«منشور مطالبات جنبش دانشجویی» در آستانه انتخابات هفتم اسفند
74 تشکل دانشجویی متنی را به عنوان «منشور مطالبات جنبش دانشجویی در آستانه انتخابات هفتم اسفند» نوشتهاند که در آن تاکید شده است: جنبش دانشجویی مستقل به عنوان دیدهبان جامعه ی ایران نه با ناامیدی بلکه با روحیه ای استوار و پیشرو این انتخابات را فرصتی برای برداشتن یک گام مستحکم رو به آزادیخواهی می داند.
متن کامل این منشور که نسخهای از آن در اختیار انصاف نیوز قرار گرفته به همراه اسامی تشکلهای درج شده در ذیل آن، در پی میآید:
ادْعُ إِلي سَبيلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدينَ
مردم را به سوی راه پروردگارت با منطقی حکیمانه و ادلّه قانع کننده و با پندی نیک و بیداری بخش و عبرت آموز دعوت کن و با آنان ( مخالفان ) به نیکوترین وجه محاجّه و مجادله نما. ( این وظیفه تو ، و اما آنها ) البته پروردگارت خود داناتر است به کسی که از راه او گم گشته و او داناتر است به هدایت یافتگان. (نحل-125)
انقلاب شکوهمند مردم ایران در بهمن 1357 بیانگر فصلی نو بر پایه ی مقاومت مدنی و عزم ملی برای ریشه کن کردن درخت فساد و ظلم و استبداد داخلی بود. اکنون بعد از پشت سرگذاشتن دهه فجر و پیش از انتخابات هفتم اسفندماه، فرصت مغتنمی است تا با بزرگداشت آرمان های رفیع نهضتِ انقلاب و البته یادآوری مطالباتِ بر زمین مانده ی ملت، تذکار و انذاری به سیاستمداران آیندهی کشور که در هفتم اسفند ماه برگزیده خواهند شد، دهیم. اتخاذ شیوه ی “خود انتقادی” و تذکر به صاحبان قدرت و حاکمیت وظیفه ملی، عرفی و شرعی هر شهروند متعهدی در مسیر اصلاح روش های گذشته، به استناد قرآنی حَتّى يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم می باشد. اگر هنوز ریشه های دموکراسی خواهی و آزادی طلبی در جامعه ی در حال توسعه ی ایران مستحکم نگشته، اگر هنوز قانون و اهتمام به منافع ملی جایگاه واقعی خود را در عرصه ی جامعه ی سیاسی ایران باز نکرده است و اگر هنوز باید منتظر رایزنی یک یا چند نماینده یا مسوول دولتی برای امکان رقابتی شدن انتخابات بود، یعنی ایران عزیزمان هنوز تا توسعه یافتگی فاصله زیادی دارد.
همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس / که دراز است ره مقصد و من نوسفرم
بدون شک مسیر طوفان زدهی اصلاح و تحول در مملکت، با یک نامه یا بیانیه کن فیکون نخواهد شد و این منشور آغازی برای پرسشگری فعال و مستند از نمایندگان آتی خانه ی ملت است. فریادِ بهنگام “موذن جامعه”، نمایندگان راستین مردم را برای اصلاح امور کشور بیدار خواهد کرد. تشکل های دانشجویی سراسر کشور بر آن شدند تا با همفکری و هم اندیشی حداکثری، بیش از هر گروه و پیش از هر عملی، مطالبات و نیازهای جامعه دانشگاهی را به طور خلاصه تهیه کنند تا نمایندگان آتی این کشور نه تنها بر آنها واقف شوند، بلکه پس از تصدی کرسی های مجلس شورای اسلامی نسبت به پیگیری مطالبات و رفع مشکلات دانشگاه های کشور خود را متعهد بدانند. جنبش دانشجویی مستقل به عنوان دیده بان جامعه ی ایران نه با ناامیدی بلکه با روحیه ای استوار و پیشرو این انتخابات را فرصتی برای برداشتن یک گام مستحکم رو به آزادیخواهی می داند و البته تاکنون با هوشیاری کامل فضای انتخابات را رصد کرده تا مبادا آب به آسیاب اقتدارگریان ریخته شود. لازم به ذکر است که تحقق این مطالبات که به دور از آرمانگرایی صرف نوشته شده یقینا به بهبود شرایط دانشگاههای کشور کمک کرده و دستاویزی است تا نمایندگان کشور برای ارتقاء سطح کیفی دانشگاهها بدان متمسک شوند.
