دوستی با دشمن خدا!

شهاب الدین حائری شیرازی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «دوستی با دشمن خدا!» نوشت:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، دشمن من و دشمن خود را به دوستى اختيار مكنيد. (ممتحنه آیه 1)

لابد اخیرا فیلمهایی از خورد وخوراک برادران چینی دیده اید از زنده زنده خوردن موش تا ریختن روغن داغ در جمجمه میمون زنده بیچاره وخوردن مغز جوشیده در روغن اش.

اتفاقا این آخری از گرانقیمت ترین خوراک ها در فرهنگ چینی است و همین خورد وخوراک نشانگر قساوت قلب ونامهربانی این موجودات تنگ چشم است.

اگر ما به واقع دین را ضرورتی برای پیمودن مسیر کمال میدانیم . آنها دین را خرافه وموجب عقب ماندگی میدانند واگر آمریکا بر روی دلار اش نوشته ما به خدا ایمان داریم چینی ها ندای انکار خدا را در عالم فریاد میکنند و چه بسا همین دوری از خدا و دین موجب چنین تعاملی با طبیعت و موجودات آن شده است .

آتش زدن وقتل عام مسلمانان روهینگا در ابعاد چند صدهزار نفری توسط بودائیان و زیر نظر دولت برمه ، با حمایت چینی ها ، نشانگر بُعد دیگری از فرهنگ چینی بود.

چینی ها به مدد پشتکار وتوانمندی وخستگی ناپذیری خود والبته قدرت متمرکز مارکسیستی کمونیستی، چندی دیگر آقای دنیا میشوند وآنگاه خواهیم دید این قوم بی خدا ، چگونه برای حفظ این آقایی ، ظلم وستم روا دارند وخون بریزند.

فرهنگ مادی حاکم بر دنیا ، یعنی اصل قرار دادن لذت ومنفعت اما خلاصه کردن هستی در همین چند صباح دنیا بشدت بر انحصار گرایی وخودمحوری و خود خواهی انسان می افزاید که در فرهنگ بی خدا و بی آخرت چین تجلی پیدا میکند.

اگر کتاب آسمانی ما نزدیک ترین اقوام به اسلام را مسیحیت دانسته(1) . باید از خود بپرسیم کدام مسیر را کج رفتیم که منکران ودشمنان خدا را به دوستی برگزیدیم .

قدرت های بزرگ ، همیشه بدنبال بازی دادن کشورهای کوچک ترند تا با ایجاد وحدتهای بی بنیان واز سر دشمن مشترک ، منافع انها را به قربانگاه اهداف توسعه طلبانه خود ببرند .

___________

1)لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ

مهربان‌ترين كسان نسبت به آنان كه ايمان آورده‌اند كسانى را مى‌يابى كه مى‌گويند: ما نصرانى هستيم. زيرا بعضى از ايشان كشيشان و راهبان هستند و آنها سرورى نمى‌جويند(مائده82)»

انتهای پیام