کرونا و “تنگیِ تنفسِ اخلاقی”
حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «کرونا و “تنگیِ تنفسِ اخلاقی”» نوشت:
بیماری کرونا جهان را به خود مشغول کرده، ازغرب تا شرق خبر اول شبکه های خبری دنیا از کرونا میگوید و نشان میدهد.
بله، دنیای غرب از آمریکا و انگلیس و فرانسه و ایتالیا تا استرالیا و .. گرفتار ویروس کرونا هستند و بیمارستان ها مملو از بیماران و کانتیرهای بزرگ آماده حمل اجساد شده اند و کمبود امکانات درمانی و بهداشتی شان ،نمایان شده!
همه اینها درست است و بازگو کردن آن درحد اطلاع رسانی ، مرسوم و مقبول است .
در اینجا یک “اما” داریم، و آن اینکه؛ چرا شبکه های رسانه ای پا فراتر گذاشته و زبان به “ملامت” میگشایند؟!
از رسانه های بیگانه توقعی نیست !
اما تعجب از فضای مجازی ما و خصوصا از “رسانه ملی” ماست که بوی “ملامت گری” را به مشام می رسانند!
گرچه آنها در موضوع کرونا؛ هجمه بزرگی را متوجه ما کرده ومیکنند! اما سخن در این نوشتار این است ؛ آیاما مجازبه ملامت آنان و شرائط حادّشان هستیم؟
خطر بیماری کرونا آنجایی جدی میشود که ویروس به ریه حمله کند و دستگاه تنفس را درگیر کند. بدون شک “ملامت” یک ویروس اخلاقی است که دستگاه تنفس اخلاقی را، درگیر میکند و از ورود “فضیلت” به شخصیت آدمی جلوگیری میکند،وادامه و شدت آن؛ منجر به “مرگ اخلاقی” میشود.
دشمن نبایدمارا از روش ضد اخلاقی “ملامت” غافل کند. ملامت و سرزنش ، که بدگوئی از معایب دیگری با قصد تحقیر و تضعیف است!، ازسخت ترین بیماری های اخلاقی است چه نسبت به دوست و چه نسبت به غیر دوست!
رهبران آسمانی ما شیعیان ، ما را فقط به دوری از “ملامت گری” در رابطه با مومنان سفارش نفرمودند ، بلکه از هر ملامت و سرزنشی – حتی در مورد دشمن – پند دادند.
حضرت سجاد (ع) از ادامه قصه موسی و خضر چنین میگوید که وقتی موسی از خضر پندی خواست،خضر بعنوان آخرین وصیت به او گفت: «هیچ کسی را بخاطر ندانم کاری و خطایش ملامت مکن ؛ – لا تعیرن أحدا بخطیئته» (کافی)
ملامت گری؛ غیر از”آسیب اخلاقی”، یک پدیده شوم برای “فرصت سوزی” است.
در جریان ویروس کرونا ؛ مسئولیت حاکمیت و رسانه ها و علی الخصوص “رسانه ملی” اینقدر زیاد است که اگر بدان توجه کند فرصت برای رصد دیگران نخواهند داشت.
آقایان در مورد کرونا فقط مسئولیت دارو و درمان را بعُهده ندارند، بلکه مسئولیت رفع سختی “معیشت مردم”، و راهکار مناسب برای جبران خسارات وارده به بخش “بازاروتولید”، و رسیدگی به امور عقب افتاده”آموزش” ، کاهش “آلام روحی وروانی” جامعه،ودهها مسئولیت دیگررادارندکه فکرنمیکنم درصورت رسیدگی به این ضروریات داخلی،وقتی برای ملامت کشورهای خارجی باقی بماند!
در “بحران کرونا” دولت های مرفه غربی گرفتاراند، اما روی دیگر این پدیده ،رنج انسانهایی که خود ویا بستگانشان در بستر بیماری اند! “اخلاق و انسانیت” دراین موقعیت چه میگوید؟
مگر ما ملتی نیستیم که افتخارمان نقش بستن شعرحکیمانه سعدی بر سر درب مهم ترین مراکز بین المللی غرب است؟
آنجا که گفت:
*بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
آیا “ملامت”های ما،فقط به گوش دولتهای آنان میرسد و به گوش شهروندانی که دراین بیماری دارای جسم و روان آزده ای شده اند ، نمیرسد؟
کرونا برای ما هست و برای آنها هم هست ، و البته ؛ روزی برای ما تمام میشود و برای آنان هم تمام میشود ، امانبایدجای زخم ملامتی باقی ماند، مگر نه این است که زخم ملامت های ناجوانمردانه دولتهای غربی درطول این چهل سال نسبت به ملت ارزشمند ایران باقی مانده!
هرگونه رفتار ملامت گرایانه؛ باعث فاصله ملتها و ایجاد کنیه بیشتر و عدوات مضاعف خواهد شد.
از ما که با داشتن امام علی (ع) به یک افتخار بزرگ در عالم انسانیت دست پیدا کرده ایم انتظار است به سخنان او نزدیکترباشیم که فرمود:
«زیاده روی در ملامت ، “آتش لجاجت” را مشتعل میسازد ؛ الافراط فی الملامه تشب نیران اللجاج» (تحف العقول)
افراط در ملامت است که مشکلات جهان غرب درمورد کرونا را ؛ از حد اطلاع رسانی فراتر برده، وبا ملامت های صوتی و تصویریِ مکرر و پی درپی و یا خبررسانی گزینشی در انظار عموم جهان ، با صِبغه انتقام جویی دنبال کنیم!
این رفتار غیر اخلاقی و غیر مناسب با آئین هم زیستی ؛حتما با عکس العمل های بزرگ تری ادامه پیدا میکندو بهانه های واهی به دست دشمن داده و به تعبیر امام علی(ع) تبدیل به “آتش لجاجت” میشود.چه زیبا سعدی در همان حکایت دهم گلستان که اشعار بالا را سروده ، بیت ذیل را هم فرمود:
*هرآنکه تخم بدی کشت وچشم نیکی داشت
دماغ بیهده پخت وخیال باطل بست
نتیجه؛کرونا و تنگی تنفس اخلاقی و حتا مرگ اخلاقی آنان؛ نباید باعث کوچکترین رفتارغیراخلاقی ماشودچرا که “مرگ اخلاقی” ؛ فقط برای همسایه نیست!
انتهای پیام