توقف ارعاب و مداخلهی نهادهای نظامی و امنیتی در فعالیت دانشجویان
از اوایل دهه ی هشتاد بی اعتمادی نسبت به فعالیت های دانشجویی مستقل، زمینه ی تحدید فضای دانشگاه را به وجود آورده است. مطابق قانون وظیفه نظارت و صدورِ مجوز برنامه های تشکلهای دانشجویی با هیات نظارت بر تشکلهای هر دانشگاه است و ضمنا حراست دانشگاه دغدغه های حفظ آرامش و امنیت دانشگاه را به اندازه کافی دارد. لذا ورود سایر نهادهای نظامی – امنیتی کشور به برنامه های دانشگاه چیزی جز موازی کاری این نهادها، حاکم شدن جو امنیتی بر فعالیت های سازندهی دانشجویی و نهایتا اعمال فشار و ایجاد محدودیت برای مسوولین مربوطه در مدیریت فرهنگی- سیاسی دانشگاه ها نیست.
- محول شدن پیگیری فعالیت های دانشگاهی دانشجویان به نهادهای درون دانشگاهی و عدم اجازه به ارگان های بیرونی برای تعرض به آزادی دانشجویان
- عدم اجازه به نهادهای امنیتی برای اخلال در برگزاری برنامه های دارای مجوز دانشگاهها
- عدم اجازه به هر نهادی برای ممنوعیت ورود دانشجویان به دانشگاه
- پشتیبانی قانونی از دانشجو در راستای آزادی بیان
- رفع خطوط قرمز غیرقانونی در نقدِ عملکرد مسوولین کشوری در هر نهاد، جایگاه و مسوولیتی چنان که دانشجو برای گوشزد نمودن مشکلات هزینه ای را متحمل نشود.
عدم ایجاد محرومیت از تحصیل برای دانشجویان و بازگرداندن دانشجویان محروم از تحصیل به دانشگاه
داشتن نگاه امنیتی به دانشگاهها و برخوردهای سلبی با آنان از جمله محروم کردن دانشجویان از تحصیل برخاسته از یک نگاه جزم اندیشانه است که راه را به هرگونه اصلاح شرایط می بندد. دانشگاه همواره نهاد پرسشگری و بیان نقطه نظرات از سوی دانشجویان و اساتید بوده و موارد زیر بخش هایی از تاثیرات این منکر در سالیان گذشته می باشد.
- منزوی کردن فعالان دانشجویی و ایجاد ضربه روحی و روانی به آنها
- ایجاد رعب و وحشت و بالا بردن هزینه های فعالیت سیاسی، صنفی و اجتماعی
- تغییر ترکیب دانشگاه و طبقه بندی آنها به یک سیستم راست گرایی با فساد علمی
- ستاره دار شدن دانشجویان و بروز مشکل در پذیرش تحصیلات تکمیلی
فلذا وضع قوانین متقن برای عدم اجازه به ارگان های مختلف جهت ممانعت از تحصیل دانشجویان به واسطه ی اندیشه هایشان و همچنین بازگشت به تحصیل افرادی که در سالهای گذشته تحت عنوان “دانشجوی ستاره دار” از حضور در دانشگاه ها محروم شدهاند، از مهمترین مطالبات دانشجویان به شمار می رود. همچنین در راستای رفع فضای امنیتی در دانشگاه ها لازم است تا احضاریه های بیمورد از مراجع گوناگون پیش و پس از مناسبات مختلف و برخورد کمیته های انضباطی تحت نظارت دقیق نمایندگان و ذیل ضوابط مُصرح شکل گیرد.
- لغو تعهد گرفتن از دانشجویان در مراجع گوناگون که هیچ گونه حکم قضایی برای آنها صادر نشده است.
