نگاهی به راهبردهای انتخاباتی جریانهای سیاسی
ایرنا نوشت: رسانه های داخلی با اشاره به انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی و اهمیت مشارکت مردم در آن، راهکارهای انتخاباتی دو جناح سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا را مورد توجه قرار دادند.
به گزارش گروه نشریات خبری؛ بررسی امروز یکشنبه ۳۰ تیر ماه نشان میدهد که موضوع انتخابات در رسانههای نزدیک به جریان اصلاح طلب، بیش از رسانههای منتسب به جریان اصولگرا مورد توجه و بررسی قرارگرفته است.
رسانههای منسوب به جریان اصلاح طلب از “مشارکت مشروط” به عنوان راهبرد اصلی اصلاحات در انتخابات پیش رو یاد کرده اند.
رسانههای نزدیک به جریان اصولگرا نیز به تأثیر “گفتمانهای انتخاباتی” در جلب آرای مردم و همچنین انتخاب افراد لیست انتخاباتی متناسب با شعارها، اشاره کرده اند.
راهبرد اصلاحطلبان در انتخابات؛ دلایل نارضایتی مردم از اصلاحات؛ جریان سوم در انتخابات؛ اهمیت حضور مردم؛ عدم تحریم انتخابات توسط اصلاح طلبان؛ رد صلاحیتها؛ راهکار اصولگرایان؛ از محورهای مورد بررسی در رسانههای منتسب به جریان اصلاح طلبان است.
رسانههای نزدیک به جریان اصولگرا نیز در مطالب انتخاباتی خود به محورهایی همچون راهکار اصولگرایان؛ اصلاح طلبان و دولت؛ انتقاد از اصلاح طلبان؛ انتقاد یک اصلاح طلب از برخی نمایندگان مجلس؛ اشاره کرده اند.
رسانههای اصلاح طلب
برخی رسانههای نزدیک به جریان اصلاح طلب معتقدند: در حال حاضر برای اصلاحطلبان همه گزینههای موجود برای انتخابات روی میز است و آنها عملاً حضور خود را مشروط به عملکرد دستگاههای نظارتی در خصوص تأیید صلاحیتهای کردهاند.
برخی از گزارههای به کار رفته در این رسانهها عبارتند از: مشارکت مشروط راهبرد اصلی اصلاحات در انتخابات ۹۸؛ در میان اصلاحطلبان حرفی از تحریم انتخابات نیست؛ اصلاحطلبان با انتخاباتی مواجهاند که نه درصد آزاد بودن و نه میزان مشارکت مردم در آن هنوز مشخص نیست.؛ مشارکت مشروط هم جز تلاش برای بالابردن کیفیت انتخابات نیست؛ نامزدهای اصلی اصلاحطلبان اجازه نیافتند وارد مجلس شوند و ناگزیر افراد دیگری در لیست امید قرار گرفتند و وارد مجلس شدند.؛ اصولگرایان بر نارضایتیها از شرایط موجود حساب ویژهای باز کردهاند و ورد زبانشان شده چون مردم از جناح چپ ناامید شدهاند پس این بار سیل آرا به سوی آنها روانه خواهد شد.
راهبرد اصلاحطلبان در انتخابات
– “مشارکت مشروط راهبرد اصلی اصلاحات در انتخابات ۹۸” عنوان مطلبی است که در روزنامه آرمان منتشر شده است.
