«روایت اصلاح‌طلبی در ایران روایت تاج‌زاده نیست»

تقی آزاد ارمکی جامعه شناس با روزنامه آفتاب یزد یک گفتگوی راهبردی انجام داده است و به جریان اصلاحات پرداخته و سخنان کسانی چون سعید حجاریان را که تاکید دارند نباید در انتخابات مجلس شرکت کرد و باید با صندوق ها قهر کرد، رد کرده است. بنا بر گزارش کانال تلگرامی باشگاه روزنامه‌نگاران، مصاحبه نکات خواندنی فراوانی دارد. بخش‌هایی از این مصاحبه را بخوانید:

1- اصلاح‌طلبی مرتب در حال باز اندیشی است. به همین دلیل هم کنشگران اصلی اصلاح‌طلبی مرتب با یکدیگر مناقشه دارند اما اصولگرایان هیچ دعوایی با هم ندارند. ماجرای نجفی منجر به بروز اختلاف میان حزب اتحاد و کارگزاران شد. در حالی که اصولگرایان با وجود این همه اتفاق در سال‌های اخیر هیچ گاه دچار اختلاف با یکدیگر نشدند. بنابراین وجود اختلاف نشان از پویایی جریان اصلاحات است.

2- قطعا روایت اصلاح‌طلبی در ایران روایت تاج‌زاده نیست. زیرا معیار اصلاح‌طلبی در ایران تاج‌زاده نیست اما او یکی از نیروهای اصلاح‌طلبی تلقی می‌شود.

3- خاتمی می‌گوید من دچار خطا شده‌ام و یا اینکه پیروان من به درستی عمل نکردند و به دلیل این ناکامی، مردم مرا ببخشند. این روش بسیار مطلوب است این روش هیچ گاه در بین اصولگرایان مشاهده نشد و مسبوق به سابقه نیست. از آیت الله مصباح تا احمد توکلی هیچ فردی از میان اصولگرایان از جامعه عذر خواهی نکرده است. این عذرخواهی نشان از زنده بودن جریان سیاسی اصلاحات و احترام مردم به این جریان است. از این رو، باید اذعان داشت که اقدام جریان اصلاحات به شدت هوشمندانه بود.

4- اصلاح‌طلبان باید برای جامعه جا بیندازند که برای عبور از شرایط کنونی دو راه وجود دارد: نخست؛ تخریب ایران و تن دادن به استبداد و استعمار خارجی و راه دوم؛ تن دادن به دموکراسی است.

5- تحریم و قهر با انتخابات و طرح این موضوع از سوی هر کسی حتی سعید حجاریان کاملاً اشتباه است. نباید بر مبنای اینکه فضای مجازی در اختیار ماست از انتخابات قهر کرد. بلکه برعکس قدرت و حضور در قدرت مهم است.

6- این چه استدلالی است که نیازی به حضور اصلاح‌طلبان در لایه‌های قدرت نیست. به طور مثال اکنون لایحه‌ای در مورد اعطای تابعیت به کودکان حاصل از ازدواج زن ایران با مرد خارجی در مجلس وجود دارد، تصویب این لایحه خواست جامعه مدنی است. بنابراین اگر به همین میزان اصلاح‌طلب در مجلس حضور نداشت قطعاً چنین لایحه‌ای از دستور کار خارج می‌شد.

7- جامعه مدنی نیاز به نمایندگی در قانون دارد.

8- اگر جامعه مدنی در مجلس آینده نماینده نداشته باشد مسیر جامعه ایران تغییر می‌کند.

9 – اکنون در چرخه جابه‌جایی به تعبیر دیگر بورژوازی در ایران هستیم. به همین علت دعوا بین اقتصاد مقاومتی و رونق تولید ملی در مقابل آوردن جنس بی کیفیت چینی بالا گرفته است. آیا نباید اصلاح‌طلبی بررسی این مهم را در دستور کار قرار می‌داد؟ در نتیجه اصلاح‌طلبان باید در قدرت حاضر باشند تا چانه زنی کنند که این مفهوم جا بیفتد، ایران باید بسیاری از کالاها را خود تولید و در داخل مصرف شود و در این مسیر باید از بورژوازی ایرانی حمایت کرد.

10 – دو اصلاح‌طلبی باید وجود داشته باشد؛ نخست جریان اصلاح‌طلبی که باید هدفش حوزه قانون باشدو قدرت را مدیریت کند اما کسی که دیگر نمی‌تواند بازی کند باید به بخش مدنی برود نه اینکه منتقد کل نظام سیاسی شود. بازگشت به حوزه اصلی سیاست برای برخی اشتباه است و باید در حوزه مدنی کار کرد دقیقاً کاری که اکنون رئیس دولت اصلاحات انجام می‌دهد او در حال تقویت حوزه مدنی است.

11- حجاریان باید جامعه مدنی را بسازد اما حق ندارد تئوری‌ای بسازد مبنی بر اینکه دیگر کسی وارد عرصه مجلس نشود. در حالی که حضور اصلاح‌طلبی در دل قوه تقنین ضروری است. واقعیت آن است که سرمایه‌ای کسب می‌شود و نباید این سرمایه از بین برود. این سرمایه باید به دل جامعه تززیق شود. اگر یک آیت الله اصلاح‌طلب پیش‌نماز مسجد شود کسی با او برخورد خواهد کرد که چرا نماز می‌خوانی؟ چرا اصلاح‌طلبان به این سمت حرکت نمی‌کنند؟ چون مدام وارد بازی سیاسی می‌شوند.

12- هنوز هم روش سلبی پاسخگو است. اگر فردا در مجلس فردی طبل جنگ را زد، خطرناک نیست؟ آیا نباید در مقابل ورود او به مجلس ایستاد؟ البته این مهم به مفهوم عدم حرکت به سمت گفتمان ایجابی نیست. اما در شرایطی که ممکن است افرادی به مجلس ورود پیدا کنند که حامی جنگ باشند نباید در مقابل آن واکنش نشان داد؟ اگر سلبی حرکت نکنیم که نمی‌توانیم این افراد را از مجلس و جریان‌های قدرت حذف کنیم. رویکرد سلبی در انتخابات ریاست جمهوری قدرت گرفت و هنوز هم این رویکرد به ویژه در انتخابات مجلس آتی پاسخگو است البته باید به سمت رویکرد ایجابی هم حرکت کرد.

انتهای پیام