«کرونا پارادوکس نان و جان ایجاد کرده»

غلامرضا ظریفیان، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها گفت: اکنون بحران کرونا پارادوکس نان و جان ایجاد کرده است و باید راهی پیدا کرد که بین این دو یک ارتباط منطقی برقرار شود. جامعه مدنی در این زمینه می‌تواند کمک‌کننده باشد.

غلامرضا ظریفیان در گفت‌وگو با ایسنا درباره نقش اعضا و جامعه مدنی در کمک به دولت و اقشار ضعیف در شرایط شیوع بیماری کرونا، اظهار کرد: احزاب در این زمینه باید بیشتر به تبیین درست مسائل، تشویق دولت به اقدامات متناسب با شرایط خاص و بحرانی و احیانا نقد روش‌ها و رویه‌های نامناسب بپردازد، اما جامعه مدنی که اعم از احزاب سیاسی است نقش مهمی در کمک به دولت و جامعه دارد.

وی ادامه داد: احزاب کارکرد سیاسی دارند، اما سازمان‌های مردم‌نهاد کارکردهای متنوعی دارند؛ البته به دلایل تاریخی و سیاسی به تقویت جامعه مدنی کمک نشده است. جامعه مدنی در واقع سازمان‌های مردم‌نهاد در عرصه‌های متکثری است که نقش واسط بین مردم و دولت‌ها دارد و اموری را بر عهده می‌گیرد که معمولا دولت‌ها توانایی اجرای آن را ندارند.

این فعال سیاسی با اشاره به ضعیف بودن نقش جامعه مدنی در جامعه ایران، خاطرنشان کرد: جامعه مدنی ظرفیت‌های زیادی دارد که می‌تواند از آنها بهره ببرد، اما به دلایل معرفتی، تاریخی و سیاسی جامعه مدنی به اندازه کافی فعال نشده است. البته بسیاری از نهادهای مدنی در همین بحران کرونا فعال شده و تلاش کردند لوازم مورد نیاز بیمارستان‌ها یا مایحتاج افراد ضعیف را تامین کنند. با این حال تاثیر این نهادها به اندازه کافی نبود. برای استفاده از ظرفیت جامعه مدنی و سازمان‌های مردم نهاد باید در شرایط عادی از این سازمان‌ها حمایت کرد تا آنها پشتوانه پیدا کرده و در شرایط بحرانی به کمک بیایند. دولت‌ها نقش مهم و اصلی در فعال شدن جامعه مدنی و سازمان‌های مردم نهاد دارند.

ظریفیان در ادامه با بیان اینکه سازمان‌های مردم‌نهاد در شرایط بحرانی می‌توانند با اقدامات خود این پیام را بدهند که مردم پشتیبان و پناهگاه دارند و تنها نیستند، خاطرنشان کرد: این سازمان‌ها نقش بسیار مهمی در افزایش همبستگی ملی دارند. در همین بحران کرونا اگر جامعه مدنی قوی‌تر بود تاثیرات بسیار مهمتری داشت و به دولت کمک بیشتری می‌کرد. اکنون بحران کرونا پارادوکس نان و جان ایجاد کرده است و باید راهی پیدا کرد که بین این دو یک ارتباط منطقی برقرار شود. جامعه مدنی در این زمینه می‌تواند کمک‌کننده باشد.

وی تاکید کرد: حتی کشورهای ثروتمند هم در این شرایط به جامعه مدنی نیازمندند زیرا یکباره با انباشت عظیم نیازها روبرو شده و به تنهایی نمی‌توانند پاسخگوی همه نیازها باشند. جامعه مدنی در این شرایط می‌تواند نقش مهمی داشته باشد. در ایران جامعه مدنی در گذشته در اشکال اصناف، هیات‌ها یا مراکز خیریه فعال بودند و اکنون اشکال نوین‌تری به خود گرفته‌اند که باید تقویت شوند و دولت هم در این زمینه نقش مهمی بر عهده دارد. جامعه مدنی علاوه بر کمک به اقشار ضعیف می‌تواند اقداماتی که دولت برای مقابله با کرونا را انجام داده است را برای مردم تشریح کنند. زیرا سازمان‌های مردم نهاد واسطه‌ای بین دولت و جامعه هستند.

این فعال سیاسی تاکید کرد: بسیج واقعی جامعه زمانی انجام می‌شود که متکی بر سازمان‌های مردم نهاد باشد؛ زیرا این سازمان‌ها به شکل هدفمند مشکلات را تشخیص داده و برای حل آنها اقدام می‌کنند. این تشکل‌ها سازمان یافته، هم افزا و هدفمند هستند و می‌توانند ظرفیت‌های جامعه را جذب کرده و مردم هم به آنها اعتماد می‌کنند. دولت هم از ظرفیت این سازمان‌ها برای حل مشکلات خود می‌تواند بهره بگیرد، البته باید کمک شود تا جامعه مدنی در این امر تقویت شده و فعالیت بیشتری داشته باشد.

انتهای پیام