شغل انبیاء
رحیمه رضایی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
روز معلم را به تمامی همکاران عزیز و پیشکسوتان عرصه علم و دانش تبریک عرض می‌نمایم.
بنده انتظار دارم این متن را گرچه طولانیست، اما حداقل معلمین شریف و والا مقام صبورانه و با تعمق بخوانند.
متن زیر را که یک واقعیتی عینی توسط بنده (رحیمه رضائی) در ارج نهادن به مقام والای معلم، پس از ۳۰ سال تلاش در عرصه علم و دانش نگاشته شده، به شما عزیزان تقدیم می‌کنم. انگیزه این متن در پاورقی اشاره شده است، تقاضا می‌کنم پاورقی را نیز حتماً بخوانید.
اکنون واقعاً از دل و جان درک می‌کنم اینکه گفته شده معلمی شغل انبیاست، یعنی چه؟
معلم کارش روشنگری، دادن آگاهی و فهم، تعقل و اندیشیدن است. معلم واقعی کسی است که می‌آموزد انسان از میان عقل و منطق و جهل و تعصب خشک، درست‌ترین را انتخاب کند. (حال ممکن است چنین فردی در سمت معلمی هم نباشد و یک فرد عادی یا یک مادر و پدر باشد)
و صد البته این امر کاری بس دشوار بوده و خون دل خوردنهای فراوان می‌طلبد.
اکنون که در میان مردم پافشاری جاهلانه بر روی خرافات و عقاید غیر منطقی و تعصبات کور را شاهدیم، بیش از پیش دشواری رسالت معلم بر ما آشکار می‌شود.
متأسفانه در طول تاریخ بین اکثریت مردم جهالت بر عقل و منطق غالب بوده است.
مگر پیامبران با آن مقام و قدرت الهی که داشتند توانستند اکثریت مردم را هدایت کنند؟!
خوبه که همه در تاریخ اسلام خوانده‌ایم، رسول خداصلی الله علیه وآله و سلم، هنگام عبور از بین مردم چه اهانتهایی را که نمی‌دید؟ حتی مردم جاهل زباله بر سر آن بزرگوار پرتاب می‌کردند.
امروز می‌بینم واقعاً فهماندن کسیکه درجهل و تعصب و خرافات غرق گشته کاری بس عظیم و دشوار و شاید محال است.
حال بر خود می‌بالم به خاطر کسوت معلمی که شغل انبیاست.
پی نوشت:
این روزها که شیوع ویروس کوید ۱۹ روابط انسانها را کاملاً دگرگون ساخته٬ سازمان بهداشت جهانی، دانشمندان، پزشکان، محققین سراسر دنیا درگیر این ویروس ناشناخته‌اند.
دولت‌های کشورها هر کدام سخت گیری ها، تدابیر و محدودیت‌هایی اتخاذ کرده‌اند.
تمامی مدارس دانشگاهها مساجد، حرم امامان و حتی خانه خدا تعطیل است.
تلویزیون ۲۴ ساعته در برنامه‌های مختلف در حال اطلاع رسانی و آموزش است و روزانه از ابتلا و کشته شدن هزاران نفر در جهان خبر می‌دهد.
درخیابانها ومعابر شهرها و روستاها مردم (مغازه داران حتی بسیاری از دستفروشان ساده) را با صورتهای ماسک زده و دستکش به دست پوشیده مشاهده می‌کنیم، گمان می‌کنم کمتر کسی باشد که لا اقل اندکی اطلاعات در این زمینه کسب نکرده و به فکر سلامتی خود، خانواده و جامعه‌ی خود نباشد.
متأسفانه در چنین اوضاع وشرایطی در یکی از مراسمات تدفین و تشییع در یکی از روستاهای شهر ارومیه به عینه شاهد ماجرا بودم. با اینکه مداح و روحانی دقایقی از کرونا صحبت کرد و در پایان چندین مرتبه از طریق بلند گو به حاضرین اعلام کردند که برای حفظ سلامتی شما و پیشگیری از شیوع کرونا در مسجد و منزل هیچگونه مراسمی برگزار نخواهد شد.
اعلامیه‌ای با همین مضمون بر در منزل آن مرحوم نصب و در فضای مجازی توسط خانواده مرحوم منتشر شد. عده کثیری اصرار بر تجمع صدها نفر در منزل داشتند.
اینجا تنها یک فرد آگاه و مسئولیت شناس بود، تأکید می‌کنم که فقط یک نفر که در مقابل این همه مردم جاهل یک تنه ایستاد و عمق فاجعه ناشی از تجمعات را گوشزد کرد و با خون دل خوردن از این همه جهالت هر نوع اعتراض و توهین و تحقیر و … را به جان خرید و مانع تجمع شد….
با افتخار تمام می گویم این فرد یک معلم بود، معلم دلسوز، دلسوخته، مسئولیت شناس…
اینجا بود که من با تمام وجود به مشقت و سختی رسالت انبیاء پی بردم و فلسفه و علت اصلی عبارت: «معلمی شغل انبیاست» را دریافتم.
انتهای پیام
