بهشتی الگوی ما در هر زمان / غلامعلی رجایی
به گزارش انصاف نیوز، غلامعلی رجایی مشاور آیت الله هاشمی رفسنجانی در وبلاگ خود نوشت:
دیروز سمینار شهیدبهشتی و مدیریت در دانشگاه تهران برگزار شد. متاسفانه توفیق حضور در این همایش را نداشتم اما خلاصه‌ی این سمینار را در روزنامه ی شرق دیدم. این فرازها به نظرم جالبتر از بقیه آمد.
خدایش بیامرزد. اگر بود الآن… .
دکتر محمدرضا بهشتی فرزندارشد شهید بهشتی:
«فاصله‌گیری از مطلق‌نگری، نقدپذیری، توانایی اقناع بالا، مسوولیت‌پذیری جمعی و نظم فوق‌العاده از ویژگی‌های او بود».
«کسی در شورای مرکزی حزب جمهوری‌اسلامی برای انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد می‌شود، در حالی که آقای بهشتی نظرش روی فردی دیگر بود ولی جمع به آن فرد رسیده‌بود. بعد از رای‌گیری آقای بهشتی مصاحبه می‌کند و می‌گوید جمع به این فرد رسیده است. هیچ گوشه‌کنایه‌ای هم نمی‌زند و پرانتز هم باز نمی‌کند که نظر من چیز دیگری بود».
« آقای بهشتی در ملاقات‌های خود با افراد نظرش را راجع به آنها می‌نوشت، ما هنوز این دفترچه‌ها را داریم اما چون او برای خودش یادداشت می‌کرده ما تصور می‌کنیم که قرار نبوده و نیست که منتشر شود ولی نکته‌ی مهم این یادداشت‌ها این است که نکته‌ی منفی درباره‌ی کسی ندارد».
دکتر مقدم که 12 سال پس از آقای خاتمی و شهید بهشتی، مرکز اسلامی هامبورگ را اداره می‌کرده است:
«نقادی و نقدپذیری ورد زبان ایشان بود». این جمله از ایشان معروف بود که «ما همیشه عادت داریم به گفتن، در حالی که شنیدن سخت‌تر از گفتن است».
«در مدرسه‌ی حقانی آقای مصباح معتقد بود شریعتی یک مارکسیست است که برنامه‌ریزی‌شده یک لایه‌ی اسلامی بر روی اندیشه‌اش کشیده است. در نهایت قرار شد در این باره داوری را به نزد شهید بهشتی ببریم. ایشان بعد از شنیدن همه‌ی نظرات موافق و مخالف به‌نفع ما رای دادند و گفتند: شریعتی یک انسان دردمند مسوول و متعهد است اگر هم نقدی دارید آزادید که او را نقد کنید».
«بهشتی روی مشترکات همه‌ی مسلمانان تکیه داشت و آن مسجد و مرکز اسلامی هامبورگ محل رفت وآمد همه‌ی مذاهب اسلامی بود. برای همین آنجا حتی یک مهر برای نماز وجود نداشت. شما در مسجد هامبورگ اثری از حتی یک مفاتیح نمی‌دیدید. به وحدت عملی ادیان و مذاهب اعتقاد داشت. دیالوگ بین ادیان را به معنای واقعی احیا کرد. از اعضای کلیساها برای حضور و گفت‌وشنود دعوت می‌کرد».
– دکترمجتبی امیری هم به عنوان آخرین سخنران، نشست را با این سوال به پایان برد که: «بهشتی چه ویژگی‌‌ای داشت که دشمنانش دشمن سرسخت و دوستانش، دوستان سرسختی بودند؟» پاسخ فرزند ارشد بهشتی به این پرسش این بود:
«ما امروز گاهی نگاه گزینشی به دین داریم، در حالی که قرار نیست تصاویر را ما انتخاب کنیم و چون خوشمان نمی‌آید برخی وجوه را حذف یا کمرنگ کنیم. بهشتی دارای یک دید منصفانه‌ی سالم دینی بود. آن دینی که از طریق بهشتی شناختم تعادل بود و هرچه به خودمان نگاه کردم عدم تعادل!».
انتهای پیام
