توییت انصاف | واکنشهای توییتری به درگذشت مهدی شادمانی
درگذشت «مهدی شادمانی»، خبرنگار با سابقهی ورزشی که تجربهی مبارزهی امیدوارانهاش با بیماری سرطان را در توییتر روایت میکرد با واکنشهای گستردهی کاربران این شبکهی اجتماعی همراه شد.
توییتهایی در این باره را به انتخاب خبرنگار انصاف نیوز میخوانید:
مجید خسروانجم: پرواز در آستانهی محرّم، من رو یاد هیچی نمیندازه، جز:
“فَفِرّوا اِلی الحُسَین”
سیدمرتضی فاطمی: رفقا کم نذارید یه وقت.
وصیت رفیقمونه. آتیشم میزد این پیامش.
محرمی کم نذاریم برای رفیقمون…
روحت شاد داداشم.
#مهدی_شادمانی
احسان حسینینسب: اون آخرا، یکی دو ساعت آخر، وقتی داشت هشیاریش رو از دست میداد، خانمش از استیصال بهش گفت: «مهدی! من ناآرومم. یه ذره برام بخند.»
سرش رو بلند کرد. نگاش، چشماش، خندهی نحیف بیجونش جلوی چشممه. خندید. بعد سرش رو گذاشت روی بالشت و بعد دیگه چیزی نبود جز سکوت. سکوت مرگ.
مهسا نصراللهی: خیلی دلم میخواست آخر قصه #مهدی_شادمانی خوشی و سلامتی باشه تا بتونیم سالها برای دیگران مثال بزنیمش از مردی که با سرطان جنگید و شکستش داد
ولی خب احتمالا خدا ترجیح میداد این قصه مردی باشه که عاشق خدا شد و خدا اونو برد پیش خودش…
صدرا محقق: حالا که #مهدی_شادمانی از دنیا رفته خواندن این نوشته گاردین بد نیست. مطلبی درباره نتایج پژوهشی که نشان میدهد کاربرد تعابیری مانند «جنگیدن و نبرد با سرطان» نه تنها برای بیمار انگیزهبخش نیست بلکه خطر ناامیدی و آسیبپذیری او و کشندگی بیماری را بیشتر میکند.
مریم زهدی: خط به خط مبارزه و تقلای بیبدیل #مهدی_شادمانی رو از دور دنبال کردم.منی که دردش رو خوب میشناختم مبهوت توان و امیدواری و صبرش بودم. بعضی توییتهاشو که میخوندم حالم حال اشک و لبخند بود؛ توأمان. دعادعا میکردم لبخندش بمونه، اشکش موند…لعنت به #سرطان. دیگه درد نمیکشی شادمانی!
فاطمه آلیاسین: #مهدی_شادمانی رو از زمان #همشهری_جوان خونیم شناختم، ورزشی نویس بود، اما یادداشت دم محرم ده دوازده سال پیشش یادم نمیره…
با این جمله شروع میشد: “ارباب، صدای قدمت می آید”…
وای…
مرتضی ناعمه: آخرین بار سهشنبه شب تلفنی باهاش حرف زدم، داشتیم سر بحث کمکهای توانبخشی بهزیستی باهم بحث میکردیم و “مهدی شادمانی ” میگفت از من واجبتر زیاده؛ بنده صالح و شریف خدا ترکمون کرد و بیرفیق شدیم.
احسان محمدی: خدا انگار خوابیده؟ بازنشسته شده؟ این همه دعا و التماس رو ندید؟ به من نگید حتماً حکمتی توش بوده … #مهدی_شادمانی یک نفر نبود، عصاره #امید بود توی روزهایی که همهمون کم آوردیم.
مهدی! رسیدی اون دنیا به #فرهاد بگو برای ما بخونه: شنبه روز بدی بود…
میلاد علوی: «دیروز بیهوا سرنماز شروع کردم به خندیدن.لذتی مرافرا گرفت وگفتم چه کار داری میکنی با من؟دیروز سر نماز احساس کردم بیشتر دوستش دارم.گفتم اوسکریم هروقت ظرفم پر شد،تسلیمم!» [بخشی از مصاحبهی مهدی شادمانی]
آقا #مهدی_شادمانی ؛ مرده آن است که نامش به نکویی نبرند، تو تا ابد زندهای
یادت جاودان
الهام نداف: خدا را شناختم، به فَسخِ تصمیمها، گشوده شدن گِرهها و دَرهم شکستنِ ارادهها…
#مهدی_شادمانی
وجیهه سامانی: روحت شاد #مهدي_شادماني كه خدا در بهترين روزها و ايام، برات آغوش باز كرد.
دارم به محرم پيش رو فكر مي كنم و سنگ تمامي كه رفقات تو تمام هيات ها و روضه ها و ذكرمصيبت ها ميذارن.
و به اربعيني كه چه قدم ها به يادت برداشته ميشه.
