صفات کلیشه‌ای که نباید درباره‌ی مبتلایان به سرطان به کار برد

بی بی سی نوشت: مبارز، جنگجو، قهرمان؛ احتمالا شنیده‎اید که این کلمات برای توصیف مبتلایان به سرطان به کار برده شوند. اما یک نظرسنجی که اخیرا توسط بنیاد خیریه “مک میلان” صورت گرفت نشان می‎دهد به عقیده برخی از این بیماران این کلمات نه تنها روحیه بخش نیستند بلکه نامناسب هم هستند.

این نظرسنجی میان دو هزار شرکت‎کننده که یا سرطان داشته و یا در گذشته به آن مبتلا بوده‎اند برگزار شده و بر اساس آن “مبتلا به سرطان” و “قربانی” از جمله نامحبوب‎ترین واژه‌ها برای توصیف این بیماران هستند.

این بنیاد خیریه بریتانیایی که از بیماران سرطانی حمایت می‎کند می‎گوید این نظرسنجی نشان می‎دهد چطور یک توصیف ساده از سرطان می‎تواند به بروز اختلاف و تفرقه منجر شود.

طبق این نظرسنجی گذاشتن نام‎هایی مثل “جنگ” یا “مبارزه” روی سرطان افراد و توصیف مرگ آن‎ها با عباراتی مانند ” شکست در جنگ” یا ” از پا در آمدن در مبارزه”، از جمله ناخوشایندترین برخوردها با این بیماری است.

این نظرسنجی همچنین نشان می‎دهد مقالات منتشر شده در رسانه‎ها و پست‎هایی که در شبکه‎های اجتماعی گذاشته می‎شوند بیشترین استفاده را از این نوع ادبیات دارند.

طبق این نظرسنجی بیماران سرطانی ترجیح می‎دهند برای توصیف بیماری و مرگ‎شان از واژه‎های حقیقی استفاده شود.

“به خودم امید نمی‎دهم”

مندی ماهونی ۴۷ ساله به سرطان سینه لاعلاج مبتلاست. او مددکار است و در لندن زندگی می‎کند. مندی سال ۲۰۱۱ متوجه شد سرطان سینه دارد و از آن زمان تا کنون بیماری‎اش ۵ بار عود کرده است.

او می‎گوید: “به نظر من بعضی از حرف‎هایی که در مورد سرطان زده می‎شوند، می‎توانند بار منفی زیادی داشته باشند. کلماتی مثل شجاع، مبارز، جنگجو، نجات یافته که در توصیف این بیماری رواج دارند، می‎توانند افرادی که تازه سرطان گرفته‌اند را به شدت تحت فشار قرار دهد.”

مندی می‎گوید با استفاده از عبارت از پا در آمدن در مبارزه با سرطان هم مخالف است: “این می‎تواند به این معنا باشد که تو مبارزه نکرده‎ و تسلیم شده‎ای.” او استفاده از “ادبیات شفاف و حقیقی” را ترجیح می‎دهد و خودش را صرفا به عنوان فردی که سرطان لاعلاج دارد، توصیف می‎کند. او می‎گوید: “من نه شجاع هستم و نه بی دلیل به خودم امیدواری می‎دهم. فقط سعی می‎کنم از باقیمانده زندگی‌ام لذت ببرم.”

کریگ تولی می‎گوید واژه‌هایی مثل “نبرد” و “مبارزه” به او قدرت و انگیزه می‎دادند اما نظر بقیه می‌تواند متفاوت باشد
در نقطه مقابل اما کریگ تولی قرار دارد. او سال ۲۰۱۶ فهمید سرطان تیروئید دارد اما در حال بهبود است. او می‎گوید به نظرش برخی از کلمات که بار مثبت بیشتری دارند می‎توانند به بیمار قدرت و انگیزه بدهند.

کریگ ۳۱ ساله که در اوقات فراغت خود وزنه‎برداری می‎کند، می‎گوید: “کلماتی مثل مبارزه، جنگجو و نبرد از نظر افراد مختلف معانی متفاتی دارند. این کلمات به من کمک کردند قدرت بگیرم و به سرطان به چشم مبارزه‎ای نگاه کنم که باید در آن بجنگم. همه از داستان جنگجوها خوششان می‎آید.”

“کلمات تفرقه‎انگیز”کارن رابرتز، پرستار ارشد بنیاد خیریه مک‎میلان می‎گوید: “نتایج این نظرسنجی نشان می‎دهد، توصیف‎های ساده چطور می‎توانند باعث ایجاد جدایی و تفرقه شوند. سرطان فرد را با انواع و اقسام مشکلات روبرو می‎کند و درگیری برای پیدا کردن واژه مناسب و آشفتگی عاطفی که درک نشدن از سوی دوستان و خانواده به دنبال دارد، می‎تواند زندگی مبتلایان به این بیماری را سخت‎تر هم بکند.”

“ما می‎خواهیم توجه‎ها را به این مسئله جلب کنیم و افراد را واداریم در مورد کلماتی حرف بزنند که می‎خواهند بشنوند. با این کار می‏خواهیم از لطماتی که ممکن است به آسایش و روابط افراد وارد شود، جلوگیری کنیم.”

مندی معتقد است برای حرف زدن با فردی که سرطان دارد لازم نیست یک کتاب آمورشی را ببلعیم و جملات کلیدی را به زبان بیاوریم. از نظر او اشکالی ندارد اگر همیشه ندانیم چه می‎خواهیم بگوییم :”اگر یک نفر به من بگوید برایش سخت است و حرفی برای گفتن ندارد، من خودم راهی برای درست کردن اوضاع پیدا خواهم کرد. حتی گاهی اوقات ممکن است بگویم اصلا مجبور نیستیم در موردش حرف بزنیم. فقط سعی کنید واقعی باشید.”

انتهای پیام