ریشه‌ی تعارض آمار رسمی و واقعی کرونا | عباس عبدی

عباس عبدی در روزنامه‌ی اعتماد نوشت:

يكي از مسايلي كه اين روزها ذهن خيلي‌هاي را درگير خود كرده، عدم تطابق آمارهاي رسمي از كرونا با مشاهدات غير رسمي و نيمه رسمي از مناطق گوناگون كشور است. فرماندار كاشان آماري را مي‌گويد كه با آمار رسمي تفاوت بسیار زيادي دارد. مشاهدات مردم در گيلان بسيار متفاوت از آمار رسمي است. واقعيت چيست؟ آيا مسئولين دروغ مي‌گويند؟

ابتدا روشن بگويم كه بي‌اعتمادي به آمار و ارقام رسمی كه حتي رد کردن آنها سخت است نيز در اين جامعه قابل فهم است، چه رسد به موضوعاتي كه آمار شهودي يا غير رسمي نيز وجود دارد و تفاوت زيادي با آمار رسمي دارند. هنگامي كه سابقه ادعاهاي رسمي را در گذشته مرور مي‌كنيم اين بي‌اعتمادي چندان غير منتظره نيست و حتی طبیعی هم به نظر می‌رسد. ولي فرض كنيم كه آمار رسمي دروغ نباشد، آيا همه حقيقت است؟ قطعاً خير.

اگر نهاد و یا فردي سه عنصر را در اطلاع‌رسانی رعايت نكند، باز هم به دروغ‌گويي متهم مي‌شود.

▪ـ دروغ نگويد.
▪ـ همه حقيقت را بگويد.
▪ـ جز حقيقت نگويد.

اگر آمار رسمي مربوط به کرونا دروغ نباشد، قطعاً دو مورد ديگر در اين آمار رعايت نشده است. چرا؟

آمار رسمي چيست؟ كساني كه تست كرونا مي‌دهند و تست آنان مثبت مي‌شود، جزو آمار رسمي مبتلایان به كرونا محسوب مي‌شوند. آنان يا درمان شده و مرخص مي‌شوند يا فوت مي‌كنند و يا كماكان در حال درمان و گذراندن دوران درمان و نقاهت هستند. مثلاً گفته مي‌شود تا كنون تست كروناي ۷۵۰۰ نفر مثبت بوده، ۳۰۰۰ نفر درمان و مرخص شده‌اند، ۲۵۰ نفر نيز فوت كرده‌اند. پس اكنون ۴۲۵۰ نفر بيمار تحت درمان هستند، ۲۵۰ نفر يعني ۳/۳ درصد نيز مرگ و مير داشته‌ايم.

آيا واقعيت اين است؟ خير. احتمالاً تعداد كرونايي‌هاي كشور چندين برابر این رقم است. مرگ و مير نيز قطعا بيشتر است. چون خيلي‌ها كرونا گرفته‌اند پزشك معالج گفته استراحت كنند، نيازي به تست هم نيست. یا اصولاً امكان گرفتن تست هم نيست. حالا اگر اين فرد فوت كند، از نظر آمار رسمي جزو فوتي‌هاي كرونايي محسوب نمي‌شود. ولي بسياري از اينها از نظر پزشكان معالج و با توجه به شواهد باليني و عكس سي.تي.اسكن مبتلا به كرونا محسوب مي‌شوند، در حالي كه به دليل فقدان كيت‌هاي آزمايش، آنها در آمار رسمي كرونايي‌ها محسوب و وارد نمي‌شوند.

حالا فرض كنيم كه تعداد زيادي از آنان که تست نداده‌اند خوب شدند در این صورت مسأله حل شده، كسي هم اهميت نمي‌دهد كه آنان را به آمار مبتلايان اضافه كند يا خير؟ ولي اگر برخي از آنان فوت كردند، چه؟ اينجا قضيه فرق مي‌كند. از نظر آمار رسمي چون فوت كرده‌اند، احتمالاً زحمت آزمايش او را به خود نمي‌دهند. اگر پزشك معالج بگويد ان متوفا مبتلا به كرونا است و مردم هم همين باور را دارند، ولي چون او قبلاً به عنوان بیمار کرونایی شناسایی رسمی و ثبت نشده، پس مرگ و مير او را هم كرونايي نمي‌دانند!! و اگر هم بخواهند آمار آن را به تعداد مرگ و مير كرونايي‌ها اضافه كنند، ممكن است آن ۲۵۰ نفر تبديل به ۷۵۰ نفر شود در حالی که تعداد مبتلایان رسمی کماکان همان ۷۵۰۰ نفر اعلام شده است. در نتيجه نسبت مرگ و مير به يك باره به ۱۰ درصد مي‌رسد و اين وحشتناك خواهد بود زيرا مردم گمان مي‌كنند ۱۰ درصد افراد مبتلا به کرونا فوت مي‌كنند، در حالي كه نسبت واقعي مرگ و مير همان ۳/۳ درصد است.

وزارت بهداشت به شدت مي‌ترسد كه آمار مرگ و مير غير ثبت رسمي بيمار را اضافه كند، درست هم هست. ولي از سوي ديگر نمي‌تواند مخرج كسر كه مبتلايان به بيماري هستند را تخميني اعلام كند. به علاوه مي‌ترسد بگويد كه كيت‌هاي تشخيص به اندازه كافي در دسترس ندارد. در نتيجه سكوت مي‌كند و به انتشار آمار رسمي قناعت مي‌كند. آماري كه خودشان هم مي‌دانند با واقعيت تطبيق ندارد. اينجاست كه نظام اطلاع‌رساني هم چوب را مي‌خورد و هم پياز را.

به نظرم بهتر است كه يك كارشناس مسلط بر امور پزشكي و آماري از طرف ستاد ناتوان مبارزه با كرونا دل را به دريا بزند و همه واقعيت‌ها را به روشني بيان كند. اين طوري حداقل بخشي از ابهامات برطرف مي‌شود. در حالي كه با سياست كنوني جز ابهام و شايعه هيچ چيز ديگري اثبات نمي‌شود. مي‌توان دو نوع آمار رسمي و تخميني داد. گمان نکنیم که اگر آمار واقعی گفته شود وضع بدتر خواهد شد.

انتهای پیام