علی (ع) در مقام انسانی | احمد زیدآبادی
احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار در یادداشتی تلگرامی با عنوان «علی در مقام انسانی» نوشت:
غالیان شیعه که در بین همۀ جماعت‌ها و نحله‌ها از متکلم و محدث تا فقیه و صوفی وجود داشته و دارند و متأسفانه اخیراً نیز در هیئت برخی واعظان و مداحان، با ظهوری دوباره قدرتی به هم زده‌اند، به زعم خود برای تکریم و عظمت امام علی بن ابیطالب، صفاتی فرابشری و الوهی به او نسبت داده و می‌دهند، غافل از اینکه این شیوه به واقع قله‌های عظمت علی را در مقام انسانی، همانند ابرهای تیره می‌پوشاند و از انظار پنهان می‌کند.
عظمت علی را در مقام انسان می‌توان از سیره‌های اصیل و بخصوص از متن نهج‌البلاغه دریافت. انسانی سرشار از فهم و تأمل و حکمت که جایگاه طبیعی و معقول هر امری را به درستی می‌شناسد و معیاری از رفتار عادلانه و منصفانه در همۀ مناسبات سخت و پیچیدۀ سیاسی و اجتماعی به ثبت می‌رساند. علی در امر سیاست آنجا که مشاوره می‌دهد، آنجا که انتقاد می‌کند، آنجا که سکوت می‌کند، آنجا که برمی‌آشوبد، آنجا که پیشقدم می‌شود و آنجا که عقب می‌نشیند، همه بر اساس منطق و معیار روشنی است که از او دغدغه‌مندی صادق و فروتن نسبت به حقوق عامۀ مردم و الگوی جاودانه‌ای از سیاست‌ورزی پاک و عادلانه ساخته است.
دریغا که این الگو در نزد بسیاری از مدعیان مهجور مانده و در نزد بسیاری دیگر چنان تحریف شده که به صورت معکوس خود در آمده است، یعنی دقیقاً مصداق تمثیل زیبای خودش در بارۀ اسلام و پوستین وارونه!
نخستین باری که بازداشت شدم سخنان علی در بارۀ شرایط قاضی در خاطرم بود، آنجا که در نامۀ معروفش به مالک می‌گوید:
«سپس از ميان مردم، برترين فرد نزد خود را براى قضاوت برگزین، كسی كه مراجعه فراوان، او را به ستوه نياورد و برخورد مخالفان با يكديگر او را خشمناك نسازد، بر اشتباهاتش پافشارى نكند و بازگشت به حق پس از آگاهى از آن، براىش دشوار نباشد، طمع را از دل ريشه‌كن كند و در شناخت مطالب به تحقيقى اندك رضايت ندهد، در شبهات از همه محتاط‌تر باشد و در يافتن دلیل از همگان مصّرتر و در مراجعه پياپى شاكيان خسته نشود، در كشف امور از همه شكيباتر، و پس از آشكار شدن حقيقت، در فصل خصومت از همه برندهتر باشد، كسى كه ستايش فراوان او را فريب ندهد و چرب زبانى او را منحرف نسازد و چنين كسانى بسيار اندكند.»
با چنین درک و انتظاری از قاضی با سعید مرتضوی روبرو شدم! در همان نگاه نخست هم چیز روشن شد! با اشاره به کتابی از روژه گارودی که از منزل‌ام ضبط کرده بودند؛ پرخاش کرد که: تو یهودی هستی؟ تو مبلغ یهودی‌گری شده‌ای؟
ای کاش این جوانانی که بعضاً به عشق علی در پای برخی منبرهای روضه و مداحی به سر و صورت خود می‌کوبند، نگاهی هم به نهج‌البلاغه می‌کردند تا بدانند که آنچه در این منبرها تقدیس می‌شود نزد علی از لنگۀ کهنه کفشی یا آبِ بینی بزی هم بی‌ارزش‌تر بوده است!
انتهای پیام
مطلبی که مدتها است من را نگران کرده و بی ربط به این موضوع نیست ، آینده ایران و مواجهه جوانان پامنبری این مداحان کذایی و سایر جوانان این مرزو بوم است ، دین و روش علی ، روش حکمت و عقل و اعتدال است و با صلبی گری و تحجر و خشونت کور بر علیه مخالفان نسبتی ندارد اما متاسفانه با تقدس زایی کاذب و غلوی که این مداحان برخلاف سیره و نص فرمایش حضرت امیر برای ایشان و سایر ائمه هدی به کار گرفته اند و مستمعین جوان خود را بر علیه هرکس که هم فکر و عقیده آنان نیست می شورانند ، با نسل جوان پامنبری مواجهیم که با شورِ بدون شعور هیچ عقیده دیگری را جز آنچه خود حق و مقدس می پندارد ، بر نمی تابد و نه تنها حاضر به قبول هیچ اندیشه مخالفی نیست حتی حق حیات را نیز برای مخالف عقیدتی اش به زعم خود قائل نیست ، و از طرفی درآن سوی میدان نیز با جوانانی مواجهیم که در اثر تباه کاری و فساد چهل ساله ، گریزان از اصل دین و ایمان به اعتقادات این جوانان که با مشابه و همسان سازی ، اعتقادات خویش را در جهت تایید حکومت و رهبری به کار می گیرند معترضند ، به گمان بنده مواجهه این دو گروه در روز مبادا می تواند بسیار برای این کشور مصیبت بار و خسارت آفرین باشد ، بر زعمای قوم است تدبیر کنند و اینقدر با تکیه بر* جوانان مومن و جهادی * بین جوانان این مرزو بوم تخم شقاق و اختلاف و جدایی را نپراکنند.
تحلیلی علمی و درست و واقع بینانه است. امیدوارم با گسترش نوشته هایتان و تعمیق آن به فهم دینی و افزایش معرفت اآن کمک کنید که اجری بالا دارد که همه ی این کوتاهی ها به دلیل کوتاهی متولیان امر دین و به سیاست بازی مشغول شده اند!؟