ساختما‌ن‌های پرخطر، بی‌‌نام و نشان برای شهروندان: چرا فهرست منتشر نمی‌شود؟

پریسا صالحی، انصاف نیوز: بیش از سه سال از حادثه‌‌ی تلخ پلاسکو می‌‌گذرد و در این مدت صحبت از ایمنی ساختمان‌های کهنه هنوز نقل محافل مختلف است. از علاالدین تا پاساژ کویتی‌ها ساختمان‌هایی بودند که در این مدت از آنها زیاد نام برده می‌شد. هنوز قضاوت‌ها در مورد ساختمان‌های قدیمی و میزان خطر آنها تفاوتی نکرده با اینکه وضعیت این ساختمان‌ها تغییرات زیادی داشته است.

موضوعی که شاید در این شرایط عجیب به نظر برسد این است که لیستی از ساختمان‌های پرخطر تهران در اختیار عموم قرار نمی‌گیرد. بسیاری معتقدند که انتشار چنین لیستی هم به انتخاب شهروندان برای رفت‌وآمد به این ساختمان‌ها کمک می‌کند و هم مسوولان ساختمان‌های پرخطر تلاش بیشتری برای ایجاد ایمنی برای این ساختمان‌ها می‌کنند.

جلال ملکی، سخنگوی آتش‌نشانی تهران عباس استاد تقی‌زاده، کارشناس و عضو ستاد مدیریت بحران و زهرا نژادبهرام عضو کمیسیون عمران شورای شهر تهران در این رابطه با انصاف نیوز به‌ گفت‌وگو پرداختند.

ملکی می‌گوید فاصله‌ی زمانی بین بازدیدهای آتش‌نشانی عاملی است که اجازه‌ی انتشار نام این ساختمان‌ها را نمی‌دهد و ممکن است بین دو بازدید آتش‌نشانی این ساختمان‌ها اقداماتی را انجام داده باشند و چنین چیزی می‌تواند برای آتش‌نشانی عواقب قانونی داشته باشد. او همچنین می‌گوید بین ۲۶۰ تا ۲۷۰ ساختمان پرخطر در تهران وجود دارد.

تقی‌زاده اما معتقد است اینکه در مورد اسامی این ساختمان‌ها باید شفاف‌سازی شود امری مسلم است، او با اشاره به عوامل مختلف می‌گوید نباید فقط به ایمنی خود ساختمان توجه شود بلکه مدیریت شهری مهمترین اثر را در این زمینه دارد. زهرا نژادبهرام احتمال می‌دهد که انتشار چنین لیستی باعث ایجاد نگرانی و تشویش اذهان عمومی شود.

متن کامل این گفت‌وگوها را در ادامه می‌خوانید:

ملکی: نمی‌شود اسم‌ ساختمان‌ها را اعلام کرد

جلال ملکی در مورد انتشار لیست ساختمان‌های در معرض خطر به انصاف نیوز گفت: «نمی‌توان لیستی از این ساختمان‌های پرخطر منتشر کرد. ممکن است که این ساختمان‌ها اقداماتی برای بهبود وضعیت انجام داده باشند. هنوز هم خیلی‌ها می‌گویند ساختمان علاالدین از ناایمن‌ترین ساختمان‌های تهران است. من خودم از این ساختمان بازدید کردم. علاالدین الان با علاالدین سه سال قبل اصلا قابل مقایسه نیست. نمی‌گویم خیلی خوب شده و تایید ایمنی گرفته، اینطور نیست ولی شاید بالای پنجاه درصد از ناایمنی‌هایش را حل کرده است. اگر الان ما اسم ببریم و بگوییم ساختمان x یا y ناایمن است شاید غیردقیق باشد یعنی ممکن است در یک ماه گذشته یک سری از کارهای لازم را انجام داده باشد.

