چرا تحلیل معیشتی کاهش مشارکت در انتخابات خودفریبی است؟

سیدمحمدرضا اصنافی، پژوهشگر در توییتر نوشت:

«چرا تحلیل معیشتی کاهش مشارکت خود فریبی است؟

رای اصولگرایان نسبت به چهار سال قبل تغییری نکرده، مثل مجموع مشارکت مناطق محروم که همچنان بالاترین است.

در واقع نه یک طبقه اقتصادی بلکه یک طیف سیاسی از کنشگری در انتخابات ناامید شده وگرنه شاهد کاهش در سبد رای همه جریان ها بودیم.

‏ما با یک تغییر رفتار سیاسی مواجه هستیم نه یک رفتار معیشتی؛ که ناشی از ملموس نبودن نتیجه رای و انتخاب در یک طیف سیاسی است.

مردم گچساران سالهاست نتیجه انتخاب تاجگردون را در وضعیت زندگی خود می بینند اما ساختار سیاسی اجازه نمی دهد شهروند تهرانی نتیجه انتخاب مطهری را ببیند.

‏البته این به این معنا نیست که اگر اصلاح طلبان تایید صلاحیت می شدند وضع چنین نبود.

ناامیدی از اصلاحات، سالها پس از ناامیدی از اصولگرایی مقدمه ناامیدی از کنش سیاسی است.

ناامیدی به کنش سیاسی در انتخابات مجلسی که سهمش در اداره کشور کم شده است خطرناک تر از ناامیدی به نتیجه انتخابات است.

‏اینکه بخشی از مردم در یک فرآیند سیاسی مشارکت نمی کنند بیش از اینکه به عملکرد گذشته ی نهاد سیاسی بستگی داشته باشد به ناامیدی از عملکرد آینده آن برمیگردد و گرنه جامعه ی تحت فشار و معترض در صورت امید به اصل مجلس، برای خروج از فشار و بیان اعتراض، مجرایی کم هزینه تر از انتخابات ندارد.

‏ساختاری که صدای اعتراض 94 و 96 را نشنید، صدای اعتراض آبان 98 را هم نشنید، باز هم صدای عدم مشارکت انتخابات را هم نخواهند شنید.

انتخاباتی که نتواند زمینه تغییر باشد تغییر کرده و مجرای اعتراض می شود؛ اما وقتی انتخابات نتواند اعتراض را نمایندگی کند اصل انتخابات هزینه اعتراض میشود.

‏برای تحلیل معیشتی، انتخابات 94 بیش از 98 مناسب است؛ انتخاباتی که بخشی از اقشار اقتصادی از کنشگری سیاسی کنار کشیدند اما به واسطه ی پوشش عدم مشارکت آنها توسط مشارکت سبد رای اصلاح طلبان، دیده نشدند.

در واقع با کنار رفتن پوشش رای اصلاحات واقعیت انتخابات 94 نمایان شد.

‏بیشترین مشارکت در انتخابات مجلس به سال 74 و شرایط اقتصادی وحشتناک آن سالها بر می گردد و کمترین مشارکت نیز سال 82 و انتخابات مجلس هفتم در بهترین دوران اقتصادی سه دهه اخیر.

عدم مشارکت شورش مسالمت آمیز علیه نظام نیست همانطور که مشارکت در سالهای اخیر تایید عملکرد نظام نبود.

‏بزرگترین خیانت توسط تحلیل گران پیش از تحلیل غلط بحران سیاسی، نفی اصل بحران سیاسی است.

از ما گفتن بود!

حالا هرچه می خواهید توهین کنید و تمسخر، بالاخره یک روزی فرق بین دلسوز و ذی نفع مشخص خواهد شد»

انتهای پیام