گفتمان تولیت!

حجت‌الاسلام شهاب‌الدین حائری شیرازی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «گفتمان تولیت!» نوشت:

شکی نیست که انقلاب نتیجه ریخته شدن هزاران خون پاک است و بایست دائما عیب یابی شده و از آفات دور گردد و در این میان خواص واهل فکر ، وظیفه خاصی در شناخت آسیب ها و روشنگری واعلان خطر به مردم ومسئولین دارند.

در این چند روز ، بحث ضرورت بسته شدن دربهای منتهی به ضریح مطهر حضرت معصومه (س) بود تا خواست جامعه پزشکی مبنی بر به حداقل رساندن تجمع ها برای مقابله با انتشار ویروس کرونا محقق گردد.

اما تولیت حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) یعنی اقای سعیدی و طرفدارانشان بااستدلالهایی بی ربط مثل دارالشفا خواندن حرم، یک تنه جلو این خواسته منطقی ایستادند واگر اطلاعیه ستاد مرکزی برگزاری نمازجمعه در تهران نبود . میخواستند نمازجمعه را هم در قم که بیشترین آمار مبتلایان را دارد به امامت اقای سعیدی ، علی رغم تعطیلی این نماز در 22مرکز استان، برقرار نمایند .

این تصمیم را فراتر از یک بدسلیقگی شخصی دانسته بلکه بروز وظهور یک گفتمان قدیمی میدانم نام این گفتمان را گفتمان تولیت میگذارم و ضمن اذعان به حضور قوی این گفتمان در عرصه های مختلف سیاست داخلی وخارجی، نکاتی چند در این باره به عرض میرسانم.

چنانچه میدانید علی رغم هشدارهای صریح کمیته عالی مقابله با کرونا و وزیر بهداشت در تلوزیون نسبت به ضرورت محدودیت حرم واجتماعات آن وخصوصا تجمع حول ضریح مطهر ولمس وبوسیدن آن در شرایط فعلی ، اخرین اخبار وفیلمها نشان میدهد زیارت آن بقعه شریف تقریبا به سبک وسیاق سابق ادامه دارد این امر نشان دهنده چند موضوع است.

1) بی توجهی این گفتمان ، به ادراکات عقلی واصرار بر برداشتهای شاذ وغیر معقول وغیر مقبول از متون دینی ، در همین مسئله ، علماء ومراجع در قم ونجف نظراتی مغایر انچه در حال رخ دادن در حرم حضرت معصومه است ابراز داشتند وتقریبا همگی ویکصدا خواستار تبعیت از نظر کارشناسان وزارت بهداشت در ایجاد محدودیت بودند اما هنوز این اتفاق بایسته نیافتاده.

2) شاخصه دیگر این گفتمان نفوذ در لایه های قدرت است .اینکه تولیت حرم یک تنه در مقابل خواست دولت وکارشناسان ومراجع ومردم می ایستد ، نشان از پشت گرمی خاص آنها واستظهار به برخی منابع اصلی قدرت در مملکت دارد .اصولا در کشوری با صدهاسال رابطه شاه ورعیتی ، اعتماد بنفسی برای مردم وخصوصا عمله حکومت باقی نمی ماند وانسانها بسوی محافظه کاری سوق داده میشوند مگر آنکه قبلا به نحوی محکم کاری کرده و پشت گرمی لازم را در تصمیم خاص ، کسب نموده باشند.

3) شاخصه مهم دیگر این گفتمان ، عدم اعتنا به قانون است.
شاید مهمترین دستاورد عصر جدید در عرصه حکمرانی ، مفهوم قانون است. قانون تضمین کننده عدم بازگشت به عصر پادشاهی است چرا که حدود یکصد سال قبل، قیام مشروطه برای ایجاد نهاد قانون در مقابل نهاد سلطنت با سختی بسیار وتقدیم خونهای پاک به ثمر رسید.

بی اعتنایی به قانون ومصوبات صریحی که از دولت ومجلسِ منتخب مردم ، صادر میشود . خطر باز تولید سلطنت در شکلی جدید را در آینده هشدار میدهد.

سخن را با اشاره به قسمتهایی از پیام امام راحل به روحانیت که به گفته رهبری از فیوضات رحمانی بر قلب ایشان بوده ” منشور روحانیت ” به پایان میبرم.

“فرزند خردسالم ، مرحوم مصطفی از کوزه ‏ای آب نوشید ، کوزه را آب کشیدند ، چرا که من فلسفه می‏ گفتم. تردیدی ندارم اگر همین روند ادامه می‏ یافت ، وضع روحانیت و حوزه‏ ها ، وضع کلیساهای قرون وسطی می‏شد که خداوند بر مسلمین و روحانیت منت نهاد و کیان و مجد واقعی حوزه ‏ها را حفظ نمود.”

“عده ‏ای مقدس نمای واپسگرا همه چیز را حرام می‏ دانستند و هیچ‏ کس قدرت این را نداشت که در مقابل آنها قد علم کند. خون دلی که پدر پیرتان از این دسته ی متحجر خورده است هرگز از فشارها و سختی های دیگران نخورده است”

“بگذارم و بگذرم و ذائقه ها را بیش از این تلخ نکنم، ولی طلاب جوان باید بدانند که پرونده تفکر این گروه هم چنان باز است و شیوه مقدس مآبی و دین فروشی عوض شده است. شکست خوردگان دیروز سیاست بازان امروز شده اند”

انتهای پیام