اصلاح طلبان: مجلس یک جناحی پادگان است

زهرا منصوری، انصاف نیوز: مجید انصاری می‎گوید مجلس یک جناحی و  با یک سلیقه‎ی سیاسی در کشور مجلس نیست، بلکه پادگان است و باید با مشارکت از یکسونگری و انحصار طلبی جلوگیری شود. از سوی دیگر علی تاجرنیا می‌گوید یکدست شدن مجلس و به طبع آن حاکمیت باعث می‌شود ضریب خطا میان حاکمان افزایش پیدا کند، چون دیگری نیست که نقد کند. جلال جلالی زاده هم معتقد است یک دستی مجلس بر سیاست خارجی و داخلی تاثیر گذار است و  می‎گوید اصلاح طلبان هیچ وقت از زیر تیغ نظارت استصوابی جان سالم به در نخواهند برد.

خروجی‎ هیات نظارت شورای نگهبان حاکی از این بود که بیشتر رد صلاحیت شده‌ها از میان اصلاح طلبان هستند و احتمالا در مجلس آینده با تک‌صدایی جناحی در مجلس روبرو خواهیم بود. اما مجلس یک دست‎تر، یک جانبه‎تر و محدودتر چه خطراتی می‎تواند داشته باشد؟ چه تاثیری بر سیاست داخلی و خارجی خواهد داشت؟ مجلس آینده کشور را به کدام سمت خواهد برد؟ مشارکت و عدم مشارکت مردم در انتخابات آتی چه تاثیری شکل‌گیری چنین مجلسی خواد داشت؟ آیا مانعی خواهد بود؟

در این باره با مجید انصاری، علی تاجرنیا  و جلال جلالی زاده از نمایندگان مجلس ششم گفت‎وگویی کردیم که متن کامل آن در پی می‎آید:

باید زمینه‎ی مشارکت سلیقه‌های  مختلف در مجلس فراهم شود

مجید انصاری نماینده مجلس ششم با بیان اینکه فلسفه‌ی انتخابات حضور نمایندگان همه‎ی اقشار جامعه در مجلس است، به انصاف نیوز گفت: «مجلس باید طوری باشد که صدای همه‎ی مردم شنیده شود. به هر میزان از این مهم محروم شود و محدودیت ایجاد شود، طبعا مجلسی ناقص خواهد بود. اگر نهایتا مجلسی یک‌جناحی و  با یک سلیقه‎ی سیاسی در کشور تشکیل شود آن مجلس نیست و در واقع پادگان است. بنابراین روشن است که باید زمینه‌ی  مشارکت سلیقه‌های  مختلف در مجلس فراهم شود و صدای همه شنیده شود. بنده با دوستان خود در جبهه‌ی اصلاحات به دلیل همین مساله‌ی مهم علیرغم رد صلاحیت‌‎ بسیاری از کاندیدها و شخصیت‌های برجسته‌ای مثل علی مطهری، بازهم احساس کردیم که نمی‎توان کنار کشید.

رد صلاحیت‌ها به گونه‌ای است که برخی امید پیدا کردند که فقط یک صدا از مجلس شنیده شود و آن صدای خاص اصولگرایان است؛ در حالیکه جامعه‌ی ما از صداهای مختلف و سلایق گوناگون تشکیل شده است. به دلیل اهمیت مجلس و ضرورت دفاع از حق مردم و بلند کردن صدای بخشی از مردم که مورد ظلم قرار گرفتند، در صحنه وارد شدیم و تلاش می‌کنیم بتوانیم صدای بخشی از جامعه باشیم که سعی شده شنیده نشود.

طبیعی است اگر مردم در انتخابات مشارکت نکنند یا کمتر شرکت کنند، علاوه بر اینکه در کلیت مجلس ضعیفی خواهد شد و منافع همان کسانی که صحبت نمی‌کنند و حضور ندارند دنبال نمی‌شوند، چون بالاخره فقط یک عده‌ای شرکت می‎کنند و مجلس هم طبق قانون اختیاراتی دارد مثلا قانون‌گذاری، نظارت و یا وزیر تعیین می‎کند.

اگر جمعیتی به هر دلیلی قهر کنند یا دلسرد شوند و به پای صندوق رای نیایند امکان دارد منافع خود را در معرض خطر قرار دهند. در حالیکه با مشارکت‌شان، می‌شود تعدادی از افراد برای دفاع از آنها در تربیون مجلس حضور داشته باشند و حداقل از ریشه‌دار شدن یکسونگری، یکجانبه‌گرایی و انحصارطلبی در کشور پیشگیری شود.»

شکاف بین نهادهای حاکمیت و مردم افزایش پیدا می‎کند

علی تاجرنیا نماینده مجلس ششم در گفت‎وگو با انصاف نیوز می‎گوید: «مجلس بایستی معدل خاص مردم باشد، اگر مجلس به هر دلیلی و با هر توجیهی نماینده‌ی واقعی افکار عمومی نباشد، به طور طبیعی نمی‎تواند بازتاب دهنده‌ی نقطه نظرات مردم باشد و کسانی که تصمیم‌گیری خواهند کرد معدل خاصی در افکار عمومی ندارند، در درازمدت شکاف بین نهادهای حاکمیت و مردم را افزایش خواهد داد.

