خروجی ستاد امر به معروف در این سال‌ها چه بوده؟
/گفت‌وگو با جلیل محبی درباره‌ی جنجالهای ساختمان 3000 متری ستاد امر به معروف/
جلیل محبی رییس ستاد امر به معروف و نهی از منکر در روزهای گذشته عکس نامه‌ی درخواست تغییر مکان ساختمان 3000 متری ستاد از منطقه‌ی پاسداران به محله‌ای در مرکز شهر با همان متراژ را در توییتر خود منتشر کرد. این موضوع با واکنش‌هایی از سوی کاربران روبرو شد، بسیاری بر این باور بودند که متراژ ساختمان زیاد است و عده‌ای دیگر وجود این نهاد را از روز اول تاسیس بی‌تاثیر می‌دانستند. محبی در گفت‌وگو با انصاف نیوز تاکید کرد که باید با کمترین هزینه کارها را انجام داد ولی برای انجام وظایف این ستاد نیاز به گسترش آن دارند.
اما اگر به دور از هیجانات عمومی موضوع را واکاوی کنیم این سوال پیش می‌آید که خروجی ملموس ستاد امر به معروف و نهی از منکر از روزهای اول تاسیس تا به حال چه بوده است؟ با وجود فعالیت این ستاد در استان‌های مختلف و صرف هزینه‌های گاه سرسام‌آور چرا جامعه روز به روز از جامعه‌ی هدف این نهاد دورتر می‌شود؟ رییس ستاد امر به معروف و نهی از منکر در بخش دیگری از صحبت‌هایش به بی‌تاثیر بودن عملکرد مسوولان قبلی اشاره کرد و بر این باور بود که ستاد در عمل تاثیرگذار نبوده و محبی قصد تغییر رویکرد در این مورد را دارد یعنی می‌خواهد امر به معروف را به سمت وظایف اجتماعی ببرد تا رفتار مسوولان برای مردم مهم باشد و نسبت به آن واکنش نشان دهند، محبی همچنین گفت: «اصلا همین که می‌گویند 3000 متر برای ستاد زیاد است، این یعنی مردم ما نسبت به عملکرد مسوولان بی‌تفاوت نیستند، هر چند که ممکن است در این بی‌تفاوت نبودن هم دچار خطا شوند.»
متن کامل گفت‌و گو با جلیل محبی را در ادامه می‌خوانید:
انصاف نیوز: بسیاری از مردم نسبت به ساختمان 3000 متری ستاد و درخواست شما برای ساختمان جدید که آن هم همین متراژ است انتقاد داشتند و حتی در توییتر زیر عکس نامه‌ی درخواست شما هم کامنت‌های منتقدانه دیده می‌شد، در مورد انتقادها چه نظری دارید؟
من در مورد واکنش‌ها که نظر نمی‌دهم، هرکس دوست دارد درمورد مسوولان حکومتی نظر بدهد. ساختمان فعلی ستاد همان اندازه‌ی قبل است و کارکنانش بعد از 25 سال همان تعداد هستند. من به دنبال این هستم که ساختمانی با همان انداره و با همان کارکنان به جای بالای شهر در محله‌ای پایین یا وسط شهر از ستاد اجرایی فرمان امام بگیرم. ساختمان فعلی هم برای ستاد اجرایی است و برای ما نیست، ساختمان را در اختیار ستاد امر به معروف قرار دادند و در این مدت بیست و پنچ سال در پاسداران بود.
به نظر خودتان 3000 متر ساختمان برای ستاد زیاد نیست؟
کسانی که کار حاکمیتی کردند می‌دانند، ساختمان اداری جای بزرگی می‌خواهد، جایی که ما هستیم هم ستاد امر به معروف استانی و کشوری است. تعداد کارمندان بخشی که من کار می‌کنم، حدود 70 نفر است، ما می‌خواهیم کارمان را توسعه دهیم، معاونان فرهنگی و رسانه‌ای را هم تغییر دادیم، کمی هم جای ما کوچک است ولی من به دنبال توسعه‌ی جا نیستم و همیشه گفتم با کمترین هزینه باید کارها را انجام دهیم، من هر جا بودم این طور بوده است.
این 3000 متر که ما در نامه نوشتیم همان مقداری بود که حالا هم هست، قیمت ملک در این منطقه هیچی هم نباشد متری 35 الی 40 میلیون است. ما خواستیم این را از ما بگیرند و اجاره بدهند یا هر کار که می‌خواهند کنند تا پولش را به مستضعفین بدهند اما به ما یک ساختمان دیگری بدهند، حتی وقتی با مسوولان تلفنی صحبت کردم گفتم اگر ساختمان قدیمی هم به ما بدهید کافی است.
این ساختمان سال 72 ساخته شده ولی ساختمان‌هایی که ستاد اجرایی دارد پنجاه یا شصت سال هم عمر دارد. من گفتم مهم نیست ساختمان قدیمی باشد، فقط می‌خواهم مرکز شهر مثلا جمهوری یا انقلاب باشد چراکه اینطور بیشتر در دسترس مردم خواهد بود، همچنین ستاد امر به معروف با توجه به جایگاهی که دارد نباید در منطقه مرفه‌نشین تهران مثلا دروس باشد.»
شما از هزینه‌‌ی سالیانه‌ی ستاد امر به معروف و نهی از منکر مطلع هستید؟
ستادهای استانی به صورت مستقل کار می‌کنند و ما هم ستاد مرکزی هستیم، ستادهای استانی از این طرف و آن طرف برای خودشان بودجه جذب می‌کنند اما بعضی از آنها توان این کار را ندارند.
