جوان‌گرایی در صنعت نفت یا غلبه‌ی بوروکرات‌ها

دکتر مسعود فروزنده، تاریخ‌نگار تاریخ صنعت نفت ایران که تاکنون ۴ کتاب در این‌باره نوشته است، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده، نوشت:

امروز تکلیف مدیریت شرکت نفت فلات قاره در جلسه‌ای که حمید بورد با مدیرعامل شرکت ملی نفت برگزار کرد روشن شد. بورد می‌رود و مدیری جوان و ستادی جایگزین او می‌شود. پیش از این جوان‌گرایی اعمال شده در مناطق نفت خیز جنوب و ملی حفاری با حاشیه‌های اجرایی همراه بود و وزیر نفت برای جابجایی در فلات قاره کمی تامل کرد. اکنون انتخاب جدید، دوباره بحث و گفتگو درباره‌ی شیوه‌ی اجرای جوانگرایی در صنعت نفت را به چالش کشاند.

سیاست مهندس زنگنه در جوانگرایی قابل احترام است، لیک گویا از نظرگاه وزیر محترم در دور جدید وزارتشان، هوش بر تجربه مقدم شمرده می‌شود و به انباشت تجربه اعتنایی نمی‌شود. این روند را می‌توان غلبه‌ی روز افزون بوروکرات‌ها بر تکنوکراتها دانست. اتهامی که مخالفین در دور هشت ساله‌ی نخست وزارت مهندس زنگنه، بر ایشان وارد کردند. آنان اعتقاد داشتند دسپوتیزم زنگنه به آمدن مدیران غیر متخصص و مطیع منجر می‌شود. از تایید مطلق این نظرگاه دوری می‌کنم زیرا زنگنه در دفاع بارها از تنبلی سازمان نفت نالیده است و راه برون رفت از آن را تزریق نیروی کارا و باهوش فارغ از دیگر شاخص‌ها می‌داند.

همچنین اشاره به مصاحبه‌ی شش سال پیش مهندس زنگنه در خصوص ورود ژنرال‌ها و خروج گروهبان‌ها خالی از لطف نیست که تصمیم‌های دو ساله‌ اخیرشان را به چالش می‌کشاند. مخالفین در یکی دو سال مدعی هستند کدام یک از انتصاب‌های جدید مهندس زنگنه مصداق ژنرال بوده است.

به هر روی این یک واقعیت تاریخی است که تصمیم‌گیری صحیح و بخردانه‌ی شرکت ملی نفت ایران از گذشته‌ی دور به دلیل پایداری تلفیقی دانش و تجربه بود. نگذاریم این اندیشه سیستماتیک نابود شود.

مساله‌ اما این است: آقایان بزرگوار! ما در پیشگاه تاریخ نفت ایران چه وظیفه‌ای داریم. آیا باید سخن فرو بندیم تا مخزن گرانقدر دانش و تجربه صنعت نفت ایران به روزمرگی و فراموشی سپرده شود و دوباره به سیر باطل آزمون و خطاها دچار شویم؟ آیا این استدلال که دوره‌ی سازمان تجربه محور به پایان رسیده و تکنولوژی و نرم‌افزار گشاینده‌ی امور سازمانی است می‌تواند انبوه مشکلات انسانی و حتی فنی را حل و فصل کند؟

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

۳ Comments

  1. با سلام/ بنده خودم یک نفتی با بیش از ۲۵ سال سابقه هستم. معلوم نیست آن موقع که ما ۳۰-۳۵ سال داشتیم، به ما میگفتند شما جوانید و باید تجربه کسب کنید. حالا که ۵۰-۵۱ سال سن داریم میگویند باید از جوانان ۳۰ ساله استفاده کنیم. خنده دار تر و غم انگیز تر از این نمیشود که دو نسل نفتی را اینگونه نابود کرده و انتظار بهره وری هم دارند.یکی نیست به آقای زنگنه بگه بطریق اولی اول خودتان بایستی با یک جوان تعویض شوید. با نگاهی به جوانهای انتخاب شده و رفتارهای سازمانی که در این مدت کوتاه از آنها دیده ایم،متأسفانه گویا علاوه بر مدارک مشکوک و نداشتن تجربه در صنعت نفت،بسیار بی اخلاق، پرخاشگر، کارتداء، و زورگوی غیر منطقی و مخرب سازمان هستند. گویا دستی در کار ایت که در قالب حرفهای زیبا نظیر جوانگرایی،آدمهای خاص و وابسته، منتها به لحاظ سنی، جوان سکان کار را دست بگیرند و تسویه حساب با کاردانان بکنند.آخه یکی نیست بگه مقام معظم رهبری که فرمودند، جوانگرایی، منظورشان به سن شناسنامه ای که نبود، بلکه در اصل فکر نو بابستی بکار گرفته شود، ولی دوستان مانند همیشه فقط ظاهر قضیه رو گرفته و اتفاقاً فهرستی از بچه ها و منسوبین خودشان که در عنفوان جوانی هستند را آماده گسیل به صنعت نفت مینمایند.(رجوع به نسبت آقایانی که تا کنون سمت گرفته اند با حلقه های قدرت) با این کار یک دهن کجی به رهبر انقلاب نموده و تقریباً تمام هر چه ایشان رشته میکنند را استادانه پنبه میکنند.از طرف دیگر نارضایتی عجیبی در صنعت نفت در دو نسل میانسال بوجود آورده اند.گویا همه چیز را به سخره گرفته اند. اگر اینطور است برویم از دبیرستانها مدیر بیاوریم.(آنها که جوانترند) آخه فردی که نه آموزش مدیریت دیده و نه سواد کلاسیک معتبر داره و نه حتی یک روز در صنعت کار کرده و یک کار خانه را از نزدیک هم ندیده، چگونه ندیر آنهم در بالاترین مراتب میشود؟ باور بفرمایید بعضی از این آقایان که همگی برادر کوچکتر و عزیز ما هستند،وقتی به یک معضل صنعتی بر میخورند. و یا بازدید میکنند، بعد از خروجشان همه با تجربه و با سوادترها،آنها را به استهزاء میکشند. این یعنی حتی حرفشان اجراء نمیشود. پس این چه مدیریتی است. بگذریم که بعضی از آدمهای ضعیف النفس سازمان نیز فقط به مجیزه گویی فرد جوان مشغول میشوند و مدیر جوان را نیز خراب میکنند. اینطور فقط سازمان روز به بروز خراب و خرابتر میشود که شده. جناب مهندس زنگنه عزیز اگر به جوانگرایی باشد که در ظاهر حرف درستی است، فکر نفرات با سواد بین ۵۰تا ۵۵ سال خودتان باشید و افراد مد نظر را در کنار آنها قرار دهید که حداقل پس از وسیدن به ۴۲تا ۴۵ سالگی آمادگی لازم رو داشته باشند.جناب وزیر باور بفرمایید به لحاظ درک، ما ۵۰ ساله ها به ۳۵ ساله های شما نزدیک تر بوده و بهتر با آنها کنار میآییم.(چون ما خودمان هنوز جوانیم) ولی با این کار فقط تخم نفرت و عقده و کینه بین نیروی کار آمد انسانی بوجود آورده اید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا