درباره‌ی اعتراف به بی‌گناهی مازیار ابراهیمی
علی رضا ایمانخانی، دانش آموخته علوم سیاسی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «دو راهی بد» درباره‌ی ماجرای مازیار ابراهیمی نوشت:
چند روز انتظار به سر رسید و دیروز رسما، سخنگوی محترم دولت در مصاحبه مطبوعاتی به بی گناهی مازیار ابراهیمی، یکی از متهمان اصلی، ترور دانشمندان هسته‌ای، اعتراف کرد.
البته اعترافی نه چندان صادقانه، و عذر خواهی نه چندان محترمانه، که البته امری است طبیعی است نه اخلاقی. این بد اخلاقی رسانه ای برای مردم جامعه ما کم کم و به مرور در حال رویه و خرقه عادت شدن است که قطعا به هیچ وجه رویه مناسبی نیست و تقریبا در هیچ جای دنیا نیز مرسوم نیست، که متهم قبل از حکم محکومیت قضایی به اعتراف رسانه ای مبنی بر مجرم بودن بپردازد. حال حتی اگر به میل خودش باشد.
حالا بگذریم اگر تلویزیون بی بی سی فارسی وجود نداشت و فضای مجازی پیگیر نبود و نماینده پیگیری بنام صادقی در مجلس حاضر نبود، آیا این عذر خواهی و یا به زبان بهتر، ماست مالی در همین حد هم وجود داشت یا خیر؟
ولی آیا واقعا زیبنده نام نظام جمهوری اسلامی است که شخصی، بی گناه، چندین روز حبس شود و شکنجه های مختلف را تحمل کرده و به گفته خودش، خود و خانواده اش متحمل چندین میلیارد تومان خسارت مالی شوند به خاطر جرم مرتکب نشده فقط و فقط به خاطر اینکه قاتل اصلی دستگیر نشده و جامعه ملتهب به یک پاسخگویی محکم نیاز دارد؟
بعد از چند سال آیا راهی وجود دارد که از شخصی دلجویی کرد که به خیانت به وطن و قتل عزیزترین دانشمندان کشور متهم شده است؟ چه کسی می خواهد آبروی از دست رفته این شخص و خانواده اش را در جامعه احیا کند؟
چه کسانی می خواهند روح و روان متهمی که خود را در آستانه اعدام می بیند بازآفرینی کند؟ چه کسی می خواهد دوری اجباری از وطن شخص بی گناهی را جبران کند؟
در مقیاس بزرگتر، این یک واقعیت تلخ برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیز هست. آیا دیگر کسی، اعتراف متهم و یا مجرمی را هر چند واقعی و شرور در رسانه ملی باور می کند؟ (اگر چه بیشتر حقوق دانان و مؤمنان این شیوه اعتراف گیری را فاقد وجاهت اخلاقی و شرعی می‌دانند)
البته هنوز هم دیر نشده. مناسب‌تر آن است که مسوولان محترم نظام، ضمن دلجویی از عزیزانی که در این فاجعه، خسارت دیدند، با بررسی مجدد دیگر پرونده‌های مشابه، در صورت اتفاقات احتمالی مشابه از آنان نیز رفع اتهام و کدورت کنند که اتفاقا همین رفتارها، باعث دوام و قوام بیشتری برای کشور و مسوولان خواهد بود. اگر چه خوب قطعا مسوولان محترم نیز شاید عنوان کنند که اعتراف به این اشتباهات موجب وهن نظام است که این دو راهی تلخی برای مسوولان است. که باید راه مناسبت‌تر را انتخاب کنند.
حال که با اقدامات مناسب ریاست جدید، دستگاه قضا، بارقه امیدی در میان مردم در جهت برخورد با مفاسد ایجاد شده، با این فساد نیز جهت ریشه کنی دائمی برخورد در خور شان انجام شود. که موجبات امیدواری مردم جامعه شود تا اقلا فقط معضلات اقتصادی را تحمل کنند نه فساد همه جانبه را!
انتهای پیام
بر رسم بزرگان خبر از باد صبا بود
البته خطا بود