علائم «مقدسات» و خطر «مقدس سازی»

حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی نوشت:

چهار محور مهم برای تمایز مقدسات که حقیقت اند از مقدسات ساختگی که خرافه اند وجود دارد :

محور اول :

تایید و تصدیق امام معصوم (ع) بر یک شخص ، از راه معتبر .

محور دوم:

تاکید بر زیارت قبر شخصیتی خاص و یا مکانی خاص از سوی امام معصوم (ع) به سند قطعی .

محور سوم :

مراتب دانش و علم یک شخصیت است که خود نشانه ای از عظمت او باشد .
البته دانشی که بگونه ای ، اتصالش به مبادی عالیه و عالَم ملکوت را برساند که تعبیر قرآنی از آن به “علم لدنی” میباشد.

در اینجا نیز ؛ قابل قبول بودن ، به روایت قطعی و عقلانیت بستگی دارد.

محور چهار ؛

سیره “علماء ربانی و فقهاء عظام راستین در توجه و توسل به شخصیتی شناخته شده است که میتواند ما را در اعتقاد به شخصیتی بزرگوار ، تقدس بخشد.

البته عالمان و فقیهانی ، روش شان الگو میشود که از هر گونه نزدیکی به “قدرتها” و یا هر گونه سهم خواهی از “ثروتها” مبرا و پاک باشند.

عالمی که خدای نخواسته در ثروت اندوزی و بازار سکه و تجارت خارجی ورود کند ، مثلا ؛ درمنطقه ای سرمایه گذاری کند وبعد مروّج آنجا بعنوان مرکز معنویت شود!

و یا در به قدرت رسیدن شخصی ، اِعمال نظر کند و بعد از منافع ریاست او برای خود یا شاگردانش و یا موسسه اش بهرمند شود ! قطعا تایید و ترویج ایشان – هرچقدر هم که سرشناس باشد – نسبت به هر شخص و یا هر مکانی ، به عنوان یک “جایگاه مقدس” ، فاقد حجیت است وچیزی غیر از “مقدس سازی” نخواهد بود.
پر واضح است وقتی محور تعیین و تشخیص “مقدسات” کاملا مشخص و محصور است ، تکلیف “مقدس سازی” های “حکومتی” در مورد اشخاص و در مورد زیارتگاه ها و یا برخی مساجد ، کاملا روشن میشود .

انتهای پیام