خمینی بدلی، خمینی مطلوب | سلمان کدیور

سلمان کدیور سه روز پیش در یادداشتی در کانال تلگرامی مکتوبات با عنوان «خمینی بدلی، خمینی مطلوب» در انتقاد به تصویر ساختگی برخی از امام خمینی و تفاوت با واقعیت نوشت:

منتظرم تا یکی دو روز دیگر سالگرد خمینی را گرامی بدارند و چند روز، صبح تا شب، از خمینی به تاریخ پیوسته سخن بگویند و تمام!

خمینی مناسبتی، خمینی تقویمی و از همه دردآورتر، خمینی‌ای که جریان‌ها و باندها و دسته‌ها، او را متناسب با منافع خودشان  بومی سازی کرده‌اند.

پیرمرد مهربان کم آزاری که وقتی آب می‌خورد، دستمال روی لیوان آبش می‌گذارد تا مابقی آن را بعدا بنوشد و اسراف نکرده باشد.

خمینی‌ای که هر روز غروب، دست در دست نوه‌اش، در حیاط قدم می‌زند.

پیرمردی با عینکی ته استکانی، مشغول خواندن قرآن روی تخت بیمارستان

روحانی‌ای که زیر درخت سیب نشسته و شاگردانش حلقه‌اش کرده‌اند.

انسانی نورانی که مردم در روز مرگش او را باشکوه بدرقه می‌کنند، مرثیه می‌خوانند، شیون می‌کنند و اشک می‌ریزند، چنان که انگار قرار است برای همیشه برود!

آری!

سال‌های سال است که از یک خمینی جعلی که فقط قیافه‌اش شبیه روح لله است، برای ما گفته‌اند.

خمینی‌ای که در یک کاخ تمام عیار دفن شده است و مسوولین کاخ نشین هر سال با او بیعت می‌کنند. و آیندگان باور نخواهند کرد که او پدر مستضعفین جهان بوده است.

خمینی‌ای که سنگ مرمر مزارش، حواله نان پابرهنگان گور خواب است و زرق و برق ضریحش، آدم را یاد لوکس فروشی‌های شمال شهر می‌اندازد. خمینی که قرار نیست امام و راهبر و چراغ راه باشد.

ما سال‌ها به خمینی بدلی دل خوش کرده‌ایم، بدلی که همان هم سالی چند روز بیشتر در رسانه‌ها قرار نیست نمایش داده شود.

آن خمینی ظلم ستیز، خمینی عدالتخواه، خمینی‌ای که ساواکی را شریف‌تر از آخوند فاسد می‌دانست، او که دست دادن با مستکبرین را خیانت می‌پنداشت، خمینی که می‌ترسید ما در بی‌عدالتی روی محمدرضا را سفید کنیم، او که به خون سرمایه‌داران تشنه بود، حالا برای برخی، عنصر نامطلوبی است که باید سانسور شود تا مبادا باعث تشویش اذهان عمومی و بر هم خوردن نظم موجود و برانگیخته شدن جوانان تخسی شود که آماده‌اند از ریش پدرانشان بالا روند و در محکمه‌ی کلامش ریش سفیدان قوم و یقه بسته‌های ضدانقلاب، آن پینه داران پیشانی با شکم‌های برآمده را محاکمه کنند.

آن خمینی خطرناک، آن خمینی آشوبگر، آن انسان عصیانگر، خمینی که هنوز با جنازه‌اش می‌توان انقلاب کرد، همان نیمه‌ی خرداد از میان ما رفته و جایش را در  رسانه‌ها و محافل و سازمان‌ها، خمینی‌ای گرفته که از لیبرال‌ها گرفته تا سینه چاکان انجمن حجتیه، دوستش دارند.

یک خمینی، مطلوب وضعیت امروز. خمینی دوست داشتنی!

انتهای پیام