علائم حکمرانی بد | حمیدرضا جلائی پور
«حمیدرضا جلائی پور»، جامعهشناس در یادداشتی تلگرامی با عنوان «علائم حکمرانی بد» نوشت:
یکی از علتهایی که جامعه مطالباتی و جنبشی ایران آرام نمیگیرد، «حکمرانی بد» است. در زیر به پنج علامت که حکایت از این حکمرانی بد میکند اشاره میشود.
۱-بیش از سه ماه است که اعتراضات معیشتی مردم ایران در آبانماه ۱۳۹۸ میگذرد، ولی هنوز حاکمیت ایران یک گزارشی از تعداد واقعی صدها کشته و نحوه کشتن شدن آنها نداده است.
۲-بیش از دو هفته است که از کشتهشدن حدود هفتاد تن (و مجروح شدن حدود دویست تن) در مراسم تشییع شهید سلیمانی میگذرد ولی هنوز حاکمیت یک گزارش شفاف و مسوولانه از علل این فاجعه نداده است.
۳-بیش از دو هفته است که از اسقاط هواپیما و کشتهشدن ۱۷۶ مسافر بیگناه میگذرد ولی هنوز حاکمیت یک گزارش نداده است که با چه مکانیزمی عدهای در حاکمیت قادر بودند نزدیک سه روز به مردم راجع به علت سقوط هواپیما دروغ بگویند. آنقدر این دروغ قاطع بوده که حتی رئیس جمهور و اعضای رسمی دولت از علت واقعی سقوط آگاهی نداشتند.
۵-در شرایطی که شهروندان جامعه مطالباتی ایران که در معرض شدیدترین تحریمهای ترامپ قرار دارند، در شرایطی که این جامعه مجروح دارد به انتخابات اسفند ۹۸ نزدیک میشود، باز معلوم نیست با چه منطقی عدهای در حاکمیت میتوانند با «نظارت حذفی» دویست و سی کرسی نمایندگی را از قبل مهندسی کنند؟!
۶-مردم رئیس جمهور کشور را انتخاب کردند، در سخنرانی رئیس جمهور برای مجریان انتخابات (فرمانداران سراسر کشور) از انتخابات آزاد و از جمهوریت دفاع کرده ولی صریحا گفته جای مجریان و ناظران در این انتخابات عوض شده است و این ناظران غیر پاسخگو هر مهندسی که میخواهند انجام میدهند و وزارت کشور را در فرایند انتخابات به یک نیروی «لجستیکی» تبدیل کردهاند!
همانطور که ملاحظه میکنیم حکمرانی بد چیز عجیبی نیست. در این حکمرانی «تناسب میان اختیارات و مسوولیتها» نیست. عدهای و نهادهایی در ایران «قدرت عمل و مهندسی» دارند و پاسخگو هم نیستند حتی اگر صدها نفر جانببازند. مردم هم عدهای را انتخاب میکنند ولی منتخبین مردم قدرت تصمیمگیری ندارند و به نیروی لجستیکی تبدیل شدهاند. فاجعهبار اینکه «مهندسیکاران» در حکمرانی ما هنوز همین وضعیت اسفبار موجود را هم قبول ندارند و به دنبال تشکیل «مجلس و دولتی خودی، جوان و انقلابی» تا دو سال آینده هستند-ظاهرا خیلی عجله دارند! آنها پاسخ نمیدهند با مهندسیهای خود در دولت و مجلس دوره احمدینژاد چه گلی بر سر کشور زدهاند که دوباره قصد دارند آن تجربه مخرب را تکرار کنند؟
انتهای پیام
اقای جلایی پور..باقسمت اخر پیامتان موافق نیستم..چرا؟؟چون دوره ان معجزه هزاره سوم..دوره ای طلایی بودبرای……مگر صدها میلیارد از سرمایه غیرقابل برگشت این دیار ناپدیدنشد؟؟؟