دعامون كن رفيقِ خوبِ خدا✋🏼
مهدی ملکی: واقعا کسی رو میشناسید یا دیدید که با یه بیماری سخت اونم زمانی طولانی، دست و پنجه نرم کنه و شاد باشه؟ نه تنها شاد باشه بلکه دیگران رو هم به شادمانی دعوت و ترغیب کنه. من که فقط یکی رو دیدم؛ #مهدی_شادمانی ، اون یه فرشته بود.
تسلیت😢 روحش شاد
علی جزایری: انا لله و انا الیه راجعون…
مهدی شادمانی عزیز
عبد خوب خدا، عبدالله به سوی الله رفت…
با تمام وجود تلاش کردی، همه شاهد بودیم، هیچوقت گلایه نکردی، همیشه شاکر بودی
ازش خواستی حال دلتو خوب کنه، میدونم الان حال دلت خوبه خوبه، دیگه هیچ دردی نداری
خداحافظ اخوی…
سعید صراف: “همه ما میمیریم”
او دوست ندیده ما بود که از پنجره شبکه های اجتماعی نجیبانه از آهسته آهسته رفتنش برای ما گفت.
و چه دوستی از او بهتر که همه ما رو به چیزی متذکر کرد که در انتظار مونه.
رنج می کشید اما شیون نمیکرد؛ مرگِ بی رحم با چه روح بزرگی کُشتی گرفته بود.
روحت شاد #مهدی_شادمانی
شوهر آهوخانم: نمیشناختمش فقط وصفشو از دوستان و همکاراش میشنیدم، هر دفعه میامد توی تایم لاینم غم دنیا مینشست روی دلم، ازینکه اینهمه امید داشت و شوق به زندگی، ازینکه میدونستم با اینهمه سر سختی بالاخره مرگ شکستش میده، این بیشتر منو میسوزونه، توییتر فارسی داغدار شد. روحت شاد #مهدی_شادمانی.
شهیندخت مولاوردی: مهدی شادمانی هم دردهایش را گذاشت و رفت؛ دردهایی که رشدش داد و اینک این عالَم و یک عالَمه درد!
روحش شادمان و راهش مستدام
علی مجتهدزاده: پيامی ديدمکه #مهدی_شادمانی به دوستش گفته بود اگه نبودم و بودی توی تشييع جنازه من علمدار نيامد بخونيد شايد هم خودش اومد هم مادرش ، خيلی متأثر شدم ولی يادمافتاد توی اينهمه در و دکون و رانت به اسم عزاداری #امام_حسين، امام مظلوم هنوز هم مريدواقعی داره
سپهر خرمی: اقا #مهدی_شادمانی عزیز تصویر خوبی از خودت ثبت کردی❤ جات همیشه سبزه. کاش فرمولی بود که آدمهای خوب هیچوقت تکون نمیخوردن. حیف شد…
روحت شاد استاد…
روشن نوروزی: از صبح که خبر درگذشت #مهدی_شادمانی منتشر شد، مدام با خودم میگویم کاش همه ما آدمها باور میکردیم که دنیا بدجوری بیارزش است.
کاش اینقدر دلمان بزرگ باشد که همه دلگیریها، قهرها و رنجشها را فدای سر رفیق بکنیم، به احترام نان و نمکهایی که کنار هم خوردیم.
سیدعباس موسوی: مرحوم مهدی شادمانی را از نزدیک نمی شناختم و بیشتر او را در شبکه های اجتماعی دنبال می کردم. تیرماه امسال به دیدنش رفتم. صبر و روحیه عجیبی در او دیدم که بسیار پندآموز بود؛ تسلیم بودن محض در برابر مشیت الهی و رضای حضرت دوست. خداوند روحش را شاد و به خانواده و دوستانش صبر عطا کند.
شرمین نادری: مادرم می گفت آدم که می میره برمی گرده خونه بچگیش،برای همیشه تو حیاط می دوه و یادش میره که زندگی سخت بود،این رو وقتی می گفت که من از هول از دست دادن همکلاسیم دویده بودم توی کوچه و گریه می کردم.می دونم ،می دونم که خیال غریبیه،اما پاکی رویا همیشه مرهمِ زخمِ حقایق تلخه.
مجتبی داوودی: مهدی شادمانی رفت ما رو گذاشت تو این دنیای لعنتی و پر کشید
خداحافظ بنده ی خدا، پیامبر نبودی اما معجزه ها نشانمون دادی خوش بحال خدا که الان آقا مهدی ما کنارشه خوش بحال آقا مهدی که قبل از رفتن آسمانی شد بد به حال ما که شادمانی رو از دست دادیم
حسین رزاق: آقا #مهدی_شادمانی، آقا عبدالله، خدا را دیدی صدایش کن که خوابش خیلی طولانی شده، برخیزد و نگاهی اینطرفها هم بکند که نا امیدی ما را کشت…
فاطمه کیا: سرطان واسه خوب شدن نیست، واسه بزرگ شدن آدماس، واسه بنده شدنشون، عبدالله شدنشون
#مهدی_شادمانی
نازنین متیننیا: رفیق شفیق قشنگم درد کشید، اما از امید و عشق به زندگی نوشت. حالا که نیست دلم نمیخواد گریه کنم، ناامید باشم و به زندگی فحش بدم که چه مرگت بود با این بچه که انقدر دوست داشت و انقدر اذیتش کردی…اما من بلد نیستم، خودش اوستای امیدواری بود. مرگ رفیق سخته؛ خیلی.
