ضدونقیض‌گویی در روابط خارجی
علی صالح‌آبادی در یادداشتی با عنوان «ضدونقیض گویـی در روابط خارجی نتیجه عکس می‌دهد» در روزنامه‌ی ستاره صبح نوشت:
تحقق منافع ملی، دستیابی رفاه، برابری و عدالت دو فرمول اصلی وجود دارد، یکی سیاست‌هایی است که حاکمیت در سطح ملی اجرا می‌کند.این سیاست‌ها گر سنجیده و دوراندیشانه باشد نتیجه‌اش به سود مردم و خروجی‌اش رفاه و رضایت‌مندی مردم از حاکمیت است. چنانچه سیاست‌ها به‌گونه‌ای باشد که از یک‌سو گروهی از مردم احساس فقر و تنگدستی کنند و گروهی دیگر با استفاده از تنش‌ها، بی‌ثباتی‌ها و رانت سودهای بادآورده به جیب بزنند چنین جامعه‌ای دچار شکاف طبقاتی یعنی شکل‌گیری فقیر و غنی خواهد شد، در این صورت عده‌ای حس می‌کنند که عده دیگر حقوق آن‌ها را خورده‌اند.این مهم در مورد فرهنگ هم صدق می‌کند، یعنی وقتی افرادی داعیه ترویج فرهنگ دارند،افراد در عمل اگر مشاهده کنند که فرهنگ باعث شده تا در پرتو آن هنجارها به ارزش تبدیل‌شده و در حال رشد و نمو هستند.در این صورت ما در جامعه با افرادی روبرو خواهیم بود که درستکار، درست اندیش، پاک دست و به لحاظ فکری و فرهنگی به خودشان اجازه نمی‌دهند به حقوق دیگران تجاوز کنند.هنجارها و ارزش‌ها در پرتو سیاست‌هایی شکل خواهند گرفت که حاکمان به نمایندگی از مردم به مطالبات مردم پاسخ و آن‌ها را برآورده کنند، از این منظر می‌توان گفت که رابطه «سیاست داخلی » با «سیاست خارجی» یک رابطه «ارگانیک» و متقابل است، بنابراین اگر در «درون»و «برون» سیاست‌ها نسنجیده باشد دودش به چشم ملت خواهد رفت، رأی‌دهندگان ایرانی در 24 خرداد 92 و 29 اردیبهشت 96 به این دلیل به حسن روحانی رأی دادند که او سیاست‌های داخلی را در راستای خواست رأی‌دهندگان سامان دهد و در سیاست خارجی هم به‌جای تقابل و تعارض مثل آنچه دولت‌های اصولگرای نهم و دهم انجام دادند تعامل کنند. البته این اتفاق در دولت اول حسن روحانی افتاد و نتیجه‌اش «برجام» شد که سودی سرشار برای کشور و ملت داشت، البته این توافق با سد ترامپ و همچنین مخالفان دولت در داخل برخورد کرد و از کارایی‌اش کاسته شد، دولت برای آن‌که برجام را حفظ کند در هفته‌های گذشته اقدامات دیپلماتیک خوب، اما متناقض انجام داد، دراین‌ارتباط مشاور رئیس‌جمهور فرانسه به تهران آمد و قصد میانجیگری میان تهران – واشنگتن داشت، پس‌ازآن محمدجواد ظریف به پاریس رفت و با رئیس‌جمهور و وزیر خارجه فرانسه دیدار و گفتگو کرد.پس‌ازاین سه رویداد دو رویداد مهم دیگر رخ داد یکی وزیر خارجه به‌طور غیرمنتظره به فرانسه رفت و در حاشیه اجلاس گروه 7 بار دیگر سه ساعت با وزیر خارجه فرانسه و 30 دقیقه هم با رئیس‌جمهور آن کشور درباره تنش میان تهران-واشنگتن به گفتگو نشست. ظاهراً توافقاتی میان دو طرف صورت گرفت،پس‌ازآن حسن روحانی در یک پیام صریح گفت : حاضرم به خاطر مردم و منافع کشور با هرکسی پای میز مذاکره بنشینم این اظهارنظر مثل یک بمب خبری در دنیا صدا کرد و برداشت این بود که روحانی قرار است با ترامپ دیدار و گفتگو کند، اما معلوم نشد چرا و به چه دلیل به فاصله 24 ساعت روحانی از حرفش برگشت و برای مذاکره پیش‌شرط گذاشت.البته دراین‌ارتباط تعداد83 نماینده اصولگرای مجلس به او تذکر دادند، و او را از مذاکره احتمالی با ترامپ بر حذر داشتند،اتفاقاً این تذکر نقطه قوت روحانی بود، چون معلوم شد از 290 نماینده مجلس تنها 83 نماینده مجلس مخالف نظر رئیس‌جمهور هستند.
آقای رئیس‌جمهور به یادآورید شعارهای انتخاباتی‌تان و قول‌هایی که به مردم دادید و عمل نکردید، وقتی مقامات حرفی می‌زنند و به هر دلیل از آن عقب‌نشینی می‌کنند و دلیلش را هم برای مردم توضیح نمی‌دهند نتیجه از دست دادن مقبولیت و آسیب دیدن سرمایه اجتماعی است، وقتی این‌چنین اتفاقی رخ می‌دهد مردم پس‌ازآن به حرف‌ها و گفته‌های مقامات با شک و تردید نگاه می‌کنند. نویسنده که طرفدار رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه بوده و هست توصیه می‌کند یا حرفی را بیان نکیند یا بیان می‌کنید روی حرفتان پافشاری کنید در این صورت شما، مردم به‌ویژه نخبگان را با خودخواهید داشت. حرف‌های ضدونقیض نتیجه عکس می‌دهد و به ضرر شما تمام می‌شود.
انتهای پیام
