کتاب “سفر اسارت” زیر تیغ ارشاد

محسن کمالیان، نویسنده، چند روز قبل در یادداشتی تلگرامی نوشت:

امروز پنج‌شنبه، مورخ ۲۸ آذر ۱۳۹۸ش، بالأخره پس از ۷۹ روز، “ابلاغیه‌ی اول” ممیزی ارشاد درباره‌ی کتاب “سفر اسارت” عزّ وصول بخشید.

هفت مورد را نوشته بودند که “مطالب درج شده در کتاب با قوانین و ضوابط نشر مطابقت ندارد”. “نحوه‌ی رفع” را نیز مشخص کرده بودند: “حذف”!

مواردی که اشکال گرفته بودند، تماماً آنهایی بود که به‌قصور مقامات و نهادهای نظام در پیگیری مساله‌ی امام صدر، اشاره داشت. درشت‌ترینِ موارد، سه قلم زیر بود:

یادداشت “سید احمد خمینی و مساله‌ی امام موسی صدر”؛

روزنوشت “یک‌شنبه، مورخ ۱۰ شهریور ۱۳۹۸ش” در صفحه‌ی ۲۰۷.

پی‌نوشت شماره ۱۸ در صفحه‌ی ۱۵۶.

جالب است که برخی موارد را ارشادِ عهد آقای احمدی‌نژاد اجازه‌ی چاپ داده بود؛ ارشادِ عهد آقای روحانی اما برنتافت!

از صدر و بهشتی هیچ نیاموخته باشم، این را لااقل خوب یاد گرفته‌ام که زیر بار ظلم نروم. پاسخ حقیر، صریح، فوری و پیام زیر بود: “سلام و احترام. موارد مورد نظر ممیزین را برای اصلاح دیدم. آنچه مرقوم داشتید، وهن بزرگی است در حق پژوهشگر و مؤلف کتاب. درست عین ساواک زمان شاه عمل کردید که هر نقدی را متوجه نظامش بود، حذف کرد. اما پاسخ حقیر: حتی یک کلمه و یک حرف، حذف نخواهد شد. ممنون”.

تکلیف کتاب “سفر اسارت” که این باشد، تکلیف کتاب “امام موسی صدری که من شناخته‌ام” دیگر معلوم است. بدیهی است که تا مجوز چاپ این کتاب‌ها رسماً صادر نشود، انتشارات “راز نی” به‌چاپ فیزیکی آنها اقدام نخواهد کرد.

این سقفِ کوتاهِ آزادی بیان است در کشور به‌اصطلاح اسلامی ما! پروانه‌‌ی انتشارت “راز نی” ۱۵ اسفند سال جاری به‌اتمام می‌رسد. آرزویم این بود که انتشارات مزبور مرکزی باشد برای نشر آثار پژوهشی مستقل و خوب در حوزه‌ی صدرپژوهی. با این سطحِ نازلِ آزادی بیان، دیگر دلیلی نمی‌بینم که پروانه را تمدید کنم.

امروز پنج‌شنبه، مورخ ۲۸ آذر ۱۳۹۸ش، لطافت این بیتِ پر رمز و راز آقا مجتهد را خیلی بهتر می‌فهمم:

رازی که نگفتند و نَیَش نام نهادند

نی دم زد از آن راز و نِی‌اش نام نهادند

==

یادداشت چند روز قبل از آن

کمالیان چند روز قبل از آن در یادداشتی دیگر با انتشار فایل کتابی دیگر نوشته بود:

فرایند ممیزی کتاب “امام موسی صدری که من شناخته‌ام” بیش از حد به‌طول انجامید. پیش‌تر نیز نوشتم که نفس ممیزی را، صرف‌نظر از نتیجه‌ی آن، وهنِ اهل علم، پژوهش و فرهنگ می‌دانم. به‌تعبیر علامه طباطبایی، فکر و اندیشه را که نمی‌شود محدود کرد.

نسخه‌ی پی‌دی‌اف کتاب را برای استفاده‌ی علاقمندان در کانال تلگرامی خود قرار می‌دهم. ان‌شاءالله هرگاه مجوز کتاب صادر شد، رسما و به‌شکل فیزیکی نیز منتشر خواهد شد. ناشر فایل الکترونیکی کتاب، شخصِ خود (مؤلف) با شماره‌ی ابجدی (۳۱۰) هستم.

کتاب، با تواضع، حاصل چهل سال صدرپژوهی و عزیزترین اثر حقیر است تا امروز. تک‌تک فرازها، جملات و کلماتش، با باور قلبی نوشته شده است و عشق. در عین حال بی‌شک از خطا نیز عاری نیست. از دریافت نقد دوستان، هر وقت که باشد، خوشحال خواهم شد.

و بالأخره آنکه مردم! امام موسی صدر آنی نیست که رسانه‌های رسمی ما معرفی می‌کنند. امام موسی صدر، پدر و پدرانش، یادگارهای اصیل، راستین و وفادار به اندیشه و سیره‌ی پیامبر اکرم (ص)، اهل بیتش (ع) و امام موسی کاظم (ع) بودند. جمله‌ی اخیر، روح حاکم بر کتاب است.

توکل بر خدا

محسن کمالیان، ۲۳ آبان ۱۳۹۸ش، شب میلاد پیامبر

انتهای پیام