زیباکلام: بسیاری از مسائل که باعث این وضعیت اقتصادی شده ارتباطی به دولت ندارد
«صادق زیباکلام»، استاد دانشگاه، در یادداشتی در روزنامه آرمان امروز نوشت: «از مدتها پیش حملاتی سنگین و جدی نسبت به دولت آقای روحانی شروع شده و از آغاز دور دوم ریاست جمهوری وی شاهد موضعگیریهای مخالف از سوی دلواپسان، جبهه پایداری، صداوسیما و گاه ائمه جمعه و جماعات علیه دولت بوده و هستیم که این مساله اصلاح طلبان را در وضعیت دشواری قرار داده است؛ چرا که از یک سو آنها در دور دوم باعث انتخاب آقای روحانی شدند و از سوی دیگر باید این واقعیت را نیز در نظر گرفت که کم نبودند کسانی که در ۲۹ اردیبهشت ۹۶ به پای صندوقهای رای رفتند و با این که تمایل و اعتقاد چندانی برای رای دهی نداشتند و چه بسا اگر اصرار و تشویق و ترغیب اصلاحطلبان نبود پای صندوقهای رای حاضر نمیشدند. به هر حال در دقیقه نود به جهت تشویق اصلاحطلبان مشارکت کردند لذا موفقیت یا عدم موفقیت آقای روحانی عملا به پای اصلاحطلبان نوشته میشود.»
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «واقع مطلب این است که کشور بحرانهای بزرگی دارد. بحرانهای سیاست خارجی و تنش میان ایران و غرب که به نقطه بحرانیتری رسیده و هیچکدام ارتباطی به دولت آقای روحانی پیدا نمیکند اما دلواپسان در حملاتی که به دولت میکنند به گونهای رفتار میکنند که انگار مسئولیت همه سیاستهای خرد و کلان کشور بر عهده آقای روحانی است. در حالی که میدانیم این گونه نیست و بسیاری از مسائل که مستقیم و غیر مستقیم باعث این وضعیت اقتصادی شده اساسا ارتباطی به دولت پیدا نمیکند و ناشی از سیاستهای کلان است. بنابراین نمیشود بازتاب این سیاستها را بر وضعیت کشور ندید و گفت که اگر تیم اقتصادی دولت خوب عمل میکردند امروزه دچار این وضعیت نبودیم. اگر به جای آقای نوبخت، نیلی، شریعتمداری و کرباسیان و سایر کسانی که تیم اقتصادی دولت را در این شش سال تشکیل دادند؛ کینز و آدام اسمیت هم میآمدند نمیتوانستند معجزهای کنند. وقتی که بهواسطه تحریمها و تهدید آمریکاییها نفت کشور را نمیخرند، دلواپسان نمیخواهند اینها را ببینند و معلوم نیست که چه انتظاری از آقای روحانی دارند. مشخصا نمیتوان جهتگیریهای سیاست خارجی را در بهوجود آمدن وضع امروز جامعه نادیده گرفت. اصلاح طلبان از یک سو باید نسبت به احقاق مطالبات مردم به آقای روحانی انتقاد کنند و از سوی دیگر برای مردم بازگو کنند که سهم عملکرد دولت آقایروحانی چقدر است و سهم سیاستها و موضعگیریها در سیاست خارجی در بهوجود آمدن چنین شرایطی چقدر است.»
انتهای پیام