فشار کرونا بر کارگران روزمزد
اگرچه علی ساری نایب رییس اول کمیسیون اجتماعی مجلس دهم از بسته‌های حمایتی می‌گوید که به اقشار آسیب‌دیده جامعه در دوران کرونا اهدا شده است ولی چند کارگر ساختمانی روزمزد به خبرنگار انصاف نیوز می‌گویند هیچ بسته حمایتی دریافت نکرده‌اند. این نماینده مجلس می‌گوید: عمر مجلس فعلی کفاف برنامه‌های میان مدت برای حل مشکلات معیشتی کارگران را ندارد.
در روزهایی که بسیاری از مشاغل تخت تاثیر طاعونی به نام کرونا قرار گرفته‌اند، شاید بتوان گفت یکی از آسیب‌پذیرترین گروه‌های شغلی کارگرهای غیررسمی و بدون بیمه هستند. آسیب‌پذیری آنها می‌تواند به معنای از دست دادن درآمد کامل یا بخش عظیمی از آن باشد.
چند کارگر در گفت‌وگو با انصاف نیوز از شرایط سخت معیشتی خود سخن می‌گویند و از بیکاری بلند مدتی که زندگی و حتی بسیاری از موارد شخصی آنها را تحت تاثیر قرار داده است.
کارگران روزمزد از مشکلات خود می‌گویند
برای پرسش چند سوال از کارگران روزمزد به حوالی میدان امام حسین می‌روم تا درباره وضعیت معیشتی آنها در این روزها اطلاعاتی به دست بیاورم. 50 متر مانده به میدان، سه کارگر در گوشه‌ی خیابان نشسته‌اند تا شاید بخت آنها یاری کند و سرکار بروند. ساعت 1 ظهر است و به نظر نمی‌رسد در این ساعت از روز دیگر شانسی داشته باشند. دو نفر در کنار هم هستند و یک نفر چند قدم دورتر از این دو نشسته است.
یکی از این کارگرها از وضعیت درآمد خود به انصاف نیوز می‌گوید: «ما حقوق ثابتی نداریم و دستمزد خودمان را در پایان همان روز از صاحب‌کار می‌گیریم و با همان حقوق نیازهایمان را برطرف می‌کنیم. از اوایل اسفند سرکار نرفته‌ام و در تمام این مدت از جیب می‌خورده‌ام، اگر این روال ادامه داشته باشد، زندگی برای ما بسیار سخت خواهد شد. هیچ بسته حمایتی دولتی به ما داده نشده است.»
از او درباره وضعیت دیگر کارگران روزمزد و چگونگی گذراندن زندگی آنها در این روزها می‌پرسم که در پاسخ می‌گوید: «خیلی از دوستانم وضعیت بد‌تری نسبت به من دارند و برای تامین نیازهای خودشان در مضیقه هستند. تعداد زیادی را می‌شناسم که برای تامین زندگی خودشان مقداری پول قرض کرده‌اند. هر روز به اینجا می‌آیم به امید اینکه فرصتی برای کارکردن به دست بیاورم ولی فقط چند ساعتی را در این محل هستم.»
کارگر دیگری که در کنار او نشسته بود از وضعیت درآمد خود می‌گوید: «از اول اسفند، برای کار به هیچ ساختمانی نرفته‌ام و بیکار هستم، برای امرار معاش حاضر هستم حتی کار نظافتی هم انجام دهم. شرایط خیلی سختی دارم و برای تامین مخارج زندگی از برادرم پول قرض گرفته‌ام تا شکم زن و بچه‌ام را سیر کنم. زندگی در این روزها خیلی سخت است، درست است که عید نداشتیم ولی حتی پول خرید لباس نو برای پسر را هم نداشتم. هیچ نهادی هم به ما کمکی نکرده است.»
به طرف کارگر سوم می‌روم که کمی دورتر از این دو نشسته است. به او نزدیک‌تر که شدم، دستش را در جیب پیراهنش می‌کند و پاسپورتش را نشان می‌دهد تا بدانم از مهاجران افغانستانی دارای مجوز است. این کارگر هم از مشکلات زیاد خود در روزهای کرونایی می‌گوید: «تا پیش از این شرایط تقریبا هر روز کار می‌کردم ولی از اسفند تا به امروز تنها 3 روز کار کردم. زندگی در این شرایط خیلی سخت است چون کار نمی‌کنیم مجبوریم زندگی را به سختی بگذرانیم. این روزها شرمنده‌ی زن و بچه‌هایم هستم چون با دستان خالی به خانه می‌روم.»
این مرد می‌گوید: «چند نفر را می‌شناسم که زندگی را به سختی می‌گذارنند و به صورت موقت زباله‌گرد شده‌اند تا این روزها را پشت سر گذارند. برخی هم بسته‌های حمایتی از موسسات خیریه می‌گیرند که تعداد محدودی دارند. اگر به همین روال پیش برود من هم مجبور هستم تقاضای کمک کنم. هیچ بسته حمایتی از نهادهای دولتی به ما داده نشده است.»
از او درباره شرایط بچه‌هایش می‌پرسم: «سعی می‌کنم تا آنها سختی کمتری بکشند و خودم فشار بیشتری را تحمل می‌کنم. مدارس در حال حاضر تعطیل است ولی اگر مدارس تعطیل نبود مخارج زندگی خیلی بیشتر می‌شد.»
عمر مجلس کفاف برنامه‌های میان مدت و بلندمدت را نداد
علی ساری نایب رییس اول کمیسیون اجتماعی مجلس دهم درباره فعالیت این کمیسیون برای وضعیت کارگران روزمزد می‌گوید: «با توجه به روزهای پایانی مجلس، فعالیت‌های خاصی درباره این موضوع در کمیسیون برای این موضوع نشد و فقط بسته‌های حمایتی است که به وسیله دولت برای مردم درنظر گرفته شده است. این موضوع را می‌دانم که باید از این افراد حمایت‌های ویژه‌ای شود ولی باید مطابق با بودجه کشور درباره‌ی این موضوع تصمیم گرفت. موارد زجرآوری پیش می‌آید و باید تصمیم گرفته شود.
ما می‌خواهیم مجلس را تحویل دهیم. امیدوارم دوستان جدید با توجه به واقعیت‌های جامعه، درباره مسائلی که باعث مشکلات اقتصادی در جامعه شده، تصمیم‌گیری کنند. با تصمیمات مقطعی نمی‌توان مشکلات معیشتی کارگران روزمزد را در این شرایط خاص حل کرد و باید درباره این موضوع تجدیدنظر قاطعی شود.»
ساری در ادامه می‌گوید: «نمی‌توانم بگویم که ما به طور کامل طرح و برنامه‌ای نداریم. شرایط سخت معیشتی مربوط به شرایط تحریمی است و کرونا هم مزید بر علت شده است. کارگران تا پیش از کرونا به هر نحوی زندگی را سپری می‌کردند اما کرونا شرایط بغرنج گذشته را دو برابر کرده است. مجلس سعی کرد تا با کمک دولت در حدی سیاست‌های حمایتی خودش را دنبال کند. برخی از کارها کوتاه، میان و بلند مدت است، کارهای کوتاه مدت فقط همان بسته‌های حمایتی بود ولی برای حل اساسی نیاز به کارهای میان مدت داریم که عمر این مجلس کفاف نمی‌دهد. مجلس جدید این برنامه را دنبال می‌کند.»
انتهای پیام
