تحلیل العربی الجدید از تنش‌های ایران و آمریکا
«العربی الجدید» نوشت: با وجود تشدید تنش ها در خلیج (فارس) و علی رغم دولتی در آمریکا که رفتارهایش قابل پیش بینی نیست، جنگ میان آمریکا و ایران هیچ گاه گزینه ای ممکن و حتی احتمالی نبوده است. کسانی که تاریخ روابط میان دو طرف در طول چهل سال گذشته را بدانند، به خوبی پی خواهند برد که میدان درگیری میان یکیدیگر احتمال هر چیزی غیر از جنگ مستقیم را می دهد.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، «محمد الیحیایی» نویسنده عمانی در شماره امروز(سه شنبه) روزنامه «العربی الجدید» نوشت: در عرصه درگیری میان آمریکایی ها و ایرانی ها، احتمال بازی با نگرانی اعراب به هدف تسلیم و اخاذی از آنها وجود دارد اما جنگ مستقیم میان یکدیگر غیر ممکن است.
الیحیایی با بیان این مطالب افزود: ایران در آگاهی جمعی جامعه آمریکا، به صورت ملتی متمدن، شعردوست و هنردوست با غذاهای لذیذ شناخته می شود و همین چهره را نیز ترکیه عثمانی در ذهن آمریکایی ها دارد؛ برای مثال هنگام سخن از کتاب «هزار و یک شب» که تحت عنوان «شب های عربی» به انگلیسی ترجمه شده، متاسفانه هیچ سخنی از بغداد وقاهره به میان نمی آید و با وجود اینکه بیشتر حوادث آن در بغداد رخ می دهد، اما از فارس، اصفهان و شیراز بیشتر سخن به میان می آید. علاوه بر این تصویر ایران در آمریکا با فردوسی، سعدی شیرازی و حافظ عجین شده و حضور شاعران ایرانی در حافظه فرهنگی آمریکا و به طور کلی غرب، فراتر از حضور شاعران بزرگ عرب نظیر امرؤ القیس و متنبی و ابوتمام است.
تحلیلگر عمانی با اشاره به این موضوع در ادامه افزود: در این مقاله به دنبال مقایسه تصویر اعراب یا ایرانی ها در مجامع غربی نیستیم؛ اعراب بوِیژه حکام و حکومت هایشان حماقت هایی را مرتکب شده و می شوند که برای تقویت تصویر کلیشه ای انسان عربی در غرب کفایت می کند.
نویسنده در ادامه نوشت: اگر چهره سیاسی ایران پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹میلادی تغییر کرده و از ووضعیت دوست به دشمن تغییر یافته است، اما این تغییر، تاثیر زیادی روی آگاهی عمومی آمریکا یا حتی نخبگان سیاسی این کشور نداشته است. و حتی از نگاه نخبگان سیاسی آمریکا، چهره ایران برخلاف چهره جهان عرب، گزینشی، تصنعی و قابل تغییر باقی مانده است.
وی ادامه داد:«جاستین شاپیرو»( Justine Shapiro) کارگردان آمریکایی به همراه پسر شش ساله اش به ایران مسافرت و پس از سفرش، مستندی تحت عنوان «تعطیلات ما در تهران» تولید کرد و به این نتیجه رسید که ایرانی ها با چشم دشمن به مردم آمریکا نگاه نمی کنند بلکه این نگاه، محبت آمیز است. حتی وقتی هویت دینی خود که یهودی است را فاش می کند، اوضاع هیچ تغییری نمی کند وبه این نتیجه می رسد که مشکل ایرانی ها با دین و مردم نیست بلکه مشکل آنها با سیاست مداران است.
یحیایی خاطرنشان کرد: هرچند این فیلم چیز جدیدی درباره چهره ایرانی ها و یا تصویر پارس در آگاهی جمعی جامعه آمریکا ارائه نکرده اما پیامش این است که ملت ایران سزاوار محاصره اقتصادی تحمیلی نیست؛ چون آنها مردمی عادی و خوب هستند و فرزندانشان را براساس محبت، تسامح ومیهمان نوازی تربیت می کنند و هر آنچه درباره دشمنی ایرانی ها با آمریکا ترویج می شود، بیشتر سیاسی و خطاب به نهاد سیاسی آمریکاست نه ملت این کشور.
نویسنده عمانی در ادامه آورده است: مشکل آمریکا با ایران، از جانب ایران نیست، بلکه مشکل آمریکا درواقع متحدانش در منطقه یعنی دشمنان ایران بویژه اسرائیل و عربستان در درجه کمتر ابوظبی هستند؛ اینها با نیروهای فشار و بانفوذ در واشنگتن و در راستای تحریک دولت آمریکا برای اعمال فشارهای بیشتر علیه ایران به هدف ساقط کردن دولت این کشور همراه شده اند؛ موضوعی که دولت اوباما رد کرد و به مقاومت با آن پرداخت.
یحیایی در پایان خاطرنشان کرده است: اگر جنگ بین آمریکا و ایران غیرممکن باشد، صلح امکان پذیر است و آمریکایی ها و ایرانی ها یکدیگر را می فهمند و می دانند چه می خواهند؛ هرگونه معامله آینده، منافع آنها را تامین خواهد کرد اما منافع عرب بویژه عربستان و امارات چه خواهد شد؟ و روابط آنها با ایران پس از دهه ها دشمنی و تحرک به کجا خواهد انجامید؟
انتهای پیام