به گزارش این روزنامه، علی شکوری راد، دبیرکل حزب اتحاد ملت معتقد است، در شرایط فعلی تصمیمگیری درخصوص حضور یا عدم حضور در انتخابات بسیار سخت است؛ زیرا اصلاحطلبان با انتخاباتی مواجهاند که نه درصد آزاد بودن و نه میزان مشارکت مردم در آن هنوز مشخص نیست. شکوری راد میگوید: «اگر انتخابات آزاد و تصمیم مردم بر شرکت در انتخابات باشد، خب، بدیهی است که باید شرکت کنیم. اگر شرایط را باز کنند و امکان انتخابات آزاد باشد ولی مردم نخواهند شرکت کنند، ما شرکت میکنیم ولو اینکه شکست بخوریم، هیچ اشکالی هم ندارد. دموکراسی همین است، اما اکنون به سوی انتخاباتی پیش میرویم که نه درصد آزاد بودن و نه میزان مشارکت مردم در آن هنوز مشخص نیست». این سخنان نشانگر آن است که در حال حاضر برای اصلاحطلبان همه گزینههای موجود برای انتخابات روی میز است و آنها عملاً حضور خود را مشروط به عملکرد دستگاههای نظارتی در خصوص تأیید صلاحیتهای کردهاند.
– روزنامه شرق در یادداشتی با طرح سوال مبنی بر “رویکرد اصلاحطلبان در انتخابات مجلس چه خواهد بود؟ ” آورده است: سعید حجاریان که بحث مشارکت مشروط اصلاحطلبان در انتخابات را مطرح کرد، بسیاری به او انتقاد کردند که بهدنبال تحریم انتخابات است.
مشارکت مشروط هم جز تلاش برای بالابردن کیفیت انتخابات نیست زیرا اگر قرار باشد مانند چند سال اخیر فهرستهای فاقد اصول تحزب نتیجه انتخابات را معلوم کند، اعتماد حامیان اصلاحات از بین میرود؛ موضوعی که جریان اصلاحات همواره بر آن تکیه کرده است. از سوی دیگر، مشخص نیست منتقدان مشارکت مقید چگونه از این طرح، موضوع تحریم انتخابات را برداشت کردهاند؟ در همه کشورهای توسعهیافته ممکن است یک حزب یا یک جناح به هر دلیلی به این نتیجه برسد که در این دوره انتخابات نامزدی ارائه نکند. کنارهگیری احزاب یا جناحها حکم به تحریم انتخابات نیست؛ یعنی این امکان وجود دارد که حتی حزب کنارکشیده از انتخابات در بین نامزدهای دیگر احزاب دست به انتخاب بزند. با چنین وصفی به مراتب اولی مردم هم میتوانند از بین احزاب دیگر انتخاب کنند. هر چند به نظر میرسد مشارکت مشروط را باید ناظر بر شرایطی دانست که نیروهای اصلاحطلب همه تلاش خود را برای بالابردن سطح کیفی انتخابات چه از حیث درونجناحی و چه از منظر مناسبات حاکمیتی مصروف دارند و در صورت محققنشدن نسبی شرایط موردنظر با استراتژی کمهزینهتر در انتخابات شرکت کنند.
دلایل نارضایتی مردم از اصلاحات
-در بخشی از یادداشت منتشر شده در روزنامه شرق میخوانیم: اصلاحطلبان در سالهای ۹۴ و ۹۶ برای اخذ تأیید صلاحیت به ارائه فهرستهای انتخاباتی پرداختند و در رأس فهرست خود یک یا چند شخصیت سرشناس که در عین حال نسبت به تأیید صلاحیتشان اطمینان وجود داشت، قرار دادند و از مردم خواستند به همه فهرست رأی دهند. این استراتژی در انتخابات مجلس، خبرگان و شورای شهر نتیجه مثبتی به همراه داشت اما بهدلیل آنکه عموم افراد حاضر در فهرست نیروهای طراز اول جریان اصلاحات نبودند، نتوانستند بهطور کامل انتظارات رأیدهندگان را برآورده کنند. از سوی دیگر، بهدلیل آنکه رأیآوردن فهرستها صرفاً به پشتوانه درخواست رئیس دولت اصلاحات محقق شده بود، فرایند حزبی در شیوه فهرستگرایی رعایت نشد؛ یعنی مشخص نبود کدام نمایندگان متعلق به کدام یک از احزاب اصلاحطلباند و حزب و شخص نماینده برنامهاش برای دوره چهارساله نمایندگی چیست؟ بنابراین فهرستگرایی به ذات خود محل ایراد نیست اما در شرایطی که پیشنیازهایش رعایت شده باشد.