اگر این کار را کنیم از نظر حقوقی می‌توانند پیگیر شوند و بگویند که شما خبر ندارید اما ما در چند ماه گذشته ما این چهار قلم کار را انجام داده‌ایم و دیگر ناایمن صد در صدی نیستیم و مثلا سی درصد وضعیتمان بهبود پیدا کرده، برای همین است که نمی‌شود اسم‌ها را اعلام کرد.

برای مثال ممکن است سه ماه قبل از یک ساختمان بازدید شود. شاید از آخرین باری که بازدید شده و دستورالعمل و اخطار داده شده، کارهایی کرده باشد و ما خبردار نیستیم. برای همین نمی‌شود گفت که یک ساختمان همین الان ناایمن است.»

او در مورد تعداد این ساختمان‌ها گفت: «آخرین اطلاعی که من در مورد تعداد این ساختمان‌ها از بخش پیشگیری به من رسیده است. در طرح نظام بازرسی که مکلف هستیم همه‌ی ساختمان‌ها، به خصوص ساختمان‌های تجاری و اداری و ساختمان‌های قدیمی را بازدید کنیم، در یکی دو سال گذشته سه چهار هزار ساختمان بازدید شده که حدود سه هزار ساختمان جزو ساختمان‌های پرخطر و میان‌خطر محسوب می‌شدند. اینطور که به خاطر دارم چیزی حدود 260 یا 270 ساختمان پرخطر هستند و بقیه در رده‌ی میان‌خطر است. چند تا از این ساختمان‌ها هم تشکیل پرونده داده‌اند و دنبال کارشان هستند.

الان من اسم ببرم می‌گویند خب تو خبر نداری اما من از دوماه قبل تا به حال اینقدر کار کردم. طوری هم هست که وقتی نام ببریم در کار و زندگیشان تاثیر می‌گذارد.»

تقی‌زاده: مسلم است، باید در اختیار عموم باشد

تقی‌زاده می‌گوید لیست این ساختما‌ن‌ها در اختیار شهرداری است و توضیح می‌دهد: «شهرداری لیست تمام ساختمان‌ها را بلوک به بلوک دارد و خیلی از اطلاعات مربوط به ساختمان‌ها وجود دارد. برای مثال اینکه سال ساختشان چه سالی بوده یا نوع سازه‌ی آن بنایی است یا اسکلت‌سازی بتنی. این اطلاعات وجود دارد، ممکن است گاهی اطلاعات خیلی قدیمی وجود نداشته باشد یا تغییراتی در اطلاعات ساختمانی که درست شده عوض شده باشد؛ اما اطلاعات کلی وجود داشته باشد.»

او در مورد انتشار لیست ساختمان‌های پرخطر به انصاف نیوز می‌گوید: «به طور طبیعی باید این لیست در اختیار همه‌ی مردم قرار بگیرد، این مسلم است. برای مثال شخصی به عنوان یک شهروند اگر بخواهد خانه‌ای بخرد باید بداند این خانه چد سال ساخت است و وضعیت ایمنی آن به چه صورت است. این اطلاعات باید در اختیار مردم باشد چه آن کسی که می‌خواهد بخرد و چه کسی که می‌خواهد رفت ‌و آمد کند یا در مورد پاساژها و ادارات دولتی هم همینطور است و فرقی نمی‌کند. اطلاعات باید در دسترس همه‌ی مردم باشد.»

تقی‌زاده در ادامه اضافه‌ می‌کند: «هر ساختمانی یک سری خطرات دارد مثل سیل یا زلزله یا آتش‌سوزی. در موضوع ایمنی مساله‌ی میزان خطر مطرح است که از ساختمانی به ساختمان دیگر متفاوت است. میزان خطر به یکی دو عامل محدود نیست. اینطور نیست که مثلا بگوییم ساختمان پرخطر ساختمانی است که قدیمی باشد. چه بسا یک سری ساختمان‌ها باشند که خیلی قدیمی باشند اما ایمنی خوبی داشته باشند.