#مهدی_شادمانی
حسین مهرزاد: بنده خوب خدا رفت. خوشبخت بودیم که این ماههای اخیر در شهری نفس کشیدیم که تو در آن عارفانه با خدا مناجات میکردی. سفر بخیر آقا #مهدی_شادمانی.
یلدا: توییتهای آقای #مهدی_شادمانی را همیشه دنبال میکردم. امروز که شنیدم فوت شدند خواستم سوره والعصر را برای صبوری دل خانوادهاش بخونم.
رسیدم به إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ
گریهام گرفت از وضع خودمون…
بهروز عزیزی: #مهدی_شادمانی با افتخار رفت، هر کس رفت عیادتش ازش روحیه گرفت و صفا کرد.
روزگار در حقش جفا کرد اما مهدی به روزگار خوبی
هیچوقت، هیچکس ازش گلایه و شکایت نشنید، ان شاء الله شب اول محرم، سر سفره کسی مهمون بشه که عاشقش بود
ایلیا:توییتهاش رو در راه مبارزه با سرطان میخوندم توکلی که به خدا داشت توی درد و رنج هم باز امیدوار بود، حقیقتن برام عجیب بود اینکه یه آدم چنین ایمانی داشته باشه.
روحش شاد.
#مهدی_شادمانی
حسین انتظامی: روح #مهدی_شادمانی عزیز، آسمانی شد. نمونه یک انسان مهرورز واقعی. توئیتهای او در بستر بیماری، الهامبخش بود: روحیهای مثالزدنی در مقابل سرطان و توکل به خالق هستی. بهشت ارزانیاش باد
نسرین ظهیری: تو بزرگتر از زندگی بودی، وسیعتر از مرگ. یادمان دادی که چطور زیبا زندگی کنیم و چطور زیبا بمیریم.
#مهدی_شادمانی
سهیل گوهری: مهدی شادمانی رفت
غیر از امید به زندگی،لب خندون و یه عالمه خصوصیت مثبت دیگش اون پرچم سلام بر حسین شهید که همیشه بالاسرش بود رو هیچوقت یادم نمیره.
تو دنیا زیر پرچم ارباب بودی تو آخرت انشاالله زیر سایه ارباب باشی مهدی جون
#مهدی_شادمانی
#سلام_بر_حسین_شهید
شهاب اسفندیاری: هان اى انسان!
تو با رنج و سختی به سوى پروردگارت میروی
و سرانجام با او دیدار خواهى کرد
پس هر کس کارنامهاش به دست راستش داده شود،
به زودى و به آسانى به حساب او رسیدگى خواهد شد،
و #شادمان به سوى اهلش باز مى گردد.
(انشقاق ۵-۹)
رحمت خدا بر مهدی #شادمانی
فهیمه چاکرالحسینی: مهدی شادمانی رونمیشناختم،فقط میدیدم یکی هر از چندی میاد اینجا و ته هرتوئیتی که وصف پررنجه مراحل درمانشه یه خدا رو شکر مینویسه.من هیچوقت نتونستم به دردورنجی که میکشم اینهمه مؤمن باشم،اون میتونست،همین باعث میشدفکرکنم حتمابیماریشوشکست میده،تعجب کردم که رفته،واقعاتعجب کردم
روحش شاد.
محمدرضا باقری: باران در تهران.
کسی چه میداند، شاید بدرقه مهدی شادمانی باشد و استقبال از محرمِ سیدالشهدا.
عسل عباسیان: #مهدی_شادمانی رو از نزدیک نمیشناختم، ولی با حالِ خوشِ شکرگزارش، حال منم همیشه خوش میشد؛ با ایمانش، دل منم قرص میشد و حالا سر صبحی تنم میلرزه از نبودنش و اشکهام بند نمیآد. توی این دنیای بیرحم، یکنفر هم که دلش قرصه باید بره؟ کاش دعا کنه حال دلای ما هم مثل دل خودش خوش بشه.
حسامالدین قاموس مقدم: #مهدی_شادمانی متولد شد
مرتضی گلپور: برنده بازی #مهدی_شادمانی است؛ چراکه هیچ گاه نايستاد، از مبارزه دست بر نداشت، جنگید، همواره رفت و در راه، رفت. این چنین زیستن را معنی می کنند، حتی اگر دیگر نباشند.
انتهای پیام