1394 کفش برای 1394 کودک

صباالسادات حسینی در آرمان نوشت: سال نو برای همه ما ایرانیان نویدبخش شادی و نشاط است. هرساله همزمان با فرارسیدن عید نوروز بی‌آنکه خود بخواهیم شادی همه وجودمان را فرا می‌گیرد اما، شاید برای همه افراد بهار و شروع سال نو، نویدبخش احساسات خوب نباشد. پدری که قامت تکیده‌اش زیر بار تامین هزینه‌های زندگی خم شده است و مادری که حتی نمی‌تواند برای بچه‌اش کفش بخرد، حتی اگر خود بخواهند نمی‌توانند در شادی جمعی فرارسیدن سال جدید شرکت کنند. وقتی کودک بودیم برایمان عید با لباس نو و عیدی گرفتن معنا می‌یافت اما، کودکانی هستند که نه‌تنها این عید بلکه عید‌ها و سال‌هاست که لباس و وسیله نویی نخریده‌اند و عمری در حسرت آن چیزهایی به‌سر می‌برند که برای ما خریدن و حتی دور ریختنش مثل آب خوردن شده است. 

 

موسسات خیریه زیادی در کشور فعالیت دارند؛ موسساتی که تعدادشان بنا بر آخرین اظهارات مدیرکل بهزیستی بیش از سه هزار موسسه و همه آنها به شکل غیردولتی و با بودجه مردمی اداره می‌شوند. از بیماری گرفته تا اعتیاد و کودکان خیابان تحت پوشش این موسسات هستند و با کمک آنها گره‌ای از گره‌های بی‌شمار زندگی‌شان گشوده می‌شود. این موسسات تحت هرعنوانی که فعالیت کنند، ویژگی مشترک همه آنها نیاز مالی و فقر افراد تحت پوشش آنهاست. به‌عبارت دیگر شاید این افراد معتاد، بی‌سرپناه، معلول یا بیمار باشند اما، به‌دلیل فقر این حمایت‌ها صورت می‌گیرد زیرا، برای فردی که نمی تواند مایحتاج اولیه زندگی خود را تامین کند اگر مشکل یا بیماری پیش بیاید این فقر مضاعف می‌شود و بیشتر خودنمایی می‌کند. هر ساله در دو مقطع زمانی یعنی شروع سال تحصیلی و عید نوروز این موسسات فعالیت‌های جدیدی را انجام می‌دهند. امسال شاهد اقدامی جدید از یکی از این موسسات بودیم که در نوع خود بی‌نظیر بود. اهدای کفش به‌مناسبت سال 94 به 1394 کودک نیازمند حرکتی نو و بدیع بود که بسیار مورد استقبال قرار گرفت.

با وجود اینکه کفش به پایش تنگ بود اما، می‌گفت خوب است تا آن را از او نگیریم. این را گرداننده اصلی این طرح و پیشنهاددهنده آن می‌گوید؛ امیرحسین شمشادی، جوان ایرانی که با کمک دوستانش و چند فرد خیر این ایده را اجرایی کرد و قرار است از سال آینده در قالب لباس هم آن را دنبال کند. او درمورد این طرح می‌گوید: آذر امسال من و تعدادی از دوستانم دنبال روشی جدید برای شادکردن کودکان نیازمند بودیم و به این نتیجه رسیدیم اهدای کفش با توجه به نیازی که اکثر این کودکان به پاپوش دارند و حتی بعضی از آنها در زمستان با دمپایی به مدرسه می‌روند بهترین فکر است. این جوان خیر درمورد نتیجه این اقدام و میزان مشارکت مردمی در آن می‌گوید: ما بعد از این اقدام فهمیدیم برای کار خیر، مردم به جوانان اعتماد می‌کنند. یک تولیدکننده عمده کفش در تهران به ما کمک کرد تا این کفش‌ها را تهیه کنیم و میزان کمک‌های مردمی در حدی بود که توانستیم بیش از 1394 جفت کفش تهیه کنیم و منابع مالی ما بیشتر شد. شمشادی درمورد نحوه اهدای این کمک‌ها می‌گوید: از طریق مدیران مدارس حاشیه شهر کودکانی که کفش مناسبی نداشتند شناسایی  شدند و به‌عنوان عیدی این هدیه به آنها داده شد. او درمورد شادی وصف‌ناپذیر کودکان از دریافت این هدایا می‌گوید: آنها بی حد و اندازه شاد می‌شدند و وقتی کفش‌ها را در پای خود می‌دیدند تا ساعت‌ها با شادی بالا و پایین می‌پریدند و حاضر نبودند آن را از پای خود بیرون بیاورند. بعضی از آنها برای خواهر و برادرهای خود هم درخواست کفش می‌کردند. یکی از این کودکان که دختربچه معلولی بود وقتی این کادو به‌عنوان عیدی به او داده شد حتی نمی‌دانست عیدی یعنی چه و اعتراف می‌کرد که تا به حال از کسی عیدی نگرفته است.