– همچنین به گزارش روزنامه آرمان، دبیرکل حزب اتحاد ملت که حزب متبوعش نقشی تعیین کننده در جبهه اصلاحات دارد معتقد است که نمیتوان گفت مردم از اصلاحطلبان ناامید شدهاند؛ زیرا اصل موضوع مربوط به اصلاحطلبان نیست و باید پاسخ داد که چرا مردم از «اصلاحات» ناامید شدهاند. شکوری راد به «خبرفوری» میگوید: «مردم از رویکرد اصلاحات ناامید شدهاند و فکر میکنند روش اصلاحی دیگر جواب نمیدهد». او تأکید دارد دلیل مردم برای نارضایتی از اصلاحات نه به عملکرد لیست حداقلی امید، بلکه به آن بازمیگردد که رأی اکثریت نتوانسته تغییرات مد نظر آنان را ایجاد کند. شکوری راد مباحثی مانند عدم وجود نظارت حزبی بر نمایندگان را عامل این نارضایتیها نمیداند، زیرا معتقد است نامزدهای اصلی اصلاحطلبان اجازه نیافتند وارد مجلس شوند و ناگزیر افراد دیگری در لیست امید قرار گرفتند و وارد مجلس شدند. شکوری راد میگوید: «اگر قویترین افراد اصلاحطلب وارد مجلس میشدند حتماً میتوانستند کارهای بهتری انجام دهند. معتقدم حتی ۳-۴ نفر از عناصر اصلی اصلاحات اگر وارد مجلس میشدند شاید میتوانستند همین جمع فعلی را سازماندهی و مؤثرتر کنند. متأسفانه لیدرهای اصلاحات وارد مجلس نشدند. فراکسیون امید داریم اما این فراکسیون فاقد کسانی است که بتوانند همین جمع موجود را جهت دهند و سازماندهی کنند». دبیرکل حزب اتحاد ملت حتی چهرههایی چون محمود صادقی و پروانه سلحشوری را که او آنها را از نمایندگان خوب دوره دهم معرفی میکند، فاقد پیشینه سیاسی لازم برای اثرگذاری در مجلس میداند. این سخنان شکوری راد مؤید آن است که در دور دهم اصلاحطلبان پذیرفتند نمیتوانند بر نظارتها فائق آیند و در نتیجه با ارائه لیستی حداقلی و رأی سلبی مردم برای عدم حضور رقیب، بازی را تغییر دهند. این مسأله باعث شده سران این جریان سیاسی در خصوص راهبرد جبهه اصلاحات در انتخابات بعدی دچار تردید باشند و به فکر راهی جدید برای جذب اعتماد عمومی بیفتند.
جریان سوم در انتخابات
– به گزارش روزنامه آرمان، “مرتضی مبلغ” یک فعال سیاسی ایجاد جریان سوم در انتخابات امکانپذیر نیست.
