کمونیست بود هنوز هم هست اما

ناصر آملی، فعال سیاسی اصلاح طلب، با نقل شعری از هوشنگ ابتهاج درباره‌ی او در یادداشتی تلگرامی نوشت:

یا حسین بن علی

خون گرمِ تو هنوز

از زمین می‌جوشد

هر کجا باغ گل سرخی هست

آب از این چشمه‌ی خون می‌نوشد

کربلایی‌ست دلم!

سرِ حق بر نیزه ست

خیل آزادگی آواره صحرای ستم

از سیه‌کاری شمران و یزیدان فریاد

یا حسین بن علی

همتت همره حق جویان باد!

#هوشنگ_ابتهاج

ابتهاج شاعر بزرگ و شریفی است.

او کمونیست بود؛ هنوز هم هست. قبل از انقلاب زندان رفت؛ بعد از انقلاب هم زندانی شد؛ اما نه وطن فروش شد، نه انگشت در چشم و تیغ در عقاید مردم کرد.

پدر و مادرش بهایی بودند؛ خودش کمونیست است؛ اما شرافت بشری‌اش او را وامی‌دارد که بر خلاف عقایدش، پاس یک حماسه‌ی باشکوه و انسانی (عاشورا) را بگزارد.

قرآن کریم این طیف از مردمان را صدیقین می‌نامد و آنها را در زمره رستگاران می‌شمارد و از حیث اخروی، هم سطح مومنان؛ و بلکه گاه بلندتر از آنان.

خاطرات و خطرات سایه (تخلص ابتهاج) در دو مجلد و طی یک مصاحبه بلند، منتشر شده است: شرح رنج‌ها، کودتای ۲۸ مرداد، زندان‌هایی که پیش و پس از انقلاب تحمل کرد، خاطراتش از مرتضی کیوان، رفیق شهید شریف مارکسیستش، و نیز دوستی غریبش با محمد حسین شهریار و …

شعر بسیار زیبا و تکاندهنده ارغوان، از الهامات دوران زندان اوست که علیرضا قربانی، به نحوی سحرآمیز آن را اجرای موسیقایی کرده است:

ارغوان

شاخه پر خون جدا مانده

ز من

آسمان تو چه رنگ است اکنون…

قربانی این ترانه را پس از حصر امیر دلها، میر حسین، اجرا کرد و شوری برافراشت.

ابتهاج قبل از هر چیز و فارغ از عقایدش، انسان بزرگی است که من او را تعظیم می‌کنم و در آستانه‌اش، کلاه از سر برمی‌دارم.

انتهای پیام