- وضع قوانین در راستای بهبود عملکرد کمیته های انضباطی به عنوان مراجعی تربیتی نه به عنوان نهادی قضایی و امنیتی
استقلال دانشگاه در عرصهی مدیریتی
از آغاز تاسیس دانشگاه در ایران مطالبه ی استقلال دانشگاهها از نهاد قدرت در صدر خواسته های دانشگاهیان قرار داشته است. نگاه دستوری نسبت به علم و فرهنگ و هنر، تقسیم بندی هایِ ناصواب در ارزشی و غیر ارزشی خواندن علوم، انتصاب روسای دانشگاهها بدون توجه به آرای اساتید و هیات علمی و بر مبنای گرایشات سیاسی هر دولتی که بر سر کار میآید از جمله دخالت های نهاد قدرت در محیط دانشگاه است. دانشگاه نیازمند ثبات در عرصه مدیریت و تصمیمگیری است که متاسفانه شاهدیم هر چهار سال یا هشت سال یکبار با تغییر دولتها و تفاوت مواضع سیاسیشان، مدیریت عرصه ی دانشگاهها به کلی تغییر می باید که این مقوله مهلک ترین آفت دانشگاه است.
- تصحیح نحوه تعیین روسای دانشگاهها و وضع قانون برای انتخاب رئیس دانشگاه از طریق نظرسنجی و برگزاری انتخابات در بین اعضای هیات علمی و در نظر گرفتن آراء دانشجویان به عنوان صاحبان اصلی دانشگاه
- احترام به نظر دانشگاهیان و پیگیری این نظر در مراجعی که مسوولیت تایید حکم ریاست دانشگاه ها را دارند.
- آزادی عمل رئیس دانشگاه در انتخاب معاونین و عدم اعمال نظر و محدودیت از طرف سایر نهادهای غیر مرتبط با دانشگاه
- انتخاباتی بودن گزینش ریاست دانشکده ها از طریق برگزاری انتخابات در بین اعضای هیات علمی دانشکدهها
- استقلال هیات امنای هر دانشگاه برای تهیه و تدوین برنامههای دانشگاهها
- فراهم کردن حضور شایستگان علمی و مدیریتی در عرصه مدیریتِ دانشگاههای کشور فارغ از نگاههای سیاسی و امنیتی
توقف روند نادرست موسوم به اسلامی سازی علوم انسانی
دیری است به بهانه اسلامی سازی، مجموعه ای از اقدامات غیر علمی در فضای دانشگاه ها رواج یافته و به ارائه تصویری ضد علمی از اسلام دامن زده است. هیچ علمی با بازنشسته کردن و اخراج اساتید و یا با حذف رشته های علوم انسانی و عدم اجازه به تدریس و تحقیق در همه موضوعات، اسلامی نمیگردد. روشنی چراغ علم در گرو مالک تمام حقیقت ندانستن خویش، اعتراف به برخورداری از عقلِ خطاکارِ محدود و در نتیجه گفتگو و جدال احسن و باز نهادن درهای دانشگاه به روی ارائه آزادانه همه افکار و اندیشههاست.
بر این اساس مجموعه اقداماتی که عمدتا توسط نهادهای سیاستگذارِ بیرونِ دانشگاهی صورت گرفته و هدفِ تبدیل دانشگاه به چیزی جز آن را دنبال می کند هیچ ارتباطی با آیین اسلام نداشته و تنها در چارچوب اهداف سیاسی و جناحی و بر خلاف منافع و مصالح ملی و دینی ارزیابی می شود.
بر این اساس دنبال نمودن مطالبات زیر در این حوزه ضروری است:
- حذف کلیه امتیازات ویژه ای که به خصوص در جذب و ارتقای اعضای هیات علمی، انتصابات دانشگاهی و اعطای بورسیه، تحت عناوینی همچون ارزشی، انقلابی، یا دیندار بودن، باعث تبعیض در محیط دانشگاه شده و از چهرههای دیندار، ارزشی و انقلابی تصویری رانت طلب ارائه می کند.
- فراهم کردن شرایط برای تدریس همه افکار و اندیشههای مکاتب مختلف علمی در دانشگاه، جهت ایجاد تضارب اندیشهها و افکار و حرکت به سمت علوم انسانی از طریق فراهم کردن شرایط بحث و تحقیق و اظهار نظر عالمان در همه حوزههای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور، و مهیا کردن زمینه برای تهیه و قرار گرفتن اطلاعات و آمار حوزه های مختلف در اختیار پژوهشگران
- توقف مکانیزم کمی سنجش علم، مانند تعداد مقاله و به خصوص تعداد مقالات بین المللی که نتیجه ای جز دامن زدن به بازار تقلب علمی نداشته است.