کودکان با همین بهانه‌های کوچک ساعت‌ها و روزها شاد می‌شوند اما بزرگ‌تر‌ها چطور؟ برای مادری که پول ندارد برای فرزندش غذا تهیه کند چه رسد به اینکه کفش و لباس بخرد چطور؟ چطور می‌توان او را خوشحال کرد وقتی اجاره‌خانه را چند ماه است پرداخت نکرده، شوهرش فوت کرده  یا اگر زنده است به‌دلیل فقر و یا اعتیاد نمی‌تواند نیازهای مالی خانواده را تامین کند و در این شرایط بیماری هم به سراغش می‌آید. دیگر غصه و نگرانی توجیه دارد و نمی‌توان انتظار داشت او که برایش استرس و ناراحتی خطرناک است بازهم روحیه‌اش را حفظ و با بیماری مقابله کند. خیریه فرهاد نام موسسه‌ای است که به زنان خودسرپرست مبتلا به سرطان کمک می‌کند. از تهیه دارو و مراجعه به مراکز درمانی و تامین هزینه درمان گرفته تا تامین مواد غذایی و حتی پوشاک برای این زنان. نبی‌ا… عشقی‌ثانی، مدیر این موسسه می‌گوید: اگر سرطان به موقع تشخیص داده شود تا 50درصد می‌توان امیدوار بود این بیماری درمان شود و ما هم هدفمان کمک به این افراد برای جلوگیری از پیشروی بیماری است. بیمارستان امام خمینی(ره) و دایره مددکاری آن این افراد را به ما معرفی می‌کند و ما آنها را به داروخانه‌ها و مراکز درمانی معرفی می‌کنیم و یک‌سوم از هزینه درمان آنها را تقبل می‌کنیم. 250نفر در استان تهران و شهرهای مجاور تحت پوشش این موسسه هستند. او درمورد فعالیت‌های ویژه خیریه فرهاد به مناسبت عید نوروز می‌گوید: اهدای سبد کالا و برپایی بازارچه نوروزی دو فعالیت اصلی است که برای سال جدید انجام می‌دهیم. بازارچه‌های نوروزی از سوی این زنان و با هدف اشتغال‌آفرینی برای آنها ایجاد شده و تامین هزینه اجاره غرفه‌ها با موسسه فرهاد است. این زنان به جز ما کسی را ندارند و چشم امیدشان به دستان ماست.

یک روانشناس با اشاره به اینکه کمک‌رسانی باید در قالب فعالیت‌های مردمی بوده و دولت کمتر دخالتی کند به «آرمان» می‌گوید: بر اساس آن چیزی که در همه دنیا عرف است مردم با تشکیل نهادهای خیریه و جمع‌آوری کمک مالی و غیرمالی به افراد مختلف که فصل مشترک همه‌شان فقر است، کمک می‌کنند. امیرهوشنگ مهریار می‌افزاید: اگر این کمک‌ها تحت‌پوشش مردمی باشد و دولت کمتر دخالت داشته باشد رسیدگی به این افراد شکل حمایت می‌گیرد و کمتر شکل صدقه می‌گیرد. این روانشناس از لزوم مشارکت همه در این فعالیت‌ها می‌گوید و معتقد است: در کشوری که افراد به فکر یکدیگرند و نیازهای خودشان را فقط در اولویت نمی‌دانند نه‌تنها افراد بی‌بضاعت مورد حمایت قرار می‌گیرند و فقر کمتر چهره منفی خود را نشان می‌دهد بلکه بر خود کمک‌رسان‌ها و افرادی که در قالب این نهادها در حد وسع مالی و توان انسانی خود کمک می‌کنند نیز تاثیرات مثبت بی‌شمار دارد. او درمورد آسیبی که ممکن است از این کمک‌ها در کشور ایجاد شود، می‌گوید: بهتر است این کمک‌ها به نحوی صورت گیرد که افراد کمتر شناسایی شوند و از این راه حیثیت و غرور آنها حفظ شود. به‌عبارت دیگر نباید به بهانه این کمک‌ها فردی تحقیر شود  یا شخصیت او زیر سوال برود و حیثیت انسانی آنها باید حفظ شود.

انتهای پیام