اگر با روش‌های مختلف سعی کنیم که در مجلس نوعی تک صدایی به وجود بیاید طبیعتا مهم‌ترین رکنی که در حاکمیت می‎تواند بازتاب دهنده‎ی نظرات مردم باشد را خاموش می‎کنیم و این خطر وجود دارد که تصمیم حاکمان متناسب با خواست مردم نباشد و صدای آنها در مجلس نتواند بازتاب پیدا کند.

یک دست شدن مجلس و به طبع آن حاکمیت باعث می‌شود ضریب خطا میان حاکمان افزایش پیدا کند. یعنی اگر جریان دیگری نباشد که آنها را نقد کند احتمال به انحراف کشیدن آن زیاد است، ضمن اینکه متاسفانه یکی از مسایلی که برای ناکارآمدی نظام برشمرده می‎شود، تجربه‌ی یک دست شدن حاکمیت در زمان آقای احمدی نژاد -یعنی آنچه در مجالس هفتم و هشتم دیدیم- است. اتفاقا یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث شد جریان حکمرانی خوب در جمهوری اسلامی از مسیر خود پس از دوران آقای خاتمی منحرف شود، محصول مجموعه‎ای یک دست در حاکمیت بود که خود را مصون از نقد می‎دانست و  کارآمدی و موفقیت نداشت.

مجموعه‌ی اینها ما را به این نتیجه می‎رساند که وجود گرایش‌ها و سلایق مختلف در مجلس می‎تواند بازتاب دهنده‎ی افکار عمومی باشد و اگر قرار باشد مجلس عصاره‌ی همه‌ی فعالیت‌های مردمی باشد، تمامی سلابق باید در مجلس نمایندگانی داشته باشند. در واقع یکی از مشکلات حاکمیت‌های با نگرش‌ بسته این است که تمام بحث توسعه و آزادی را در مشارکت در انتخابات جستجو می‌کنند، در حالیکه مشارکت یکی از مولفه‌های نظام دموکراتیک و انتخابات آزاد است، بخش عمده‌ای از آن به سلایق متعدد و تنوع در دیدگاه سیاسی است. مثلا در حکومت‌های عراق و سوریه بخش عمده‎ای از مردم فقط به یک کاندیدی که وجود دارد،  رای می‎دهند.

این حکومت‌ها دموکراتیک نیستند و انتخابات آنها را نمی‌توان آزاد دانست، بنابراین حذف یک جریان سیاسی قطعا مشارکت را کاهش خواهد داد، در عین حال باید توجه داشته باشیم یک مشارکت متوسط الزاما  نباید به منزله‌ی این باشد که یک انتخابات آزاد را برگزار کردیم و یک نظام دموکراتیک داریم، این مسایل جمهوریت نظام را تهدید می‌کند. ساختار قدرت در کشور ما به گونه‌ای است که نهادهایی که منبعث از  مردم هستند، میزانی از تاثیرگذاری را در قدرت دارند اما از طرف دیگر مجموعه‎های موثری در حوزه‎ی قدرت وجود دارند که متناسب با خواست مردم تغییر نمی‎کنند مثل شورای نگهبان که خیلی نقش استراژیکی دارد.

اگر مجلس آزاد و مستقل باشد، به نوعی می‎تواند بازتاب دهنده‎ی نظرات مردم باشد، اگر شرایط طوری باشد که این حداقل‌ها رعایت نشود و مجلس یکدست شود، عملا جز مداحی نهادهای مختلف حاکمیت کار دیگری ازمجلس برنمی‌آید؛ زیرا نوع عملکرد نهادهای نظارتی نشان داده که اگر نماینده‎ای بخواهد جرفی متفاوت از نهادهای انتصابی بزند، در مراحل بعدی رد صلاحیت خواهد شد.

 اصلاح طلبان هیچ وقت از تیغ نظارت استصوابی جان سالم بدر نخواهند برد

جلال جلالی‌زاده، نماینده‌ی اهل تسنن سنندج در مجلس ششم، در گفت‌وگو با انصاف نیوز می‌گوید: «اگر انتخابات آزاد باشد، یعنی رقابت بین احزاب و گروه‌ها مثل کشورهای دیگر باشد، دوتا جناح و حزب در مقابل هم و در کمال آزادی کاندیدهای خود را معرفی کنند و بایکدیگر رقابت کنند، حالا فرقی ندارد نتیجه‎ی انتخابات چه باشد، رقابت مهم است. چون بالاخره یکی از آنها پیروز خواهد شد.

در نهایت یکی در اکثریت و دیگری در اقلیت خواهد بود. در ایران شورای نگهبان جناحی عمل می‌کند، اصلاح طلبان هیچ وقت از زیر تیغ نظارت استصوابی جان سالم بدر نخواهند برد. اصلاح طلبان شناخته شده و فعال، برای مجلس رد صلاحیت شدند و مجلس قطعا یک دست خواهد بود. البته این یکدستی به این معنا نیست که مجلسی وجود دارد و همگی از یک فکر و اندیشه‌ی مستقل برخوردار باشند بلکه اصولگرا و تندرو هستند. در واقع  بخاطر حمایت شورای نگهبان مجلس را در دست خواهند گرفت و قطعا با دولت به مشکل برخواهند خورد و در راستای عدم کارآمدی بیشتر دولت فعالیت خواهند کرد. باتوجه به دیدگاه انحصار طلبانه‌شان قطعا بر سیاست خارجی  و داخلی هم تاثیرگذار خواهند بود. اگر هرجایی رقابت هم باشد، مردم اگر ناچارا  هم به اصلاح طلبان رای دهند، باز به هر حال از نیروهای آنها کاسته شده است.

انتهای پیام