انسان پسا کرونا
عبدالله شهبازی، تاریخ‌پژوه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «انسان پسا کرونا» نوشت:
بسیاری از کشورهای جهان آلوده به کروناویروس هستند ولی خبرها را کم و بیش سانسور می‌کنند. این سانسور زود می‌شکند و شاید امواج اعتراضی مردم تهیدست را با پیامدهای سنگین در پی داشته باشد.
نمی‌دانم کروناویروس چه فرجامی خواهد یافت. شاید طبیعت رحم کند و با گرم شدن هوا همه‌گیری ویروس متوقف شود. آنچه کروناویروس را هراسناک کرده فقدان درمان و واکسن برای آن است در کوتاه مدت. بشر به شدت مغرور بود و به دانش خود و تسلطش بر طبیعت می‌نازید. اکنون حقارت خود را لمس می‌کنیم. خود را شبیه به انسان‌های مستأصل قرون وسطای اروپا می‌یابیم که به دلیل برخی بیماری‌های واگیر، که امروزه درمان آن بسیار ساده جلوه می‌کند، به کام مرگ کشیده می‌شدند. آیندگان به بیچارگی امروز ما اینگونه خواهند نگریست.
امید که این بیماری هر چه زودتر مهار شود. ولی بفرض مهار، که دیر یا زود چنین خواهد شد، این شوک بزرگ بر اقتصاد و فرهنگ و سیاست جهان، و مهمتر از همه بر روح و روان ما آدمیان، تأثیرات عمیق خواهد داشت. انسان پسا- کرونا با انسان پیشا- کرونا متفاوت خواهد بود.
انتهای پیام
درست می گوید. زیادی به علم مغرور شده بودیم.
تا حالا دیدم که آمریکا و چین متهم شدند به ساخت کرونا بعنوان سلاح بیولوژیکی. به نظر آقای شهبازی که معمولا روس دوستانه است ، نقش بازیگر مرموز همه سالهای سیاست، روسیه رو هم باید جدی بگیریم ؟! روسیه ای که قیمت نفت رو در این شرایط ایران به حداقل ممکن رسوند بعنوان تنها شریک سیاسی جدی ایران، لااقل از نگاه تهران (حتی شریک نظامی) در کنار چین بعنوان شریک جدی اقتصادی