یک فعال سیاسی بیان کرد که ایجاد جریان سوم سیاسی در انتخابات پیشرو امکانپذیر نیست. مرتضی مبلغ اظهار کرد: اصولاً جریان سوم یا هر جریان جدیدی که بخواهد شکل بگیرد، با اراده چند نفر یا با دستور و کلیشه شکل نمیگیرد، مطلقاً این طور نیست. وی ادامه داد: عدهای گاهی در آستانه انتخابات از تعبیر نواصولگرایی یا نواصلاحطلبی استفاده میکنند که به نظر من نگاه سطحی است؛ چرا که شکلگیری جریان جدید حتماً نیازمند پشتوانه تاریخی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اعتقادی و ایدئولژیکی است که به تدریج هم شکل میگیرد، نه با اراده چند نفر. مبلغ در ادامه گفت: عموماً در انتخابات مطرح بوده که در کنار جریان اصلی، جریان فرعی هم مطرح میشده، اما به صحنه آمدن آنها به معنای ایجاد جریان جدید نیست. وی یادآور شد: در انتخاباتهای گذشته چه در میان اصلاحطلبان و چه در میان اصولگرایان کسانی بودند که با عنوانهای مختلف لیستهای انتخاباتی میدادند و فعالیت میکردند. گاهی بخشی از آنها هم رأی میآوردند. در انتخابات آینده نیز همانند گذشته به طور طبیعی جریانات و لیستهایی ممکن است خود را مطرح کنند، اما فعالیت آنها صرفاً انتخاباتی است و به معنای بروز و ظهور یک جریان سوم نیست.
– در روزنامه اعتماد با استفاده از میان تیتر “جریان سوم یا جریان دستوری” آمده است: تا بوده سیاست داخلی ایران را دو جریان راست و چپ تشکیل داده است؛ جریانهایی که یکی موسوم به اصولگرایان است و دیگری اصلاحطلبان؛ اما در این میان چند سالی است برخی که تکلیفشان هنوز با خودشان مشخص نیست که در کدام دسته و گروه قرار دارند و گاهی با اصولگرایان به مذاکره مینشینند و گاهی با اصلاحطلبان چای مینوشند، تلاش دارند تا برای خودشان جایگاه و پایگاهی دست و پا کنند. این طیف که ظهور و بروزشان از انتخابات ۹۲ شروع شد و در جریان انتخابات مجلس دهم فعالیتشان به اوج رسید این روزها همت خود را به کار بستهاند تا از فضای شکوه و شکایت امروز جامعه نهایت استفاده را ببرند. آنها چندان بدشان نمیآید برای این روحیه دوگانه خود رسمیت بخرند و آن را به عنوان «جریان سوم» به مردم عرضه کنند.
اهمیت حضور مردم
“حفظ جمهوریت در گرو مشارکت سیاسی” عنوان گزارشی است که در روزنامه ابتکار منتشر شده است. در این مطلب میخوانیم: این هفته شاید یکی از هفتههای پر خبر از سوی جریانها و جناحهای سیاسی در رابطه با اهداف و استراتژی آنها برای انتخابات اسفندماه ۹۸ باشد. تقریباً از ابتدای سال ۹۸ رسانهها و فعالان سیاسی هرکدام به نوبه خود نسبت به فضای سیاسی بیرمق احزاب و جریانها در آستانه انتخابات هشدار دادند و گویی این هشدار توانسته است تا حدودی آنها را از خواب سنگین بیدار کند. اما بیداری نه چندان هوشیار چرا که آنها بر این امر واقف هستند که عدم مشارکت سیاسی خطری بزرگ برای آنها و فضای سیاسی کشور و نظام محسوب میشود اما نمیدانند با چه استراتژی و راهکاری میتوانند دوباره مردم را به پای صندوقهای رأی بکشانند و سطح مشارکت را بالا ببرند. تا این لحظه هیچ گفتمانسازی و نقد دورنگفتمانی در هر دو جریان سیاسی مطرح در کشور یعنی اصلاحطلبان و اصولگرایان رخ نداده است.
در این میان اما کار اصلاحطلبان که نسبت به اصولگرایان از پایگاه اجتماعی بالاتری برخوردارند و در چهار انتخابات گذشته پیروز میدان بودهاند دشوارتر است چرا که به خاطر عملکرد دولت مورد حمایت آنها و همچنین فراکسیون امید مجلس بدنه اجتماعی رضایت چندانی از آنها ندارد و به گونهای آنها نتواستند مطالبات این بدنه اجتماعی را پاسخگو باشند. خود فعالان و نخبگان سیاسی این جریان سیاسی هنوز در رابطه با چگونگی حضور آنها در انتخابات به جمعبندی نرسیدهاند و نمیدانند با چه راهکار و استراتژیای دوباره اعتماد پایگاه اجتماعی خود را جلب کرده و مردم را برای مشارکت سیاسی ترغیب کنند.
