قالیباف بر سکوی پرش!

احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار در یادداشتی تلگرامی با عنوان «قالیباف بر سکوی پرش!» نوشت:

محمد باقر قالیباف با رأی قاطع اعضای مجلس یازدهم بر کرسی ریاست مجلس نشست. این رأی نشانۀ توافق کلی گرایش‌های مختلف اصولگرایی برای تعیین هیئت رئیسۀ مجلس است و انتخاب امیرحسین قاضی زادۀ هاشمی و علی نیکزاد به عنوان نواب رئیس مجلس خود حکایت از این توافق دارد.

این اما بخش آسانِ کار اصولگرایان در مجلس است. معضلات سخت و پیچیده‌ای در انتظار آنهاست.

در این میان قالیباف در مقام ریاست مجلس، کار بسیار سختی پیش رو دارد. او تاکنون در موقعیت فرماندۀ نظامی و انتظامی و شهرداری تهران، بیشتر دستور و حکم صادر کرده است، اما از این پس کارش با دستور پیش نمی‌رود و مجبور است علایق و سلایق حدود 300 نفر را که معمولاً تابع نظم و انضباط و چارچوب ویژه‌ای هم نیستند، در نظر گیرد و با آنها از درِ مدارا درآید.

به نظرم قالیباف ریاست مجلس را همچون سکویی برای پرش به کرسی ریاست جمهوری در سال آینده می‌بیند و این بلندپروازی کارش را دو چندان سخت‌تر خواهد کرد.

او برای این مقصود گرچه از پشتیبانی نیروهای قدرتمندی برخوردار است، اما احتمالاً رقبای قدرتمندی هم پیش رو دارد. رقبای قالیباف چه در بین اصولگرایان و چه در بین بخشی از اصلاح‌طلبان، طبعاً کارنامۀ او در مقام ریاست مجلس را زیر ذره بین خواهند گذاشت و هر حرکت و اشاره و کنایۀ او را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری به مثابۀ تکرار “دولت رضاخانی” تعبیر و تبلیغ خواهند کرد، تعبیری که بعید است این بار به مذاق بخشی از رأی دهندگان عادی و منفعل و به تنگ آمده از انواع نابسامانی اجتماعی و فشارهای اقتصادی چندان تلخ آید!

در هر صورت، کشور ما روزهای عجیبی در پیش دارد و ظاهراً قالیباف که ردای ریاست جمهوری را بیش از ریاست مجلس برازندۀ خود می‌بیند، در صدد است تا اصطلاحاً “نقشی تاریخی” در این زمینه ایفا کند.

تلاش‌های گذشتۀ او در این جهت، عمدتاً خام‌طبعانه و ناپخته و همراه با بداقبالی بوده است، اما آیا این بار او از تجربۀ گذشته درس لازم را گرفته و شانس و اقبال هم به او روی خوش نشان خواهد داد؟

هرچه باشد در چند ماه آینده مشخص خواهد شد.

انتهای پیام