آقای وزیر بهداشت! این عدالت است؟

وی در حاشیه ی پنجمین دوره ی اهدای جایزه ی ملی کیفیت غذا، دارو و بهداشتی ایران افزود: «تعرفه ی خدمات پرستاری در منزل در شورای عالی بیمه بررسی می‌شود اما برای اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری باید ببینیم عملی هست یا نه».

هاشمی ادامه داد: «دستمزدی که جراح یا پزشک در حوزه ی تشخیصی می‌گیرد بخشی از آن بین کارکنان بیمارستان از جمله پرستاران باز توزیع می‌شود. پس از 20 سال برای اولین بار به دانشگاه‌ها دستور دادیم حقوق و مزایای پرستاران تا پایان سال 93 به آنها پرداخت شود و این کار بزرگی است».

رییس خانه ی پرستار اما با انتقاد از این سخنان گفت: «بحث ما به هیچ وجه افزایش حقوق پرستار نیست. ما هیچ وقت مدعی نشدیم که حقوق پرستار باید با متخصص یکسان باشد. بحث اصلی ما این است که باید عدالت در نظام سلامت وجود داشته باشد. البته همین حرف را می‌زنیم، خود ساکنان وزارت بهداشت می‌گویند چه اشکال داد ما نیز درآمد‌های میلیاردی داشته باشیم».

محمد شریفی مقدم با اشاره به کشور انگلستان افزود: «در این کشور فاصله ی حقوقی رفتگر و پزشک، فاصله ی چهار برابری دارد، رفتگر 16 هزار پوند می‌گیرد و میانگین دریافتی پزشکان 70 هزار پوند است. حقوق پرستار در این جامعه نیز حدود 30 هزار پوند بوده. ما هیچگاه مدعی نشده‌ایم که نباید اختلاف درآمد باشد اما در اینجا می‌بینیم که اختلاف صد برابری بین حقوق پرستار و پزشک است که این عامل اعتراض ما می‌شود. جالب آنکه وزارتخانه آن را کتمان می‌کند، اما حرف‌های ما مستند بوده و اگر وزارتخانه بپذیرد ما حاضریم این فیش حقوقی‌ها را در منتشر کنیم. البته ما نمی‌گویم اینها اکثریت هستند اما همین 10 درصد هم دور از عدالت است».

وی با اشاره به وضعیت پزشکان عمومی ادامه داد: «ما بحثمان با افرادی است که این رقم‌ها را می‌گیرند و امروز برخی از آنها سکانداران وزارتخانه شده‌اند وگرنه پزشکان عمومی وضعیتی حتی بغرنج‌تر از ما دارند. حتی متخصصین غیرهیات علمی هم موضوع بحث ما نیستند و در میان هیات علمی‌ها هم کسانی که تخصص اطفال و یا اینگونه تخصص‌ها را دارند مورد انتقاد ما نیستند اما می‌بینیم که حقوق چاقو به دست‌ها نامعقول است. حالا وزیر گفته این افراد نخبه هستند، ما هم می‌گوییم باید به نخبگان ارج نهاد اما آیا نخبه ی پزشکی با شیمی یا انرژی هسته‌ای و یا فلسفه فرقی دارند؟ بد نیست لیست حقوقی استاد تمام‌ها را نگاهی بیندازید، بالاترین رقم چقدر است؟ آیا نخبه در حوزه‌ها باید با هم به این میزان تفاوت حقوقی داشته باشند؟»

رییس خانه پرستار ادامه داد: «من اینجا به نیابت از پرستاران کشور می‌گویم و درخواست می‌کنم، کارانه را حذف کنید. ما به عنوان پرستاران کشور می‌گوییم این حداکثر 500 هزار تومان را به ما ندهید، اما به همه آن را پرداخت نکنید. کارانه که از سال 74 راه افتاده یکی از عوامل بی‌عدالتی در این حوزه است. اصلا بخش اصلی اختلافات موجود بین پزشکان و پرستاران زمانی کلید خورد که بحث کارانه به میان آمد و این اختلاف‌های فاحش را ساخت».

شریفی‌مقدم افزود: «دست جناب وزیر درد نکند که معوقات را پرداخت کرده اما این سوال را نیز بد نیست بپرسیم کدام دولت و وزیر اندازه ی شما بودجه گرفته‌اند؟ آیا آنها هم اگر 10 هزار میلیارد بودجه داشتند باز معوقه‌ای به وجود می‌آمد؟ به نظر من وزارتی‌ها فرافکنی می‌کنند. جالب آنکه با وجود این ادعا اما در بیمارستان مازندران و برخی بیمارستان‌های دیگر این اتفاق نیفتاده. با این شرایط به جرات می‌توانم بگویم بزرگترین مشکل ما و وزارتخانه جهان‌بینی در مفهوم عدالت است».

در این میان و با این بحث‌ها حرف از قضاوت زدن شاید گزاف باشد اما اینکه بخش بزرگی از جامعه‌ای احساس کنند نماینده‌ای در تصمیم‌گیری‌ها ندارند می‌تواند عامل دلخوری و حتی اعمال قهری باشد. در حوزه ی بهداشت و درمان هم همین طور است. تا زمانی که در تصمیم‌گیری‌ها حضور پرستاران پررنگ نشود، شاید نتوان انتظار برطرف شدن این مشکلات را داشت.

انتهای پیام