اعلام موجودیت انجمن وفاق و توسعه دانشگاه شیراز: آمده ایم برای اصلاح

همزمان با روزهایی که دعوت به سخنرانی علی مطهری در دانشگاه شیراز حواشی زیادی به دنبال داشت و یک جریان خاص به دنبال فشار بر مدیریت این دانشگاه است، یک تشکل دانشجویی با گرایش اصلاح طلبی پس از کسب مجوز، بیانیه‌ی اعلام موجودیت خود را منتشر کرد.

متن بیانیه‌ی انجمن وفاق و توسعه دانشجویان دانشگاه شیراز که در اختیار انصاف نیوز قرار گرفته در پی می‌آید:

* وَ لْیَکُنْ أَحَبَّ الْأُمُورِ إِلَیْکَ أَوْسَطُهَا فِی الْحَقِّ وَ أَعَمُّهَا فِی الْعَدْلِ وَ أَجْمَعُهَا لِرِضَى الرَّعِیَّةِ *

دوست داشتنی ترین چیزها نزد تو، در حق میانه ترین، در عدل فراگیرترین و در طلب خشنودی مردم گسترده ترین باشد. [ نهج البلاغه – نامه 53 ]

در هشت سالی که زمام امور ملت به دست محافظه کاران افتاد، به بهانه های واهی و تهمت های تهی، هر آن کس را که در مدار فکری و جناحی خود نمی یافتند با جاروبِ تهمت و توهین از میدان به در کردند و زمستانی سرد آفریدند که از آن بهارِ اصلاح، اندک نشاطی بر بساطی باقی نگذاشت. آری، این زمستانِ سرد  زاییده ی عمل آنانی بود که در رفع حاجات داخلی مانده، سودای مدیریت جهانی در سر داشتند. در قالب همان تندروی ها بود که نفی و حذف دیگری تنها بدان بهانه که همسو با ما نیست حتی توجیه شرعی یافت و آبروی افراد که در شریعت ما از جان شیرین عزیزتر است، خیزران حراج خورد. در چنین فضایی بود که خیل عظیمی از سرمایه های انسانی و مدیریتی کشور مورد بی مهری قرار گرفته و به حاشیه رانده شد؛ هر انتقادی ولو با غرض اصلاح و هر اعتراضی حتی با نیّت بهبود، عداوت خوانده شد و حمل بر خیانت گردید. 

در سیاهی شبهای سپهر سیاست، دست به اتفاق بر هم زدیم و طومارِ نومیدی در پیچیدیم تا صبحی سپید و صادق بیافرینیم که “نومید مردمان را معادی مقدّر نیست” . نگرانی مردم از وضع موجود و امید به فردایی روشن با درایت رهبری نظام – که راه بر ترک تازی تندروان بست -؛ دوراندیشی و وقت شناسی حضرت آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی و دلسوزی و مصلحت سنجی حضرت حجت الاسلام و المسلمین سید […] سبب شد تا بار دیگر انقلاب به دست نااهلان نیفتد. این بار، خواست انتخاب کنندگان “تغییر” بود؛ تغییر تؤام با “تدبیر”. این گونه بر ساقه های سبز، غنچه های بنفش شکوفه زد. 

     اما دانشگاه، آنچنان که پیر جماران از آن به مثابه “مبدأ همه تحولات” یاد نمود؛ به رغم تمام ناملایمات، فعالان دانشجویی کشور در آن  ایام، پرچم دار مقابله با رفتارهای خودسرانه و خواستار مطالبات حقّه ی خود چون شکسته شدن فضای امنیتی، فراهم نمودن زمینه حضور همه گرایشات و سلایق در عرصه سیاسی، احیای عقلانیت، نشاط و گفتگو در جامعه و دانشگاه، بازگشت استقلال مدیریتی به دانشگاه ها، رفع تداوم نگاه جنسیتی به دانشجویان، پایان دادن به روند بازنشست سازی اجباری اساتید توانمند اما منتقد، میدان دادن مناسب به تشکل های صنفی و سیاسی، حذف اختیارات سلیقه ای و خارج از چارچوب کمیته های انضباطی و حراستی دانشگاه، دلجویی از اساتید و دانشجویانی که به طرق مختلف مورد بی مهری قرار گرفتند، عدم دخالت نیروهای امنیتی و غیردانشگاهی در امور دانشگاهیان و برداشتن نگاه قیم مآبانه به دانشگاه ها و توجه مناسب به کیفیت پژوهش و آموزش و سطح رفاه دانشجویان شدند و پس از خرداد ٩٢ نیز با عینک نقّادی رفتار دولت و دولتمردان را به تماشا نشستند تا بی آنکه به ورطه ی وابستگی به گروه یا دسته ای بیفتند، خواسته های خود را صبورانه و آرام پیگیری نمایند.

” انجمن وفاق و توسعه دانشجویان دانشگاه شیراز ”  ثمره ی افول آن تاریکی و تلألؤ این روشنی است که مفتخر است، در این بهار نو، با طرح گفتمان “همگرایی با حفظ هویت و تبار تاریخی”، پیش گام است و اولین تشکل دانشجویی در کشور است که بر این مهم همت نهاده است. باور داریم در این فضا که گروهی با بدگویی و بی اخلاقی سعی در تشویش خاطر ملت و رخنه کردن در دیوار تدبیر دولت دارند، باید مطالبات خردپسند و عاری از هیجان را با روش حق پی گرفت.

 در این انجمن دامن همت به کمر بسته ایم برای اصلاح. اصلاحاتی که به دنبال آنیم ریشه ای کهن در تبار اندیشه ایرانی دارد که هیچکس را یارای مقابله با آن نیست. ” انجمن وفاق و توسعه دانشجویان دانشگاه شیراز” عزم خود را بر استفاده مناسب از تمام ظرفیت های قانون اساسی، پرداختن به حقوق معطّل مانده شهروندان و ستیز با نانجیبانی که سلب حقوق ملت را نردبان زراندوزی و قدرت طلبی خود ساخته اند نهاده؛ و توسعه و پیشرفت همه جانبه ی ایران اسلامی، اهتمام به آزادی و استقلال کشور، تضارب اندیشه ها و تاکید بر پرهیز از تعصب و افراط گرایی، همفکری و تلاش برای قوام و غنای جامعه مدنی، نهادسازی و نهادپروری، تعامل با گروه ها و فکرهای گوناگون از دریچه منطق، رفع آثار توسعه نیافتگی در سیاست، فرهنگ و اقتصاد، قانون مندی و اخلاق مداری،کمک به تدارک و تحقق زیست دینی در سایه ی اسلام رحمانی محمدی(ص) را دغدغه کار جمعی خود می دانیم. 

هر آیینه  “انجمن وفاق و توسعه”  در بدایتِ راهی است که “منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید” ؛ با این همه لطف و نظر پروردگار و یاری دانشجویان دلگرممان میدارد و به آینده امیدوار.

به ناامیدی از این در مرو، بزن فالی  

بود که قرعه ی دولت به نام ما افتد

انتهای پیام