رییس ستاد امر به معروف و نهی از منکر هر استان، امام جمعه‌ی آن استان است، همه چیز به روحیات امام جمعه بستگی دارد، در بعضی از استان‌ها خوب کار می‌کنند و اهمیت دارد ولی در بعضی از استان‌ها خوب کار نمی‌کنند و اهمیت ندارد. ما هم برای آنها راهبرد مشخص می‌کنیم و در واقع به آنها برنامه می‌دهیم، برای مثال ما برنامه‌های سال 98 را به آنها می‌دهیم تا از روی آن کار انجام دهند.
هنر ستاد استانی این است که از دستگاه‌های فرهنگی پول جذب کند، ما رویکردمان را به طور کلی عوض کردیم، من مداوم در حال گفتن این موضوع هستم که ستاد امر به معروف مطابق دستور رهبر انقلاب حق امر و نهی ندارد بلکه باید آن را احیا کرد و فرهنگ امر به معروف را ایجاد کرد.
بسیاری از مردم بر این باورند که ستاد خروجی خاصی نداشته و با توجه به هزینه‌ای که صرف می‌کند نتیجه‌ی ملموسی در دست ندارد، نظر شما در این مورد چه چیزی است؟
در گذشته اینطور بود که ستادها برای ورود به امر اجرایی، امر به معروف می‌کردند که آقا مخالف بوذ، حتی یک بار آقا گفتند :«من نمی‌دانم چرا وقتی می‌گویم به گوش افراد نمی‌رود که نباید امر به معروف کنید، شما باید باعث شوید که مردم این کار را انجام دهند.» مثل آنکه ستاد اقامه‌ی نماز خودش نماز بخواند در صورتی که این ستاد باید کاری کند که مردم نماز بخوانند.
این ستاد 25 سال است که تاسیس شده، بیشتر کاری که انجام داده مربوط به ساماندهی عده‌ای از اعضای جامعه بوده که به خیابان و ادارات بروند و امر به معروف کنند، در عمل هم اتفاق خاصی نیافتاد چون آموزش درستی انجام نمی‌شد، اما من که آمدم رویکرد ستاد امر به معروف و نهی از منکر را به سمت مسوولیت اجتماعی بردم و گفتم امر به معروف و نهی از منکر یعنی شما در مقابل افعال حاکمانتان خودت را مسوول بدانی، یعنی در مقابل رفتار دیگران خودت را مسوول بدانی.
باید انحصار این موضوع را از بعضی مفاهیم دینی صرف مثل حجاب در بیاوریم، باید این احساس ایجاد شود که شخص در مقابل حاکمیت مسوولیت دارد، در مقابل خطاهای حاکمیت هم مسوولیت دارد و باید آن خطاها را گوشزد کند. اصلا همین که می‌گویند 3000 متر برای ستاد زیاد است، این یعنی مردم ما نسبت به عملکرد مسوولان بی‌تفاوت نیستند، هرچند که ممکن است در این بی‌تفاوت نبودن هم دچار خطا شوند. برای مثال همین حالا ساختمان ما 3000 متر است و جا هم کم داریم و می‌خواهیم وسط شهر باشیم که ارزان‌تر هم باشد و رویکرد مردم به ساختمان دولتی بد نباشد.
ما نباید کاری کنیم که مردم به خاطر انتقاد غلط اصلا انتقاد نکنند. در عین حال باید روش درست انتقاد کردن را آموزش دهیم، برای مثال پیامبر (ص) می‌فرمایند: «مومن هتاک نیست، یعنی شما در نقد کردن نباید فحش بدهید یا بی‌ادبی کنید.» امادر مورد اینکه مردم می‌گویند فعالیت ستاد خروجی نداشته، من هم معتقدم خروجی نداشته است. مدت کوتاهی است که من اینجا آمدم و تا ساختار را بشناسم و آن را عوض کنم و افراد را جابه جا کنیم و برنامه بنویسیم طول می‌کشد.
ما تمام تلاشمان را می‌کنیم، الان شب و روز نداریم و در حال مطالعه هستیم و با هر کسی که در حوزه‌ی فرهنگی باید او مشورت کرد، مشورت می‌کنیم تا فرهنگ امر به معروف که یک وظیفه اجتماعی است در بین مردم جا بیافتد.
انتهای پیام
به نظره عده ای از همون اول نه دتبال لسلام بودند نه قرآن . فقط نان دانیشون تو این حرفها بوده واقعا اگر نهادهای فرهنگی ما بخصوص حوزه های علمیه که سالانه صدها میلیارد خمس و صدها میلیارد بودجه دولتی می گیرند درست کار می کردند وضع کشور این بود ؟ جالبه که بجایی که مردم از اونها بابت سوءمدیریتشان طلبکار باشند حضرات از مردم و دولت طلبکارند راسته که می گن بهترین دفاع حمله است .
سلام-کسی که لباس روحانیت تشیع را می خواهد بپوشد باید بداند خیلی سخت است هم باید شبانه روز درس بخواند فداکاری بکند با نفس جهاد اکبر کند و دنیا طللب هم نباشد …به نظرم قبل انقلاب اینگونه بود لذا اکثر این روحانیون در محل سکونت خود حتی اگر منبر هم نمی رفتند منشاء تبلیغ تقوا بودند زن بی حجاب هم به دیدن آنها می رفت چادر به سر می کرد حتی روضه خوانهای عدی زیاد درس نخوانده هم حریمی داشتند اما اکنون قضیه تفاوت پیدا کرده لذا تاثیر سخن هم کم شده جامعه هم مانند یک طفل بجای پند گرفتن از نصایح از کردار ها تاثیر می پذیرد