سالِ بد رییس‌جمهور چین
«در آستانه جشن‌های هفتادمین سالگرد پیروزی حزب کمونیست چین شاهد هستیم که فشارهای داخلی و خارجی، باعث شده تا امسال، سالی بد برای شی جینپینگ باشد.»
به گزارش ایسنا، خبرگزاری فرانسه در آستانه سالگرد تاسیس چین کمونیست، به بررسی وضعیت رهبری شی جینپینگ، دبیرکل حزب کمونیست و رئیس‌جمهور چین و چالش‌هایی که متوجه اوست، پرداخته است:
«اینطور به نظر می‌آید که سالگرد تاسیس چین کمونیست، باید جشنی شکوهمند از پیروزی حزب کمونیست و اقتدار شی جینپینگ، رهبر مسلم و چندین ساله این کشور باشد.
با این حال با نزدیک شدن جمهوری خلق چین به هفتادمین سالگرد تاسیسش در اول اکتبر، “شی” خود را مشغول نبرد در جبهه‌های مختلفی می‌بیند.
از جنگ تجاری تند آمریکا تا تظاهرات بی‌امان در هنگ‌کنگ که حکمرانی وی را با چالش مواجه کرده و نیز بیانیه‌های بین‌المللی در محکومیت رفتار دولت چین با اقلیت اویغورها -در منطقه سین‌کیانگ- همگی باعث شده تا شی در دیدگاه تحلیلگران سال بسیار بدی داشته باشد.
علاوه بر این، این بحران‌ها سبب محدود شدن فضای فعالیت وی و تلاشش برای حفظ حمایت داخلی شده است.
الینور اولکات، تحلیل‌گر سیاست چین می‌گوید: “شی جینپینگ، دشوارترین سال خود را از زمان تصدی ریاست جمهوری سپری کرده است؛ وی نه تنها با آشفتگی‌های هنگ‌کنگ و سین‌کیانگ مواجه است، بلکه جنگ تجاری نیز باعث افزایش فشار بر اقتصاد از قبل کندِ داخلی شده است”.
کمتر کسی فکر رخ دادن این اتفاقات را می‌کرد
تنها چند هفته پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پروتکشنیست آمریکا، شی در نشست “داووس” سال 2017 تلاش می‌کرد تا خود را به عنوان قهرمان گلوبالیزیشن مطرح کند و نقش چین را به عنوان رهبری جهانی برجسته سازد.
برخی‌ها حتی امید داشتند که او، در را به روی اصلاحات بیشتر باز کند؛ این امیدها اکنون از بین رفته‌اند.
اولکات می‌گوید: “امروز، دیگر آن شی جینپینگ سال 2017 که در سطح جهانی مدافع نظم اقتصادی جهانی و لیبرال بود را نمی‌بینیم”.
در اکتبر 2017، زمانی که شی موفق شد برای دومین بار دبیرکل حزب کمونیست شود، وی در کانون تبلیغات رسانه‌ای دولت قرار داشت.
سال قبل، او بر “اندیشه شی جینپینگ” در قانون اساسی چین ارج نهاد و در اقدامی تعجب‌آور، محدودیت‌های دوره‌ای [درخصوص مسئولیت] اشخاص را لغو کرد؛ این سبب شد تا نظم سیستماتیک جانشینی رهبر که جهت جلوگیری از بازگشت فردی تماما مقتدر مانند مائو تسه‌دونگ وضع شده بود، از بین برود.
شی با شدت عمل در مواجهه با فساد و درخواست تشکیل یک حزب احیا شده، تبدیل به قدرتمندترین رهبر چین طی دهه‌های اخیر شده است؛ تغییرات قانون اساسی به این معناست که او می‌تواند تا هر زمانی که می‌خواهد، حکمرانی کند.
چالش‌های اساسی
منقوش کردن برند شخصی “شی” بر دولت، به این مفهوم است که رهبری او مستقیما با مشکلات فعلی در هم‌تنیده شده است.