عدم تحریم انتخابات توسط اصلاح طلبان
به گزارش روزنامه آرمان به نقل از تارنمای خبرآنلاین، سید محمود میرلوحی عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان گفت: در میان اصلاحطلبان حرفی از تحریم انتخابات نیست.
عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان با بیان اینکه در میان اصلاحطلبان حرفی از تحریم انتخابات نیست تصریح کرد: دیگر کسی از اصلاحطلبان بحث تحریم را مطرح نمیکند. ممکن است کسی بگوید که من نمیآیم یا رأی نمیدهم اما نامش را نباید تحریم گذاشت. در فضای اصلاحطلبی و شورای عالی و نمایندگان رسمی اصلاحطلبی حرفی از تحریم نیست. او با انتقاد از سخنان عباسعلی کدخدایی گفت: آقای کدخدایی آب پاکی را روی دست اصلاحطلبان ریخت و گفت ما منتظر کسی نیستیم و نمیدانم چرا ایشان این حرف را زدهاند. این حرف خیلی غیرمنتظره بود. ما باید گفتوگو کنیم و همه باهم باید کمک کنیم که شور انتخاباتی ایجاد شود و احساس شود رأی مردم مهم و مؤثر است. به جای این گونه سخن گفتنها مانند آقای کدخدایی که احساس استغنا کردهاند و گفتهاند که برای کسی فرش قرمز پهن نمیکنیم، ما حاضریم برای به میدان آمدن مردم دست آنها را ببوسیم، چراکه با توجه به شرایط بینالمللی و تحریمهای ترامپ، حضور مردم امنیت کشور را تضمین میکند. انتخابات در ایران فراتر از انتخابات یک رئیسجمهور و چند نماینده مجلس است.
رد صلاحیتها
به گزارش روزنامه شرق، محمدرضا عارف، رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان، در توئیتر خود نوشت: «در شرایط فعلی کشور متولیان برگزاری انتخابات باید در نظر داشته باشند که حضور حداکثری مردم در انتخابات پیشِرو نظام را بیمه میکند؛ به همین دلیل نباید به گونهای عمل شود که یک جریان سیاسی با محدودیت در ارائه کاندیدا به دلیل رد صلاحیت روبهرو شود».
شرق مینویسد: موضع اخیر عارف حکایت از نگرانی اصلاحطلبان از ردصلاحیتشدن نامزدهای اصلیشان دارد؛ موضوعی که در ادوار گذشته نشان داده است حضور اصلاحطلبان در عرصه قدرت رسمی را از اثر میاندازد؛ بهمعنای دیگر گرچه حضور کمّی نیروهای اصلاحطلب تضمینکننده استمرار حرکت سیاسی جبهه اصلاحات است اما کماثربودن نمایندگان این جبهه در مجلس، شورای شهر یا هر نهاد انتخابی دیگر باعث کاهش اعتماد عمومی به جریان اصلاحات میشود؛ مسئلهای که محمد خاتمی نیز چندی پیش بر آن تأکید کرد و گفت ممکن است دیگر مردم به تکرارکردنها اعتنایی نکنند. به نظر میرسد خاتمی بیش از آنکه نگران سرنوشت مجلس آتی باشد، دغدغهمند سرمایه اجتماعی اصلاحات است… برخی اصلاحطلبان در این دوره بر تأیید صلاحیت شخصیتهای سرشناسشان اصرار کنند؛ چنان که محمد خاتمی هم در آخرین اظهاراتش بر همین موضوع تأکید کرد: «اصلاحطلبان نمیتوانند به هر قیمتی وارد انتخابات شوند و انشاءالله فضا باز شود و صلاحیتها تأیید شوند». البته خاتمی همچنان بر مشارکت حداکثری تکیه میکند اما همانطور که پیشتر حجاریان هم گفته بود، کیفیت انتخابات هم مورد توجه اصلاحطلبان از جمله رئیس دولت اصلاحات قرار گرفته است.
