«لاریجانی برای شرکت در انتخابات مجلس باید تصمیم سختی بگیرد»

اعتمادآنلاین نوشت: اختلاف و فاصله علی لاریجانی روزبه‌روز نمایان‌تر می‌شود. به طوری که رئیس مجلس در صحن علنی گروهی از اصولگرایان را متهم کرد که پشت تریبون‌هایشان برای کشور هزینه‌سازی می‌کنند.

ناصر ایمانی، تحلیلگر اصولگرا با گفتن اینکه «علی‌ لاریجانی هرچند به لحاظ تفکر سیاسی اصولگراست، اما با جریان‌های فعال اصولگرایی زاویه دارد و برخی از نظرات و رفتار اصولگرایان را نقد می‌کند»، بر فاصله رئیس اصولگرای مجلس با اصولگرایان صحه گذاشت.

لاریجانی با جریان‌های فعال اصولگرایی زاویه دارد

*اصولگرایان و لاریجانی همچنان فضایی مملو از تنش را با هم تجربه می‌کنند. چرایی این تنش را در چه می‌بینید؟

موضوع را فوراً بزرگ جلوه ندهید. آقای لاریجانی با یکی 2 نفر از نمایندگان اصولگرای مجلس بحث کردند. کجای این امر به معنای اختلاف‌شان با کل جریان اصولگرایی است؟ چرا یک بحث ساده را بزرگ نشان می‌دهید؟ در کل رؤسای مجلس معمولاً با نماینده‌های مجلس چنین درگیری‌هایی دارند، چیز عجیبی نیست.

*سوال این است که علی لاریجانی در چه فضای سیاسی‌ای وارد انتخابات خواهد شد؟

اصل مطلب این است که شخص لاریجانی باید درباره نحوه حضور در انتخابات به تصمیم برسد، اما ایشان هرچند به لحاظ تفکر سیاسی اصولگراست، اما با جریان‌های فعال اصولگرایی زاویه دارد و برخی از نظرات و رفتار اصولگرایان را نقد می‌کند. البته اصولگراها هم برخی از رفتارها و تصمیم‌های آقای لاریجانی را در مقاطع مختلف برنمی‌تابند.

موقعیت سیاسی لاریجانی موقعیت سختی است

در دوره قبلی انتخابات مجلس ایشان به لحاظ سیاسی کمی به اصلاح‌طلبان متمایل شد و بیشتر با آنها همکاری کرد یا دست‌کم با اصولگرایان همنشینی انتخاباتی نداشتند که این رویه خیلی مورد پسند اصولگرایان نبود. درباره اینکه ایشان در انتخابات پیش رو چطور می‌خواهد شرکت کند باید گفت مشکل آقای لاریجانی اکنون این است که فضای انتخابات قبلی که اصلاح‌طلبان شانس زیادی برای رأی‌آوری داشتند، با عملکرد بد دولت، دیگر وجود ندارد و بالطبع لاریجانی نمی‌تواند مانند سال 94 امسال هم با آنها هم‌صدا شود و در انتخابات شرکت کند، حتی به‌ طور غیر رسمی.

چون الان سمت اصلاح‌طلبان رفتن برای یک چهره سیاسی نه تنها مزیت نیست، حتی ممکن است نمره منفی هم به حساب بیاید. از طرف دیگر ایشان با اصولگرایان هم از جهت خط مشی سیاسی زاویه فکری دارند. اگر هم بخواهند خودشان مستقلاً به فضای انتخاباتی ورود کنند،‌ معلوم است که پایگاه و جایگاه فکری رأی‌آوری در جامعه ندارند و نمی‌توانند امید زیادی به رأی‌آوری داشته باشند که این موضوع شانس ایشان برای انتخابات 1400 را هم کمرنگ خواهد کرد. بنابراین این هم برایش خطرناک است. در واقع هر سه حالت مسیری پر پیچ و خم را پیش روی علی لاریجانی می‌گذارد. پس موقعیت لاریجانی از لحاظ سیاسی موقعیت سختی است و باید تصمیم‌های بسیار سختی بگیرد.

لاریجانی شاید نتواند به عنوان جریانی مستقل وارد انتخابات شود

*خاستگاه سیاسی علی لاریجانی کجاست و روی چه چهره‌هایی می‌تواند حساب کند؟

سوال خوبی است. اتفاقاً مساله‌ای که من تا الان گفتم ناظر به این واقعیت بود که الان عِده وعده سیاسی چهره‌های شاخصی که بخواهند زیر علم لاریجانی سینه بزنند شاید کم باشد؛ یعنی افراد شاخصی که بخواهند با او هم‌جریان شوند. از این نظر هم مشکل دارند و برای همین عرض کردم شاید نتواند به عنوان جریانی مستقل وارد عرصه انتخاباتی شود.

یکی از شانس‌های انتخابات ریاست‌جمهوری لاریجانی است

*نسبت لاریجانی با انتخابات 1400 را چطور می‌توان دید؟

به هر حال یکی از شانس‌های انتخابات ریاست‌ جمهوری آقای لاریجانی است. اگر بخواهیم افرادی را مطرح کنیم که می‌توانند در قامت یک کاندیدای پرشانس وارد انتخابات 1400 شوند،‌ قطعاً یکی از آنها علی لاریجانی خواهد بود. البته این بدان معنی نیست که حتماً موفق به کسب رأی می‌شوند. اما به هر حال می‌توانند در قامت رئیس‌جمهوری قرار بگیرند. منتها باید منتظر ماند و دید تا آن زمان چه شرایطی حاکم خواهد بود.

لاریجانی عمل‌گراست

*در صورت حضور لاریجانی در انتخابات 1400،‌ اصولگرایان حاضر می‌شوند شرط و شروط‌ش را برای ائتلاف قبول کنند؟

بستگی دارد که دست اصولگرایان برای گزینش کاندیدای رأی‌دار چقدر باز باشد. اگر کاندیدا یا کاندیداهای پرشانس داشته باشند، قاعدتاً ممکن است سمت لاریجانی نروند، اما اگر گزینه مطرحی نداشته باشند، مجبور به حمایت از لاریجانی خواهند شد که در چنین حالتی امتیازهایی هم به او می‌دهند.

*سوال آخر؛ لاریجانی را مشخصاً با چه ویژگی‌ یا شاخصی می‌توان شناخت؟

من خودم شخصاً تعریفی درباره آقای لاریجانی دارم که فکر می‌کنم نزدیک‌ترین تعریف در مورد ایشان است. لاریجانی چهره‌‌ای عمل‌گراست و شاید در بر خی از مقاطع زمانی در این زمینه به سمت افراط هم رفته باشد. ایشان در واقع به مسائل عملی و علمی توجه می‌کند و بعد تصمیم می‌گیرد. در واقع‌ آرمان‌گرایی در مورد ایشان کمتر صدق می‌کند.

انتهای پیام