سوال آشنا از کیهان: گیریم که تنگه را بستیم، بعدش؟

حسام الدین آشنا در یادداشتی در فیسبوک با عنوان «چقدر خالی است جای پروفسور حمید مولانا» نوشت:

جناب استاد حسین شریعتمداری در سرمقاله ی امروز کیهان نوشته اند: «در حقوق بین‌الملل فصلی با عنوان حق مقابله به‌مثل -RETALIATION- آمده است. این فصل به کشوری که حق قانونی آن از سوی یک یا چند کشور دیگر نقض گردیده اجازه مقابل به مثل داده است. جمهوری اسلامی ایران می‌تواند در واکنش به قطعنامه اتحادیه اروپا که تعهدآور بین‌المللی نیست، از این حق استفاده کند و تنگه هرمز را به روی نفتکش‌های حامل نفت برای کشورهای اروپایی تحریم کننده ایران ببندد. گفتنی است، کشورهای اروپایی مجاز به خرید یا نخریدن نفت ایران هستند ولی قطعنامه اتحادیه اروپا تصریح دارد که این اقدام برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران است. بنابراین جمهوری اسلامی ایران نیز با استناد به «کنوانسیون ۱۹۵۸ ژنو» و «کنوانسیون ۱۹۸۲ جامائیکا» که مدلول آن نظام حقوقی آبراهه‌های بین‌المللی و حق عبور کشتی‌هاست، می‌تواند عبور نفتکش‌های حامل نفت برای کشورهای اروپایی تحریم‌کننده ایران و یا کشتی‌های اروپایی حامل کالا برای کشورهای منطقه را ممنوع اعلام کند و… »

می خواستم متواضعانه از ایشان [شریعتمداری] بپرسم پس از اینکه ایران به دستور ایشان تنگه را بست، چه واکنشی را از طرف خریداران اروپایی و صادر کنندگان نفت در خلیج فارس پیش بینی می کنند و در مقابله با آن واکنش ها، از طرف ایران چه عکس العملی را در اولویت تدبیر خود قرار می دهند؟ پس از یک دوره رفت و برگشت از اقدامات مخاصمه آمیز یا تنش زا چه وضعیتی را در میان همسایگان، در منطقه و در سطح بین المللی پیش بینی می کنند؟ در مواجهه با عواقب احتمالی و آن پیش بینی ها، چه پیش گیری هایی را مد نظر دارند؟ سرمقاله های بعدی می تواند راه گشا باشد.

انتهای پیام