راهکار اصولگرایان
در بخشی از یادداشت منتشر شده در روزنامه اعتماد زیر میان تیتر “چشم امید اصولگرایان” آمده است: اصولگرایان بر نارضایتیها از شرایط موجود حساب ویژهای باز کردهاند و ورد زبانشان شده چون مردم از جناح چپ ناامید شدهاند پس این بار سیل آرا به سوی آنها روانه خواهد شد. نمونه بارز این نقطه امید را میتوان در صحبتهای حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه مشاهده کرد. او درباره احتمال پیروزی اصولگرایان در انتخابات آینده به خبرآنلاین میگوید: «بدون نگرانی نیستیم، نباید تصور کنیم که همه چیز روبهراه است و در دقیقه ۹۰ حادثهای رخ نمیدهد، آنچه به عنوان فرآیند ترسیم کردیم و در نظر گرفتیم، ما را به موفقیت میرساند، مشروط بر اینکه همه در آن چارچوب عمل کنند و خطا و غفلتی در مسیر صورت نگیرد. اگر این شیوه دنبال شود و همه آن را پذیرفتند، احتمال موفقیت ما بالاست.» البته به نظر میرسد، منظور ترقی از «خطا و غفلت» تکرار اشتباهات جمنا باشد. او در این مصاحبه گفته است: «علت این مساله اشتباهات جمنا از جمله برنامهریزی و سیاستگذاری آن در استانها بود. جمنا از تحزب و اصولگرایی عبور کرده و ملاک را اشخاص انقلابی قرار داده بود بدون اینکه شاخصه انقلابی داشته باشند، بنابراین مشکلاتی به دلیل دخالت تهران وجود داشت که باید آن را حل میکردیم. احزاب و تشکلها یک ضلع بوده و سایر مردم نیز هستند که باید آنها را کنار هم ببینیم، نه اینکه از احزاب و تشکلها عبور کنیم.»
رسانههای اصولگرا
رسانههای نزدیک به جریان اصولگرا براین عقیده اند که: اصولگرایان باید روی مرکز تولید فکر سرمایهگذاری کنند. نباید اینگونه تلقی شود که سران یک جریان میتوانند دورهم بنشینند و شعار، گفتمان و برنامه ارائه کنند و باید کار تخصصی انجام داد.
برخی از گزارههای کانونی به کار رفته در این رسانهها عبارتند از: اینکه شما با چه گفتمانی وارد انتخابات میشوید، مهم است. امروز گفتمانها در جلب آرای مردم نقش بسیار مهمی دارند.؛ به جای عذرخواهی و تشویق مردم به رأی بهتر دادن؛ از عصبانیت صحبت میکنند و به سمت خیابان اشاره دارند!؛ شکوری راد، نمایندگان تهران را به دور از صفت شایستگی توصیف میکند، وصفی که اگر از سوی اصولگرایان انجام میشد، میگفتند توهین به نمایندگان مجلس است.
راهکار اصولگرایان
مرتضی نبوی، عضو کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام، در گفتوگو با صبح نو در پاسخ به این سوال که “فکر میکنید اصولگرایان برای رأیآوردن افراد جدید خود، باید چه اقدامات تکمیلیای در جامعه انجام بدهند؟ ” گفت: اینکه شما با چه گفتمانی وارد انتخابات میشوید، مهم است. امروز گفتمانها در جلب آرای مردم نقش بسیار مهمی دارند. استفاده از ابزارهای ارتباطی ازجمله فضای مجازی و نوع مدیریت جریانهای تبلیغات انتخاباتی که ضمن حفظ اصول، متناسب با ذائقه جامعه هم باشد، در نوع خود مهم هستند. همچنین، انتخاب افرادی که در لیست جای میگیرند، باید متناسب با شعارها باشد؛ مثلاً اگر بحث پاکدستی و ضدفساد مطرح است، افرادِ منطبق با این شعارها باید در لیست جای بگیرند.
