وجوب عینی شرکت در انتخابات حتی برای معترضان | یادداشت
و اکنون بر سر سخن می‌رویم:
من در پایان مقاله پیشین که سومین سری از مقالات مسلسل «فقه و سیاست یا بی‌سیاستی» بود، دنبالة مقالات را به (شمارة بعد) موکول کرده بودم، اما اینک که در آغاز هفته منتهی به جمعه هفتم اسفند ماه ۹۴ ـ روز انتخابات سراسری خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی است، موقتاً آن مقالات را قطع می‌کنم و برای احقاق حق خود، در هفته پس از انتخابات و اعلام نتایج آن، آن مقوله را پی خواهم گرفت. گیرم که حکم داروی پس از مرگ سهراب را دارد! اگر دوستان در روزنامه اطلاعات موافق باشند.
***
در این مقاله می‌خواهم از لزوم یا به فتوای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب «وجوب عینی» شرکت در انتخابات هفتم اسفند ماه جاری سخن بگویم و استدلال خودم را در این مورد با وصف قوت و ادامة اعتراضم به شورای نگهبان به عرض برسانم.
من شرکت گسترده در انتخابات هفتم اسفند جاری ـ و هر انتخاباتی ـ را در آن روز لازم و واجب می‌دانم که:
اولاً نمایش همبستگی ملت ایران و وفاداری آنها نسبت به انقلاب معجزه‌آسای اسلامی و بزرگداشت مکرر ۲۲ بهمن ۵۷ است و این در برابر دشمنان سوگندخورده انقلاب که اینجا و آنجا صف کشیده و در رؤیای مالیخولیایی و بدون تعبیر شکست انقلاب و فروپاشی جمهوری اسلامی به سر می‌برند، یک واجب عینی و حتمی و ضروری برای فرد ـ فرد ایرانیان اعم از مسلمان و مسیحی و کلیمی و زرتشتی و همة مذاهب و مکاتب است.
چرا که ایرانیان اصیل از هر فرقه و گروه، به ایران مستقل و سرافراز و مقتدر علاقمندند و کیست نداند که امروزه، ایران، علیرغم همة مشکلات داخلی و اختلافات حاد سیاسی و اجتماعی و آسیبهای روشن و آشکار اخلاقی و جز اینها که همة ما از آن به شدت رنج می‌بریم، اما در جهان پر اضطراب و درگیری و جنگ و نزاع و خونریزی کنونی ـ به خصوص در منطقه حساس خاورمیانه و در کشورهای اسلامی ـ دارای امنیتی بی‌نظیر و مثال‌زدنی است و همه ما موظفیم که برای سلامتی و طول عمر رهبر گرانقدر انقلاب که به توفیق و عنایت خاص الهی، رهبری این نظام را برعهده دارند و نیز رزمندگان جان بر کفی که در سراسر کشور، به خصوص در مرزها از تمامیت ارضی و استقلال و عزت و سربلندی این سرزمین کهن اهورائی، اسلامی پاسداری می‌کنند شبانه‌روز دعا کنیم.
***
می‌خواستم توجیه وجیة خودم را در مورد لزوم شرکت در انتخابات ـ به پیروی و در تأیید توصیه‌های اکید رهبر انقلاب ـ به عرض برسانم که به یکی اشاره کردم اما دوم:
دوم: اینکه دو مجلس آیندة ـ خبرگان و شورا ـ به خاطر کارنامة مورد اعتراضی که شورای نگهبان داشته و دارد، در نظر پاره‌ای از صاحبنظران و معترضان ـ از جمله این حقیر کمترین ـ در معرض ایراد و اعتراض و حتی ردّ و عدم قبول است. من در همین راستا می‌خواهم بگویم شرکت در انتخابات لازم و واجب است:
عرض من در این خصوص به معترضان و توجیه من برای خودم اینست که برای هرچه سالمترسازی دو مجلس آینده که از نظر ما معترضان بی‌عیب و علت نیستند، واجب است که هر چه می‌توانیم کوشش کنیم افراد متدین، متعهد، کاردان، صحیح‌العمل، شناخته‌شده باسابقه و معتدل که گرایش افراطی یا تفریطی نداشته باشند به مجلسین روانه کنیم و درست است که متأسفانه ما را از رأی دادن به افرادی چون آیت‌الله بجنوردی و حسن‌آقا خمینی و نظائر آنان برای مجلس خبرگان و امثال دکتر مصطفی معین و مرتضی الویری و نظائر آنان برای مجلس شورای اسلامی محروم کرده‌اند ولی در همین افراد تأییدشده و مطرح که در رسانه‌ها مشغول تبلیغ‌اند،کم نیستند کسانی که با اطمینان خاطر می‌توان به آنان رأی داد. و من به همه دوستداران ایران از هر دین و مذهب و فرقه و مسلک و حزب و گروه دعوت می‌کنم که روز جمعه ۷ اسفند آینده، پای صندوقهای رأی حضور پرشور پیدا کنند که چشم دشمن را کور و دل دوستداران ایران را پر از نور و سرور کنند.
توفیق همه برادران و خواهران را از درگاه باریتعالی خواستارم. والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته
انتهای پیام
مقام معظم رهبری هم به همین دلیل که احتمال کینه ورزی افراد ناظر را میدادند فرمودند حتی اگر مرا یا انقلاب را قبول ندارید برا ی سرنوشت و اینده کشور پای صندوقها برای رای دادن حاضر شوید.
همه اینها تا وقتی معنی انتخاب صدق کند صحت دارد نه با از بین رفتن معنی انتخاب . مثلا اگر به کسی بگویند یکی از این دو اتومبیل را انتخاب کن که عینا مثل هم است یا یکی را انتخاب کن که حق استفاده و هیچ ربط دیگری به آن نداری، انتخاب بی معنا است