اصلاح روند جذب و ارتقای اعضای هیات علمی
هیات علمی هر دانشگاه به منزله مغز متفکر و تراز علمی آن دانشگاه می باشد. برخوردهای نوظهوری همچون بازنشستگی اجباری برخی اساتیدِ منتقد به وضعیت کشور، محدودیت نقد و اظهار نظرات سیاسی- اجتماعی اساتید که نتیجه ای جز تغییر کاربری دانشگاه به آموزشگاه ندارد، از جمله مواردی است که بایست هر چه سریعتر متوقف شده و در راستای بهبود و اصلاح آن برنامه ریزی شود. چهره های علمیِ برجسته و روشنفکر در همه جای دنیا و در همه دستگاه های فکری، ارج و قربی مثال زدنی دارند که متاسفانه در سال های اخیر برخی بی مهری ها با چهره های علمی به بهانه ی اختلافات سیاسی جایگاه رفیع علم را متزلزل کرده است.
- وضع قوانین برای بررسی همه جانبهی صلاحیت یک فرد به ویژه صلاحیت علمی برای عضویت به عنوان هیات علمی برای پرهیز از جذب و یا عدم جذب سلیقه ای به واسطهی تدوین آیین نامه در این زمینه.
- برخورد جدی و بر اساس قانون به موضوع بورسیه های غیرقانونی دولت قبل و عدم اجازه به حضور چنین افرادی در دانشگاههای کشور و تصحیح قانون به نحوی که امکان تکرار چنین اتفاقاتی وجود نداشته باشد.
- مبارزه با فساد و رانت علمی در دانشگاههای کشور و برخورد جدی و شدید با موارد مذکور مانند بورسیه های غیر قانونی با تقویت سیستم نظارت
- استقلال مراکز جذب هیات علمی در دانشگاهها.
- انتخاب اعضای هیات ممیزه دانشگاه مبتنی بر صلاحیت علمی اعضای هیات علمی و استقلال کامل این نهاد در ارتقای اعضای هیات علمی با توجه به دستاوردهای علمی اساتید
کاربردی شدن دانشگاه
یکی از دلایل نیل به توسعه یافتگی، کاربردی شدن دانشگاهها در رابطه با جامعه و صنایع کوچک و بزرگ کشور است. در سالیان گذشته با وجود مراکز علمی بزرگ در کشور، متاسفانه هنوز روحیهی مواجهی علمی نسبت به مسائل اجتماعی، اقتصادی و صنعتی در متن حرکت جامعه وجود ندارد. رشد صنعت در گرو این است که نگرش صاحبان صنایع کشور (بخش خصوصی و دولتی) از کپی برداری و استفاده از روش های سنتی به استفاده از ظرفیت دانشگاه و علم برای بهبود تکنولوژی و بهرهوری واحدهای تولیدی تغییر یابد.
- استفاده از ظرفیت علمی نخبگان در ارایهی راه حلهای علمی برای رفع مشکلات ملی.
- الزام دانشگاههای مطرح کشور برای درآمد زایی از طریق ارتباط با صنعت و جامعه و انجام پژوهش های کاربردی با توجه به شرایط سیاسی کشور پس از برجام
مقابله با کالایی شدن آموزش عالی
بر اساس اصل 30 قانون اساسی جمهوری اسلامی، دولت موظف به گسترش رایگان آموزش عالی تا سرحد خودکفایی کشور میباشد. اما تعبیر ناصحیح از این قانون سبب استفاده نادرست از مفهوم خصوصی سازی گردیده که به تبع آن بار هزینه های نا به حق بر دوش عموم دانشجویان نهاده میشود. مسلما در پی اهتمام بر چنین نگرشی مراکز آموزش عالی تبدیل به بنگاههای اقتصادی سود محور خواهند شد.
- با توجه به اینکه یکی از راه حل های ارتقای جایگاه علمی کشور در نظام رتبه بندی، بین المللی شدن دانشگاه است، باید ظرفیت بین المللی شدن دانشگاه به معنی دقیق کلمه، صرفا از طریق پذیرش دانشجو از سایر کشورها محقق شود نه اینکه با نام پردیس بین الملل و پذیرش دانشجوی داخلی در این پردیسها موجباتی را فراهم آورد که به سرخوردگی نخبگان کشور که از طریق آزمون های سراسری و کارهای پژوهشی به دانشگاههای برتر کشور راه یافتهاند منتج شود.