گفتمانسازی، کاری تخصصی و بینرشتهای است. هر دو جریان سیاسی، بهویژه اصولگرایان باید روی مرکز تولید فکر سرمایهگذاری کنند. در این مرکز، باید افراد صاحبنظر، دانشگاهی و کسانی که دستی هم در حوزه عمل دارند، حضور یابند. این مرکز باید علمی-پژوهشی باشد تا بتواند از طیفهای مختلف اجتماعی ارزیابی درستی ارائه کند. نباید اینگونه تلقی شود که سران یک جریان میتوانند دورهم بنشینند و شعار، گفتمان و برنامه ارائه کنند و باید کار تخصصی انجام داد. ما وقتی در مجلس ششم شکست خوردیم، حس کردیم ازنظر فکری و گفتمانی کم آوردهایم. اینجایی که الان ما در آن قرار داریم، قبلاً نامش مرکز فرهنگی «یاس» بود که سران جریان اصولگرایی با کمک نیروهای سیاسی و دانشگاهی متدین در آن مأمور شدند تا فکر، شعار و گفتمان تولید کنند. این مرکز بهطورواقعی پشتیبانی شد.
اصلرسانهبان و دولت
“عضو فراکسیون امید: اصلاحطلبان از ما توقع مجلس ششم داشتند! ” عنوانی است که در صفحه نخست روزنامه صبح نو منتشر شده است. از همان روز اول پس از پیروزی لیست امید در انتخابات، طیفی از اصلاحطلبان بر سر ما کوبیدند که شما نیروهای درجه ۲ و ۳ اصلاحطلب هستید؛ انتظار آنها این بود که ما مجلس ششم بشویم.
محمدعلی وکیلی، عضو فراکسیون امید مجلس در گفتوگویی تفصیلی با مهر، در پاسخ به این سوال که آیا فراکسیون امید در قبال عملکرد دولت مسئولیتی ندارد و نباید پاسخگوی عملکرد دولت باشد؟ تصریح کرده است: اگر ما به عنوان اصلاحطلبان سهم خود را در وضعیت موجود کشور نپذیریم بزرگترین ناصداقتی را با مردم انجام دادهایم. ما به عنوان اصلاحطلبان در بروز وضعیت کنونی کشور سهمی داریم، اما باید دید این سهم به چه میزان است؟
عضو فراکسیون امید در بخش دیگری از این گفتگو عنوان کرده است: مأموریت روحانی این بود که با جلب اعتماد، سو تفاهم ایجاد شده بین اصلاحطلبان و حاکمیت را برطرف کرده و از این راه حصر را برطرف کند، اما روحانی نه تنها این کار را نکرد، بلکه به دلیل تقابلی که ایجاد کرد خودش برای حاکمیت به یک مسئله تبدیل شد. به دلیل رفتارهای روحانی اگر تا دیروز گره اصلاحطلبان با حاکمیت یک گره بود الان به دو گره تبدیل شده است و اصلاحطلبان مسئلهدارتر شدهاند.
انتقاد از اصلاح طلبان
به گزارش تارنمای مشرق نیوز، “علیرضا محجوب” فعال اصلاحطلب پیرامون پیشبینی خود در قبال انتخابات آینده تأکید میکند: نارضایتی عمومی به عدم حضور عمومی میانجامد و مردم در انتخابات حاضر نمیشوند و به کسی رأی نمیدهند. اما امروز یک جریان اینطور تبلیغ کرده که در اداره کشور حضور ندارد. بنابراین طبیعی است که طرفدارانش با امید به خروج از وضعیت کنونی حضور بیشتری در انتخابات داشته باشند.
