دوستی با دشمن خدا!

شهاب الدین حائری شیرازی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «دوستی با دشمن خدا!» نوشت:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاءَ

اى کسانى که ایمان آورده‌اید، دشمن من و دشمن خود را به دوستى اختیار مکنید. (ممتحنه آیه ۱)

لابد اخیرا فیلمهایی از خورد وخوراک برادران چینی دیده اید از زنده زنده خوردن موش تا ریختن روغن داغ در جمجمه میمون زنده بیچاره وخوردن مغز جوشیده در روغن اش.

اتفاقا این آخری از گرانقیمت ترین خوراک ها در فرهنگ چینی است و همین خورد وخوراک نشانگر قساوت قلب ونامهربانی این موجودات تنگ چشم است.

اگر ما به واقع دین را ضرورتی برای پیمودن مسیر کمال میدانیم . آنها دین را خرافه وموجب عقب ماندگی میدانند واگر آمریکا بر روی دلار اش نوشته ما به خدا ایمان داریم چینی ها ندای انکار خدا را در عالم فریاد میکنند و چه بسا همین دوری از خدا و دین موجب چنین تعاملی با طبیعت و موجودات آن شده است .

آتش زدن وقتل عام مسلمانان روهینگا در ابعاد چند صدهزار نفری توسط بودائیان و زیر نظر دولت برمه ، با حمایت چینی ها ، نشانگر بُعد دیگری از فرهنگ چینی بود.

چینی ها به مدد پشتکار وتوانمندی وخستگی ناپذیری خود والبته قدرت متمرکز مارکسیستی کمونیستی، چندی دیگر آقای دنیا میشوند وآنگاه خواهیم دید این قوم بی خدا ، چگونه برای حفظ این آقایی ، ظلم وستم روا دارند وخون بریزند.

فرهنگ مادی حاکم بر دنیا ، یعنی اصل قرار دادن لذت ومنفعت اما خلاصه کردن هستی در همین چند صباح دنیا بشدت بر انحصار گرایی وخودمحوری و خود خواهی انسان می افزاید که در فرهنگ بی خدا و بی آخرت چین تجلی پیدا میکند.

اگر کتاب آسمانی ما نزدیک ترین اقوام به اسلام را مسیحیت دانسته(۱) . باید از خود بپرسیم کدام مسیر را کج رفتیم که منکران ودشمنان خدا را به دوستی برگزیدیم .

قدرت های بزرگ ، همیشه بدنبال بازی دادن کشورهای کوچک ترند تا با ایجاد وحدتهای بی بنیان واز سر دشمن مشترک ، منافع انها را به قربانگاه اهداف توسعه طلبانه خود ببرند .

___________

۱)لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّهً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ

مهربان‌ترین کسان نسبت به آنان که ایمان آورده‌اند کسانى را مى‌یابى که مى‌گویند: ما نصرانى هستیم. زیرا بعضى از ایشان کشیشان و راهبان هستند و آنها سرورى نمى‌جویند(مائده۸۲)»

انتهای پیام