عبرت و عبرت و عبرت…
حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «عبرت و عبرت و عبرت…» نوشت:
《فَاعْتَبِروُا یَا اُولِی الاَبْصَارِ》(سوره حشر /۲۲)
ترجمه :
پس عبرت بگیرید ای صاحبان چشم.
امروز خبر درگذشت آقای عسگراولادی -عضوهیئت موتلفه- را شنیدم ، در جلساتی او را دیده بودم ، در داشتن دست خیر برای کمک به مسجد و محافل اهل بیت (ع) توفیقاتی داشت .
اما آنچه مرا به فکر فرو برد این است ؛
چگونه یکی از بزرگترین تجّار بین المللی در حالی از دنیای خود بسبب به زمین خوردن در خانه مسکونی اش ، خدا حافظی کرد که تا مدتی کسی از بهم خوردن حالش هم مطلع نشد !
درحالیکه دارای سرمایه ای ، عظیم بود بطوریکه خودش چند سال پیش اعلام کرد حاضر است کل مِلک نمایشگاه بین المللی تهران (۸۵۰ هزار مترمربع) در اتوبان شهید چمران را با چک روزخریداری کند!
عجبا ! مرگ با او هم شوخی نداشت .
اینها را نوشتم ؛ تا جملگی بیاییم و عبرت بگیریم .
به قول صائب تبریزی:
ظلم باشد در تماشا خرج کردن عمر را
تا نظر بازست عبرت از جهان باید گرفت
بهترین جملات در باب “عبرت” را باید از نهج البلاغه آموخت :
همه پیش آمدها ، شباهت به هم دارد پس تصور نکنیم آنچه برای دیگری اتفاق افتاد ما از آن ایمن هستیم :
《از حوادث گذشته دنیا برای باقیمانده آن عبرت گیر،چراکه بعضی ازآن پیش آمدها ، شبیه بعضی دیگراست؛
واعْتَبِرْ بِمَا مَضَی مِنَ الدُّنْیَا لِمَا بَقِی مِنْهَا، فَاِنَّ بَعْضَهَا یَشْبَهُ بَعْضا وَ آخِرُهَا لاحِقٌ بِاَوّلِهَا وَ کُلُّها حَائِلٌ مُفَارِقٌ》 (نهج البلاغه نامه ۶۹)
🔹هر مرگی، عبرت است، چون در هر مرگی خصوصیتی است شگفت آور :
«از آنان که پیش از شما در گذشته‌اند، پند بگیرید، پیش از آن که پس از شما خواهند آمد از شما پند گیرند.
اتعظوا بمن کان قبلکم، قبل ان یتعظ بکم من بعدکم»(نهج البلاغه خطبه ۳۲)
امام علی (ع) درباره مرگ های از ما بهتران! فرماید:
《ای بندگان خدا،بدانید شما و آنان که در این دنیا زندگی می کنید بر همان راهی می روید که گذشتگان پیمودند.
آنان زندگی شان از شما طولانی تر،خانه هایشان آبادتر و آثارشان از شما بیشتر بود که ناگهان صداهایشان خاموش و وزش بادها در سرزمینشان ساکت و اجسادشان پوسیده و سرزمینشان خالی و آثارشان شد.》(نهج؛خطبه/۲۲۶)
خود را عبرت میداند:
« امام (ع) پیش از شهادتش در بستر چنین فرمود: من دیروز در میان شما بودم و امروز مایه پند شما و فردا از میان شما خواهم رفت ؛
انا بالامس صاحبکم، و انا الیوم عبرةُ لکم، و غدا مفارقکم! »(نهج البلاغه نامه۲۳)
پس ازهر پند و عبرتی بهرمند شویم :
«پند پنددهندگان را بپذیرید و از دگرگونی‌های روزگار اندرز گیرید و از ترسانندگان قیامت بهره‌یاب باشید؛
اتعظوا بالعبر، و اعتبروا بالغیر، و انتفعوا بالنذر».(نهج البلاغه خ ۵۷) .
عبرت گرفتن هاست که انسان را به مرز مصونیت میرساند:
امام علی(ع) :
《 عبرت گرفتن ، باعث پاکی و مصونیت میشود ؛ الاعتِبارُ یُفِیدُ العِصمَهَ 》
حکیم فردوسی :
جهان سربه سر،حکمت وعبرت است
چرا بهره ی ما همه غفلت است؟
🤲واجعل عواقب امورنا خیرا
هوالودود»
انتهای پیام