جنگ تجاری غیرمنتظره و مزمن با آمریکا، باعث وارد آمدن آسیب شدید به اقتصاد چین شده است.
علاوه بر این، طرح “یک کمربند، یک جاده” با پس‌روی مواجه شده؛ به گفته منتقدان، این طرح جهت افزایش نفوذ پکن طراحی شده بود و فاقد شفافیت است؛ هم‌چنین باعث تحمیل بدهی به دولت‌های شریک خواهد شد.
شدت عمل درخصوص ایغورهای سین‌کیانگ -که برای موفقیت طرح مذکور، منطقه‌ای حیاتی تلقی می‌شود- دولت چین را با محکومیت‌های بین‌المللی جهت انتقال حدود یک میلیون نفر -عمدتا از اقلیت‌های مسلمان- به کمپ‌های نگهداری -تحت عنوان “مقابله با تروریسم”- مواجه کرده است.
استیو تسانگ، کارشناس روابط چین و تایوان می‌گوید: “شی، به طور گسترده مشکلاتی را ایجاد کرده است که حال چالش‌هایی اصلی برای او و چین به شمار می‌روند؛ آن‌ها تماما تولیدات سیاست‌های شی هستند”.
اما بزرگترین چالش که متوجه اقتدار شی است، از سوی منطقه نیمه‌خودمختار هنگ‌کنگ است که به نظر گریبان‌گیر او شده است.
تصاویر دراماتیک معترضان دموکراسی‌خواه و اکثرا جوان در هنگ‌کنگ که در میان توده گازهای اشک‌آور با نیروهای پلیس ضد شورش مواجه‌اند، وب‌سایت‌ها و روزنامه‌های جهان را برای هفته‌ها تسخیر کرده است.
هنگ‌کنگ که در سال 1997 توسط بریتانیا به چین بازگردانده شد، تحت سیاست “یک کشور، دو سیستم” اداره می‌شود؛ این موضوع سبب شده تا شهروندان هنگ‌کنگ، از آزادی‌هایی برخوردار باشند که در سرزمین اصلی چین دیده نمی‌شود.
معترضان می‌گویند که حقوق مذکور، به طور پیوسته فرسایش یافته است؛ آن‌ها هم‌چنین به طور علنی به انتقاد از بی‌محابایی فزاینده پکن پرداخته‌اند. این سبب شده تا نگرانی‌ها بابت اینکه چین، به مداخله بی‌ملاحظه جهت خواباندن آشوب [هنگ‌کنگ] متوسل شود و این منجر به بروز پیامدهای فاجعه بار گردد، افزایش یابد.
هم‌چنان باقی بر سر قدرت
علی‌رغم موانعی که بر سر راه شی است، حکمرانی این رهبر بر چین، ادامه‌دار است.
تسانگ در ادامه اظهاراتش در این خصوص می‌گوید: “هیچ‌کدام از چالش‌ها، به اندازه لازم ‘منفجر نشده’ که باعث شود فردی از بدنه رهبران ارشد، علنا وی را به چالش بکشد؛ تا زمانی که آن‌ها در سایه‌اند، شی بر سر قدرت است”.
در حالیکه انتقادات بین‌المللی در حال افزایش است، تحلیلگران می‌گویند که شی و حزب کمونیست می‌توانند از حملات علیه او، جهت پرداختن به الزامات گسترده‌تر ایدئولوژیکی پکن بهره‌برداری کنند.
اولکات در این باره می‌گوید: “ماشین رسانه حزب کمونیست، به طرز موفقی جنگ تجاری و تظاهرات هنگ‌کنگ را نتیجه مداخله غیر منصفانه خارجی معرفی کرده که به دنبال مختل کردن ترقی چین است؛ شی این روایت را در جشن‌های هفتادمین سالگرد مهم جلوه خواهد داد و بر این نکته که چین باید مسیر توسعه خود را با توجه به ایدئولوژی راه‌نمای رئیسش بسازد، تاکید خواهد داشت”.»
انتهای پیام
