متخصصان باید درباره آن اظهارنظر کنند اما آنچه امروز گریبان دانشگاه را گرفته، برخوردهای غیرفرهنگی با این موضوع است. در حالی که ما انتظار داشتیم به گونه‌ای دیگر با آن برخورد شود. انجمن اسلامی در هشت دهه گذشته دینداری را الگوی خود قرار داده و حجاب هم یک مسئله دینی است و ما درباره دین با همه عهد اخوت داریم، ولی منتقد اینگونه برخورد با مسئله هستیم.

انتهای پیام