«70 درصد مشاغل فعلی از بین خواهد رفت»

پریسا صالحی، خبرنگار انصاف نیوز: تعداد کارمندان دولت در ایران بیش از دو میلیون نفر است این درحالی است که کشور ژاپن با جمعیت 130 میلیون نفر 300 هزار و آمریکا با 300 میلون نفر جمعیت 800 هزار نفر کارمند دولتی دارند. تعداد زیاد کامندان دولت با انتقادات بسیاری همراه است. بار سنگین مالی کارمندان و بدهی بالای سازمان‌های دولتی از مواردی است که منتقدان حجم بالای دولت به آن اشاره می‌کنند. از این بین شهرداری تهران نیز با بیش از 68 هزار نفر کارمند از ادارات دولتی‌ای است که با وجود اینکه بسیاری از مسوولیت‌های خود را به بخش خصوصی واگذار کرده اما تعداد کارمندان آن همچنان هشت برابر شهرداری لندن است. محمد سالاری، نماینده‌ی شورای شهر پیش از این به انصاف نیوز گفته بود که بین یک چهارم تا یک پنجم نیروهای شهرداری هیچ کاری برای انجام دادن ندارند.

مخالفان تعدیل نیروهای دولت به افزایش حجم بیکاری بعد از تعدیل نیرو تاکید می‌کنند و می‌گویند این تعداد کارمند اگر به جامعه بازگردند منبع درآمدی نخواهند داشت و این موضوع را غیرانسانی می‌دانند.

علی‌اصغر جهانگیری، کارآفرین و سید حسن رسولی، عضو شورای شهر تهران در اینباره با انصاف نیوز به گفت‌وگو پرداختند. جهانگیری معتقد است دولت این روش را خیلی نمی‌تواند ادامه دهد و باید این بار سنگین مالی را سبک کند، از طرفی با وجود سرمایه‌های مختلف در کشور اگر به کارمندان آگاهی داده شود که چگونه می‌توانند تولید پول کنند، آنها با کمال میل دولت را ترک می‌کنند.

رسولی نیز با اشاره به بدهی 57 هزار میلیارد تومانی شهرداری می‌گوید که دو رویکرد چابک‌سازی شهرداری و توانمندسازی کارمندان به طور همزمان پیش می‌روند و در برنامه‌ی سوم، آموزش و توانمندسازی کارمندان پیش‌بینی شده است.

جهانگیری: به کارمندان آموزش کارآفرینی بدهید، با کمال میل می‌روند

جهانگیری با انتقاد از نظام آموزشی کشور به انصاف نیوز گفت: «به دلیل نبود آگاهی در دانشگاه‌ها، ما در ایران روش اشتغال و کار را به جوانان آموزش نمی‌دهیم. برای مثال هیچ دانشجویی در طول تحصیل خود کلمه‌ای از بازار و فروش نمی‌شنود. این باعث می‌شود جوانان ما به دام بیکاری بیافتند یا به باری برای دولت تبدیل شوند.

شهرداری برنامه‌ریزی کند و طبق برنامه این افراد را برای کسب اطلاعات و آگاهی در اختیار افرادی مثل من قرار دهند. در زمینه‌ی اینترنت و دنیای آینده، باید به کسانی که با اینترنت آشنا هستند نشان داد که چگونه می‌توانند در چندین‌هزار شغل وارد شوند. حتی آنهایی که هیچ پولی ندارند و فقط اینترنت می‌دانند را در خدمات سرگرم کرد؛ در آینده‌ای نزدیک 70 درصد مشاغل بشر از بین خواهد رفت، یعنی دیگر بانک و مغازه‌ی سبزی فروشی و خیلی کارهای دیگر از بین خواهند رفت. پیک موتوری به پهپاد تبدیل می‌شود! در نتیجه ما باید هرچه زودتر این روش‌های نوین را در ایران راه‌اندازی کنیم تا بیکاری بیشتر نشود.»