عوامل مختلفی این میزان خطر را می‌سازد، از مسائل فیزیکی مثل ساختمان و نوع سازه و اینکه مهندسی‌ساز است یا نه و جزو آیین‌نامه‌های مهندسی ساخته شده یا نشده و اقدامات کافی روی آن انجام شده یا نشده و اینکه مصالح به چه صورت است، آیا تغییر کاربری داده شده یا نه، تسهیلات و امکانات مدیریت خطر و آتش‌نشانی تعبیه شده یا نه. عوامل خیلی مختلفی در آن مطرح است که ما بگوییم که این میزان خطر هست.

از طرف دیگر هم اینطور نیست که بگوییم یک ساختمان ایمن است یا ایمن نیست. یعنی صفر و صدی نیست. میزان خطر سطح‌بندی دارد سطح خطر بعضی ساختمان‌ها کم است بعضی‌ها هم متوسط یا خیلی زیاد. یکی از کارهایی که در هر صورت در جامعه‌ای باید انجام شود ارزیابی سطح خطر ساختمان‌ها، سازه‌ها و زیرساخت‌ها است. ممکن است که یک ساختمان خیلی هم عالی ساخته شود وقتی که در مسیر رودخانه است یا در حریم گسل است یا در معرض لغزش است یا شیب زیاد است، حالا هرچقدر هم این ساختمان محکم ساخته شود چون مشکلات زیرساختی دارد یا اینکه لوله‌ی گاز و نفت از زیر آن رد می‌شود خطرناک است. عوامل یکی دوتا نیستند و برای ارزیابی بسیار متنوع هستند.»

او درباره‌ی اهمیت مدیریت شهری توضیح می‌دهد: «مدیریت شهری در این مورد مهم است، آتش‌نشانی یک بخش کار ایمنی است اما ایمنی فقط آتش‌نشانی نیست. اگر بگوییم ایمنی در آتش، مربوط به آتش‌نشانی می‌شود اما ایمنی در برابر زلزله، سیل و خیلی از خطرات دیگر هم مهم هستند. رویکردی که در دنیا وجود دارد رویکرد توجه به تمام مخاطرات است. بیشتر کاری که در سال‌های گذشته انجام شده متوجه ایمنی در برابر زلزله بوده ولی با الان با توجه به تحولات اقلیمی و مشکلاتی که در فروردین ماه داشتیم حالا ایمنی در برابر سیل هم مورد توجه قرار گرفته است. ممکن است امسال هم مشکل دیگری پیش بیاید و آن هم مورد توجه قرار بگیرد به همین علت الان در دنیا گفته می‌شود که باید تمام مخاطرات یعنی هر مخاطره‌ای که امکان وقوع دارد باید مدنظر قرار گرفته شود.»

نژادبهرام: ممکن است تشویش اذهان عمومی باشد

زهرا نژادبهرام، عضو شورای شهر و عضو کمیسیون عمران این شورا در این مورد به انصاف نیوز گفت: «آتش‌نشانی به طور مرتب از ساختمان‌ها بازدید می‌کند و میزان ایمنی آنها را می‌سنجد اما اینکه لیست این ساختمان‌ها منتشر شود نمی‌دانم چقدر درست است نه می‌گویم باید منتشر شود نه می‌گویم نباید منتشر شود اما ممکن است که منتشر شدن آن باعث نگرانی مردم بشود. یعنی ممکن است باعث تشویش اذهان عمومی شود.»

او در ادامه افزود: «من همیشه به دوستان هم می‌گویم که شفافیت گاهی می‌تواند باعث مبهم‌تر شدن فضا شود و اینطور نیست که با شفافیت همه چیز روشن شود. برای مثال با انتشار اسامی ساختمان‌های ناایمن این ساختمان‌ها ممکن است کاملا ایمن‌سازی را انجام ندهند و فقط یک سری ظواهر را درست کنند.

من نمی‌گویم منتشر شدن یا نشدن درست است اما معاونت اجتماعی شهرداری به عنوان بازوی اجرایی شورا باید این موضوع را بررسی کند و جوانب اجتماعی آن را بسنجد.»

انتهای پیام