آمار ما، آمار آنها از کرونا
امید حسینی در یادداشتی تلگرامی نوشت:
این روزها رسانه‌های رسمی و پیاده‌نظام همیشه در صحنه‌ی ما در داخل و خارج از کشور، آمار قربانیان کرونا در ایتالیا و اسپانیا و انگلیس و آمریکا را به رخ مردم ایران می‌کشند تا این مردم قدرنشناس بدانند و بفهمند که همه‌جای دنیا آسمان همین رنگ است. نه، بهتر است بگوییم که همه‌جای دنیا بدتر از اینجاست!
بیشترین حجم اخبار کشور در رسانه‌های رسمی، مربوط به قربانیان و آمار مبتلایان خارج از کشور است. درحقیقت ادامه همان سیاست و منطق «همه بدند، ما خوبیم!» منطقی که سالهاست به بن‌بست رسیده و حالا حتی روی اعصاب همان آدمهایی است که همیشه این قبیل ادعاها را باور می‌کردند. اما برنامه‌سازان فرهنگی و سیاسی مملکت همچنان مشغول استحمار مردم بیچاره ایران هستند. مردمی که حالا حتی دروغ و پنهان‌کاری کشورهای غربی را بر راستگویی احتمالی کشور خودشان، ترجیح می‌دهند و راحت‌تر قبول می‌کنند.
ایمان و اعتقاد و اعتماد و اطمینان مردم یک روزه به دست نمی‌آید، یک روزه محکم نمی‌شود و یک روزه هم خراب نمی‌شود. این اعتماد سالهاست که بر اثر دروغگویی و پنهان‌کاری و فرافکنی و انداختن همه مشکلات کشور به گردن دشمن، سست شده و به این زودی و راحتی، ترمیم نمی‌شود. اصلا نیازی نیست که راه دور برویم. مگر چند ماه از حوادث آبان ۹۸ یا سرنگونی هواپیمای اوکراینی گذشته؟! مگر دروغ و پنهان‌کاری در آن ماجراها فراموش شده و نارضایتی و بی‌اعتمادی مردم ترمیم شده؟ آنوقت مسوولان کشور چطور همچنان طلبکارند و از مردم توقع دارند که ادعاهای متناقض آنها را باور کنند؟!
در چنین شرایطی طبعا آمار ایتالیا و اسپانیا را بهتر و بیشتر می‌توان باور کرد. چرا؟ چون از روز اول مدام همه‌چیز را شایعه دشمن ندانستند و تا لحظه آخر هم مدام تکذیب نکردند. فرضا هم اگر پنهان کنند، سابقه آنها به داد امروزشان می‌رسد. بنابراین آمار منتشره آنها با توجه به امکانات و تجهیزات و آمادگی و وضعیت و شرایط عمومی آن کشورها، اگرچه بالاست اما قطعا درست‌تر از آمار ماست که نه از نظر امکانات و تجهیزات در حد آنها هستیم و نه حتی برای این روزهای بحرانی آمادگی داشتیم.
در ایران ما از همان ابتدا نشانه‌ها و شواهد زیادی از غلط بودن آمار بیماران و قربانیان وجود داشت که حتی گاهی برخی مسوولان نیز به آن اشاره و اعتراض کرده‌اند. در روزها و شب‌هایی که بیماران زیادی در راهروهای بیمارستان‌ها بستری بودند و همراهان و شاهدان، با چشم خود تعداد بالایی از اموات را مشاهده می‌کردند، آمار رسمی کشور، ثابت و یا با شیب ملایمی در حرکت بود! حتی در مواردی علت مرگ آدم‌ها را چیزی غیر از کرونا ثبت کردند. در این صورت چرا باید آمار ایران را باور کنیم و با دیدن آمار بالای ایتالیا و اسپانیا خوشحال باشیم که وضع ما بهتر از همه‌جای دنیاست؟! که در نهایت چه چیزی ثابت شود؟ کارآمدی و تخصص و عمل به وظیفه مسوولان کشور؟ مسوولانی که ابتدا بیماری را تکذیب کردند و آن‌را توطئه دشمنان برای کاهش حضور مردم در انتخابات دانستند و سپس آن‌را تایید و باز هم توطئه دشمنان علیه مردم ایران نامیدند؟ مسوولانی که خود در تصمیم‌گیری، دچار شک و تردید و تناقض بودند و حالا از مردم طلبکارند که چرا به توصیه‌ها توجه نکردید؟!
انتهای پیام