او در مورد نبود آگاهی نسبت به سرمایه‌های ملی گفت: «در زمینه‌ی کشاورزی سازمان ملل 70 هزار عنوان کشاورزی را تعریف کرده ولی ما در ایران فقط 300 تای آن را می‌شناسیم و خیال می‌کنیم کشاورزی یعنی مواد غذایی. درحالی که کشاورزی‌های آرایشی، بهداشتی، دارویی، صنعتی و هفتاد هزار عنوان دیگر وجود دارند که نیاز به زمین‌های بزرگ ندارند و با آب کم و راندمان چندهزار درصدی قابلیت اجرا دارند.

ایران دوازده برابر کشورهای دیگر دنیا ثروتمند است اما ما جز نفت و گاز از منابع دیگر این کشور چیزی نشنیده‌ایم و نمی‌دانیم چه ثروت‌هایی داریم که نفت و گاز پیش آنها به نظر خیلی حقیر می‌آید.

برای 20 هزار هکتار فضای سبز تهران می‌توانیم از روستاهای ایران درختانی را قلمه بزنیم و جایگزین آن کنیم که درختان با سالی یک شب آبیاری بتوانند سرسبز بمانند.

بازرگانی و بازارهای مرزی و عناوین بی‌شمار دیگر وجود دارد که سازمان‌هایی مثل شهرداری می‌توانند این پرسنل را به شغل‌های مفید و موثر و برای کشور اقتصادی آموزش بدهد و این بار سنگین را از دوش خود بردارد.»

جهانگیری در مورد نبود انگیزه برای ترک دولت گفت: «اینها وقتی متوجه شوند که درآمدی که از این راه‌هایی که ایجاد می‌کنند کسب می‌شود خیلی بیشتر از آن پولی است که از شهرداری می‌گیرند، با علاقه خودشان و فرزندانشان به این راه کشیده می‌شوند. وقتی کسی می‌تواند با یک لپ تاپ با جهان تجارت کند و درآمدش چندین برابر حقوق دولتی باشد، وقتی می‌تواند از ضایعات، منابع، کوه و صحرا و بیابان کشور پول بسازد، دیگر نیازی به این آب باریکه‌ ندارد.

هر سازمانی که با بحران نیروی انسانی روبرو است و هزینه‌ی سنگینی را متحمل می‌شود، باید با برگزاری سمینارهایی انواع فرصت‌های شغلی جدید و پولساز و بی‌رقیب را به کارمندان معرفی کنند تا بعد از اینکه متوجه شدند درآمد این شغل‌ها بیشتر از شغل کنونی آنها است، اداره را ترک کنند.»

او با اشاره به اینکه گفته می‌شود باید به این افراد غرفه یا مکان‌های خاص برای کسب درآمد داده شود گفت: «غرفه اتلاف وقت است. غرفه یعنی کسی کالایی تولید کند و بدهد به من تا در غرفه بفروشم درحالی که در آینده همه‎ی این شغل‌ها اینترنتی می‌شوند. غرفه و فروشگاه دیگر وجود نخواهد داشت. بین پنج تا ده سال دیگر هفتاد درصد این مشاغل از بین می‌رود. به جای این بار سنگین مالی باید آگاهی به این افراد داده شود. ما 18 میلیون هکتار جنگل بلوط داریم، یک ریال از این بلوط پول تولید نمی‌کنیم. در این کشور اینهمه معدن وجود دارد، اینهمه مرز وجود دارد به طوری که بالای 15 کشور همسایه داریم، هیچوقت نرفتیم ببینیم این همسایه‌های ما چه نیازهایی دارند که تامین کنیم.

برای کسانی که سرمایه ندارند هم راهکارهای متعددی می‌شود تعریف کرد، سرمایه که فقط پول نیست، تخصص، آگاهی، تجربه و منابع کشور همه سرمایه هستند.»

