معمایی به نام بلیتفروشی مسابقات فوتبال
سالهاست مسئولان ورزش و فوتبال به دنبال پیدا کردن راه حلی برای بلیت فروشی طبق استانداردهای جهانی و درآمدزایی از این راه برای باشگاهها هستند اما هنوز اندر خم یک کوچه ماندهاند!
خبرگزاری مهر گزارش داد: ورزش ایران برای درآمدزایی در بخش ها و حوزه های مختلف شرایطی بحرانی دارد و با وجود همه تلاش هایی که صورت گرفته مسئولان ورزش هنوز نتوانسته اند از این فرصت خوب برای درآمدزایی استفاده کنند.
در این میان فوتبال به عنوان پرطرفدارترین ورزش کشور شرایطی بدتر دارد و کیلومترها با استاندارهای روز دنیا فاصله دارد. موضوعی که اگر با روال فعلی دنبال شود نه تنها این فاصله کمتر نخواهد شد بلکه هر روز بر متراژ آن اضافه خواهد شد.
بهرام افشارزاده میگوید: «پیشنهاد می دهیم به سازمان لیگ تا برای سال بعد بلیط فروشی را خودمان انجام دهیم». این حرف کاملا درست است و لازم. در واقع دیر هم هست، همین امروز تمام باشگاههای ایران در سراسر کشور بلیط فروشی را خودشان انجام می دهند و تنها استقلال و پرسپولیس هستند که به دلیل نداشتن ورزشگاه اختصاصی بلیط فروشی با آنها نیست و با سازمان لیگ است.
این موضوع از آن جهت خوب نیست که باشگاهها هرگز به طور دقیق متوجه نمیشوند که چه تعداد تماشاچی در کدام بازیها داشتهاند و به این ترتیب نمیتوانند بازاریابی کنند و هوادارشان را هم به سمت ورزشگاه ها سوق دهند و از آن بالاتر این که درآمد ناشی از بلیط فروشی در حساب و کتاب هایشان در سازمان لیگ می ماند و هر هفته پرداخت آن به آینده موکول می شود.
اگر از زاویه ای دیگر به ماجرا نگاه کنیم تعداد تماشاگران پرسپولیس و استقلال بیشتر از باشگاه های دیگر هستند و در نتیجه نمی توان از سیستم دستی برای کنترل بلیط ها استفاده کرد.
با وجود همه این مشکلات فتح الله زاده و رویانیان سه سال قبل با شرکتی به توافق رسیده بودند که هم تجهیزات و هم نیروی انسانی این کار را تقبل می کرد و از روی هر بلیط درصدی به عنوان هزینه برمی داشت. این طرح محاسن زیادی داشت، اول اینکه تامین نیروی انسانی هزینه بالایی داشت و وارد کردن و نصب گیت های جدید هم هزینه های فراوانی داشت که با این روش به صورت اشتراکی و واگذاری، نه نیروی انسانی لازم داشت و نه تجهیزات.
با این وجود سازمان لیگ که تازه هزینه کرده بود و گیت های جدید الکترونیکش تازه به گمرک رسیده بود با این موضوع موافقت نکرد، وزارت ورزش هم تمایل نداشت که بلیط های «وی آی پی» خودش را دو دستی تقدیم باشگاهها کند.
این همه در حالی بود که فتح الله زاده طرح خوبی برای «وی آی پیها» داشت و قصد داشت با«وی آی پی ها» برخی هواداران خاص را به صورت مشخص از درب خانه تا استادیوم و دوباره تا درب خانه به ورزشگاه بیاورد و برای خدمات آن درآمدزایی کند. از آنسو رویانیان هم چنین دیدگاههایی را ارائه کرده بود و قرار بود پشت بلیطها را هم آگهی بزنند تا درآمدزایی داشته باشند.
در هر حال آن طرحها عقیم ماند و به نتیجه نرسید و حالا دوباره افشارزاده می خواهد بحث بلیط فروشی را با سازمان لیگ مطرح کند، کاری که بالاخره روزی باید به سرانجام برسد و باشگاه مالک بلیط هواداران خودش باشد.
باید دید افشارزاده و طاهری چه برنامهای دارند و سازمان لیگ آیا بلیط فروشی را پس از سالها به استقلال و پرسپولیس واگذار میکند؟ آنها حتما تا امروز هزینههای گیتهای حالا قدیمی شده خود را درآوردهاند، البته اگر به تهران رسیده باشد.
انتهای پیام