کاندیداهای احتمالی 1400 – محمدجواد ظریف
[سیزدهمین دورهی انتخابات ریاست جمهوری حدود یک سال دیگر، احتمالا در خردادماه ۱۴۰۰ برگزار خواهد شد. انصاف نیوز به مرور رزومهی نامزدهای احتمالی این انتخابات را منتشر میکند]
«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران در هفدهم دی ۱۳۳۸ به دنیا آمد. پدر او از تاجران مشهور اصفهان بود.
ظریف دارای دکتری روابط و حقوق بینالملل از دانشگاه دنور آمریکا و در سالهای ۱۳۷۶-۸۸ استاد میهمان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بوده است.
بنا بر آنچه در زندگینامه رسمی منتشر شدهی آقای ظریف آمده است، او در سالهای پیش از انقلاب به دلیل «شرایط سیاسی و امنیتی» برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و در دوران دانشجویی از «فعالان و مسئولین انجمن اسلامی دانشجویان در آمریکا و کانادا» بود.
ظریف در سالهای ابتدای انقلاب بهعنوان مشاور در کنسولگری ایران در سانفرانسیسکو و نمایندگی جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد به فعالیت پرداخته و در نهایت در سال ۱۳۶۸ معاون نمایندهی دائم ایران در سازمان ملل شد. ظریف در این دوران در مذاکرات منجر به قطعنامه ۵۹۸ نقش داشت.
او سپس به عنوان معاون حقوقی و بینالملل وزارت امور خارجه انتخاب شد و پس از حدود یک دهه حضور در معاونت وزارت امور خارجه، بهعنوان نمایندهی دائم ایران در سازمان ملل راهی نیویورک شد. دوران حضور او در آمریکا که همراه با تلاش جدی او برای ایجاد ارتباط گسترده با جامعه آمریکا بود همواره مورد اعتراض طیف تندرو جریان اصولگرا قرار داشت.
ظریف در دوران دولت احمدینژاد، به دلیل اختلاف جدی با رئیسجمهور وقت کنار گذاشته شد و هشت سال بعد از آن دوران، با آغاز به کار دولت روحانی بهعنوان وزیر امور خارجه مشغول فعالیت است.
حضور ظریف در وزارت امور خارجه با دو نقطهی عطف در تاریخ دیپلماسی جمهوری اسلامی همراه بود؛ مذاکرهی مستقیم وزرای امور خارجه ایران و آمریکا، پس از سالها ممنوعیت مذاکرهی دو جانبه و دست یافتن به توافق هستهای با گروه ۵+۱ که سبب رفع بخش بزرگی از تحریمها شد. این هر دو مخالفانی جدی در داخل و خارج از کشور داشت. مخالفان داخلی برجام که خود را «دلواپس» مینامیدند با حملات شدید و بی سابقه به وزیر امور خارجه بر این باور بودند که ظریف در مذاکرات هستهای واداده و سازشکار بوده و مذاکره با آمریکا و توافق هستهای سبب تعطیلی صنعت هستهای و عدم رفع تحریمها شده است.
دوران حضور ظریف در دولت دوم روحانی اما با خروج آمریکا از برجام و همینطور استعفایی جنجالی از سوی او همراه شد.
آقای ظریف در اسفند ۹۷ در اعتراض به عدم اطلاعرسانی به او دربارهی سفر بشار اسد به تهران از سِمت خود استعفا کرد که البته این استعفا مورد موافقت رئیسجمهور قرار نگرفت.
خروج آمریکا از توافق هستهای، بازگشت مجدد تحریمها و کاهش محدوده اختیارات او از جمله چالشهای جواد ظریف، در جایگاه وزیر امور خارجه در سالهای اخیر بوده است.
آقای ظریف به دلیل فعالیت در وزارت امور خارجه و ممنوعیت حضور در احزاب سیاسی به شکل رسمی بهعنوان چهرهای در یکی از دو جریان اصولگرا یا اصلاحطلب نیست اما با توجه به عملکرد او در چهار دههی اخیر میتوان ظریف را دیپلماتی میانهرو نامید که معمولاً جریان اصولگرا منتقد اوست!
انتهای پیام
سلام آقای ظریف چرادر مورد سخنان اخیر وزیر کشور ترکیه مبنی بر وجود حدود صد تروریست پ ک ک در حوالی ماکو آذربایجان غربی موضع گیری نکردید وی ظاهرا گفته اگر ایران اقدامی نکند ترکیه اقدام خواهد کرد آیا این نقض وتوهین به ایران نیست فکر نکردی سکوت به شایعات در برخی محافل بیشتر دامن بزند