- عدم نگاه کالایی به مقوله آموزش در کشور
- ایجاد بستر پژوهشی، صنعتی و اجتماعی برای فعالیت دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه ها و درآمدزایی برای دانشگاه از همین طریق
بازنگری در خدمت سربازی
در بین جوانان مقوله سربازی آن هم با کیفیتی که یک دانشجوی تحصیل کرده باید با شرایط منسوخ، خدمت سربازی را انجام دهد، چیزی جز وقت تلف کردن و عقب ماندن از قافله ی رشد و توسعه نیست. اصلاح وضعیت سربازی و استفاده از تخصص این قشر در بخشهای آسیب پذیر کشور به جای وقت گذراندن در اموری که هیچ نفعی برای شخص سرباز و مملکت ندارد، از مطالبات جدی دانشجویان است.
- وضع قوانین جدید برای هم پوشانی خدمت سربازی با تحصیلات دانشگاه به منظور عدم تضییع عمر دانشجویان به عنوان سرمایه های ملی.
- وضع قوانین برای تشویق افراد جامعه به تحصیل در دانشگاه و ورود به صنعت با در ارتباط گذاشتن آن با خدمت سربازی
توقف روند سهمیه بندی جنسیتی و تفکیک جنسیتی
برخورداری از حقوق برابر، فارغ از نگاههای قومیتی و جنسیتی از جمله مهمترین اهداف انقلاب اسلامی ایران شمرده می شود. هر آنجا که برای ورود، تاثیرگذاری و مشارکت زنان ممانعت بوجود آمده، این هدف مورد غفلت قرار گرفته و بی عدالتی به اذهان متبادر می شود.
- لغو محدودیت برای پذیرش نخبگان دختر کشور در عرصههای علمی
- زمینه سازی برای حضور بیشتر دانشجویان دختر در عرصه های مدیریتی کشور
- توقف کامل طرح غیر معقول تفکیک جنسیتی دانشگاه ها
تغییر سیاست بومی گزینی دانشجو
ظرفیت دانشگاه های دولتی کشور متعلق به تمامی تخبگان این مزر و بوم می باشد. ایجاد محدودیت در پذیرش دانشجو برای دانشگاه های دولتی به هر علتی از مصادیق بی عدالتی و اجحاف در حق هم وطنانی است که در مناطق متفاوت، به صورت یکسان اما با امکانات کمتر به تحصیل پرداخته اند.
- ایجاد امکانات رفاهی برای پذیرش نخبگان جوان از سراسر کشور در دانشگاههای مادر.
- لغو رویه اعمال سهمیه بندی منطقه ای برای پذیرش در دانشگاه های تراز اول کشور و رشته های پرمتقاضی در دانشگاه ها
اشتغال فارغ التحصیلانِ دانشگاهی
نیروی انسانی متخصص جزء بالاترین اندوخته ی کشورها در شاخص توسعه یافتگی آنها محسوب می شود. متاسفانه با وجود نیروی جوانِ تحصیل کرده، بستری برای ورود مناسب و درخور به بازار کسب و کار برای فارغ التحصیلان دانشگاه مهیا نشده و البته این موضوع موجی از سرخوردگی و ناامیدی از تحصیل را برای دانشجویان و به ویژه پسران موجب شده است. از اصلیترین مطالبات دانشجویان، انتفاع صحیح سیاستمداران کشور از فرصتِ پسابرجام برای ترسیم چشماندازی روشن در زمینه ی اشتغال جوانان متخصص است.
- تقویت و تشویق شرکت های دانش بنیان
- الزام دانشگاهها به ایجاد مراکز موثر ارتباط با صنعت و تهیه گزارش از روسای دانشگاه ها
- ایجاد قوانین تشویقی همچون معافیت از مالیات برای صنعتگران در راستای ایجاد شغل و گزینش دانشجویان فارغالتحصیل
امید آن می رود تا نمایندگان آینده خانه ملت با در نظر داشتن مطالبات بر حق دانشجویان، در راستای ایفای نقش و وظیفه اصلی خود مبنی بر استیفای حقوق مردم، رویه ای اتخاذ کنند تا اعتماد جامعه دانشگاهی به نمایندگان خود مستحکم گشته و شاهد شکل گیری قوانینی متقن برای احقاق مطالبات فوق باشیم.
|