جهانگیری در پایان گفت: «خیلی دیر شده است. اگر همچنان بخواهیم دست روی دست بگذاریم و این بار سنگین مالی را برای افرادی که بیهوده در ادارات هستند هزینه کنیم، این کار را خیلی نمی‌توانیم ادامه دهیم. تا دیر نشده به سمت تجارب قرن بیست و یکم برویم.»

رسولی: شهرداری 57 هزار میلیارد بدهی دارد

سید حسن رسولی نیز در این‌مورد به خبرنگار انصاف نیوز گفت: «موضوع تعدیل نیرو در شهرداری مطرح نیست، موضوع، مدیریت صحیح و متناسب ساختن ساختار نیروی انسانی و قانونی بودن راه‌های ورود و خروج است. راه‌های ورود از راه برگزاری آزمون سراسری از بین فارغ التحصیلان رشته‌های برتر دانشگاهی است و راه‌های خروج هم بازنشستگی و بازخریدی است.

دو رویکرد در مدیریت منابع انسانی به موازات هم و همزمان مدنظر شورای شهر است؛ این رویکردها متضمن حفظ منافع عمومی شهر است چون مردم هزینه‌ی شهرداری را می‌دهند. این رویکرد اقتضا می‌کند که ساختار سازمانی و نیروی انسانی شهرداری هرچه کوچک‌تر و چابک‌تر و کارآمدتر باشد. در کنار  این رویکرد همه‌ی کسانی که در شهرداری همکار ما هستند دارای حقوق انسانی هستند، بنابراین این دو رویکرد به صورت موازی تعقیب می‌شود. به نظرم تعبیر تعدیل نیرو، تعبیر مناسبی نیست.

درمصوب لایحه‌ی آقای شهردار، تعداد معاونت‌های شهرداری از 9 معاونت به 6 معاونت کاهش پیدا می‌کند. در موضوع متناسب‌سازی نیروی انسانی با همان دو رویکرد، هرکسی به هردلیلی از شهرداری جدا شود، شهرداری موظف شده با همکاری سایر نهادهایی که در حوزه‌ی حرفه‌آموزی وظیفه‌ی قانونی دارند، با افزایش مهارت‌های حرفه‌ای کارکنان شهرداری، موقعیت‌های بهتر شغلی برای آنها چه در شهرداری و چه در بیرون فراهم بشود. نمی‌توانیم یکی از این دو رویکرد را مبنای مطلق درنظر بگیریم و از رویکرد دیگر پرهیز کنیم، پیچیدگی مدیریت منابع انسانی در مدیریت تعارض این دو اصل است. تلاش می‌کنیم که در برنامه‌ی سوم شهرداری طی تبصره‌های مختلف راهکارها کاملا پیش‌بینی بشود.»

او در مورد آموزش کارآفرینی به کارمندان گفت: «آموزش کارآفرینی به این افراد هم در برنامه‌ی سوم پیش‌بینی شده است. فرض کنید یک نیرویی به صورت قراردادی در شهرداری کار می‌کند چه کاری در آن حوزه نداشته باشیم و چه اینکه فاقد توانایی برای آن شغل باشد، به جای اخراج باید به سمت توامندسازی این افراد برویم.

اگر این امکان را برای او فراهم کنیم که در یکی از دوره‌های حرفه‌آموزی فنی و حرفه‌ای که معروف به دوره‌های ایران و آلمان است و از پنجاه سال پیش در ایران اجرا می‌شود شرکت کند و به یک نیروی حرفه‌ای تبدیل شود، این نیروی حرفه‌ای به هیچ عنوان در بازار کار فعلی ایران بیکار نمی‌ماند.»

رسولی در پایان در پاسخ به اینکه آیا شهرداری از این کارمندان برای شروع کارشان حمایت مالی می‌کند یا نه گفت: «شهرداری 57 هزار میلیارد بدهی دارد که نصف آن بدهی بانکی است و به همین علت رو به افزایش است؛ شهراری با این بدهی مسلما پولی برای وام یا کمک ندارد.»

انتهای پیام