محجوب در دوران عبور خود از روحانی صحبتهای دیگری هم مثل «دولت در کنترل قیمتها و در مبارزه با گرانی منفعل است.» را بر زبان رانده بود.
مشرق نیوز میافزاید: این اظهارات اما در حالی است که مردم در وهله اول، “روحانی سازان” را مقصّر گرانیها میدانند. آقای محجوب باید بداند که کنش سیاسی در خلأ رخ نمیدهد و اثر حرفهای ایشان و دوستانشان در رأیآوری آقای روحانی و بر تخت نشستن تفکری که قائل به نظارت بر قیمتها نیست؛ بیش از نقش خود آقای روحانی است.
بر همین اساس نیز اگر هم انتقادی در میان مردم باشد از صاحب «تَکرار میکنم» و از امثال آقای محجوب است که مسببالاسباب وضع موجود هستند اما جالب است که به جای عذرخواهی و تشویق مردم به رأی بهتر دادن؛ از عصبانیت صحبت میکنند و به سمت خیابان اشاره دارند!
انتقاد یک اصلاح طلب از برخی نمایندگان مجلس
در ستون اخبار ویژه روزنامه جوان مطلبی با عنوان “۲ اعتراف جالب از یک اصلاحطلب” منتشر شده است. در این مطلب میخوانیم: علی شکوری راد، فعال سیاسی اصلاحطلب معتقد است نمایندگان اصلاحطلب مجلس شورای اسلامی افراد شایستهای نیستند و اصلاحطلبان مجبور شدهاند که آنها را به مجلس بفرستند. او در گفتگو با روزنامه همشهری در مورد آنکه احزاب اصلاحطلب پس از انتخابات ریاست جمهوری و مجلس نظارتی بر دولت و نمایندگان اصلاحطلب نداشتند، میگوید: «من به صراحت میگویم که توان این کار وجود نداشت، چون ما حزبی با همه ارکان لازم برای نظارت و ساپورت بر محصول انتخاباتیمان نداشتیم؛ مثلاً در همین انتخابات مجلس دهم ما نتوانستیم افراد شایسته و برجسته خودمان را به مجلس بفرستیم. ما لیست ۳۰ نفره تهران را از درون سبد شورای نگهبان انتخاب کردیم و در همین لیست ۳۰ نفره تهران بخش اعظمشان را برای نخستینبار میدیدیم و میشناختیم و آنها را در لیست گذاشتیم؛ چون افراد برجسته و شناختهشده ما یا بهدلیل سابقه رد صلاحیت اساساً ثبتنام نکرده بودند و یا رد صلاحیت شده بودند. به همین دلیل ما این لیست ۳۰ نفره را مورد حمایت قرار دادیم که طیف تندرو مجلس را تصاحب نکنند. لیست ۳۰ نفره تهران افراد خوبی هستند، اما همگی توانمند نیستند. حتی اگر میتوانستیم تعداد اندکی افراد درجه یکمان را با لیست ۳۰ نفره تهران راهی مجلس کنیم سازماندهی آنها در مجلس دوچندان میشد.»
فی الحال مهم نیست که شکوری راد برای این مجبور بودن به انتخاب چنین نمایندگانی چه دلیلی میآورد و آیا متهم کردن شورای نگهبان به چنین تقصیری درست است یا نه، اما دو اعتراف در این بخش از سخنان او جالب توجه است: اول آنکه او نمایندگان تهران را به دور از صفت شایستگی توصیف میکند، وصفی که اگر از سوی اصولگرایان انجام میشد، میگفتند توهین به نمایندگان مجلس است. دوم آنکه او اذعان میکند افراد این لیست را نمیشناختهاند، اما از آنها حمایت کرده و از مردم خواستهاند به این لیست ناشناخته رأی دهند، صرفاً برای آنکه طرف مقابل رأی نیاورد!
انتهای پبام