«اصلاحات جدید، الزامات جدید»

به گزارش انصاف نیوز، افشين علا، شاعر انقلابی در یادداشتی در تلگرام نوشت: پیروزی قاطع فهرست امید در تهران و بسیاری ازاستانها، ضمن آنکه نویدهای بسیار برای دولت اعتدال به همراه داشت اصولگرایان را نیز از سهمی شایسته بی نصیب نگذاشت. چرا که با وجود رأی معنا دار پایتخت و بسیاری دیگر از شهرها مبنی بر اراده تغییر در نگرش و رفتار افراطی، نه تنها اصولگرایان تضعیف نشدند، که به اعتقاد من مردم با ترسیم خط مشی جدید و برازنده تر برای آنان فرصت دیگری دادند که با اتخاذ رویه ای تازه، به بقا و استحکام بنیان های اصولگرایی پرداخته شود.

بنابرین باید گفت نتیجه انتخابات هفتم اسفند، در نهایت به کام همه سلایق ریشه دار و اصیل درون نظام شیرین است. ادعایی که انشاء الله با گذشت زمان و تشکیل مجلس جدید صحت آن به اثبات خواهد رسید.

اما نکته اصلی در این انتخابات، توفیق اعجاب برانگیز اصلاحات است که نباید ساده از کنار آن گذشت خاصه آنکه موج رد صلاحیتهای گسترده می توانست حتی به بی انگیزگی، یأس و حذف خودخواسته اصلاحات هم بینجامد. و در نتیجه، ناکامی دیگری را نیز برای اصلاحطلبان و اکثریت مردم بوجود بیاورد. اماخوشبختانه با درایت رهبر اصلاحات و موج امیدی که دولت جدید در میان طرفداران بی شمار ایشان به وجود آورده بود، اکثریت ملت پای صندوق های رأی آمدند و رقابتی ناعادلانه را به حماسه موفقیت چشمگیر جناح مظلوم تبدیل کردند.

پس مردم و رهبران اصلاحات و نمایندگانی که با پیام تغییر به مجلسین راه یافته اند، حق دارند از این توفیق و عزت خداداده خوشحال باشند. تا باد، چنین باد.

اما لازم میدانم به نیروهای مؤثر و بانفوذ جریان اصلاحات، هواداران، جوانان و به ویژه نمایندگان محترم راه یافته به مجلس یادآوری کنم که دوره جدید، الزامات جدیدی را نیز می طلبد.

درست است که اصلاحطلبان با مضایق و بی مهریهای فراوانی مواجهند و باید همچنان برای رفع آن بکوشند و چاره بیندیشند از جمله موضوع حصر نامزدهای مطلوبشان در سال 88، ممنوعیت تصویری و خبری رهبر محبوب اصلاحات، باقی ماندن برخی چهره های شاخص اصلاحات در زندان، انحصار قدرت خبری و تبلیغی در دست رسانه مورد حمایت رقبای اصلاح طلبان، مطالبات نسل جوان به ویژه دانشجویان برای ایجاد فضای بازتر، عزم رفع محدودیت در نشر و ساحت های فرهنگ و هنر و اندیشه و… اما همزمان با دغدغه رفع این تضییقات، باید به خلاءها و قصورات خود نیز واقف باشیم و از نقد درونی اصلاحات غفلت نورزیم.

ما فرصت های فراوانی را از دست داده ایم. فرصت هایی که بسیاری از آنها را رقیب از ما گرفت و بسیاری را خودمان از کف دادیم. باقی ماندن در فضای احساسی ناشی از اقبال عمومی برازنده جریان اصیل اصلاحات نیست. باید هر چه زودتر به فکر پر کردن خلاءها و از میان برداشتن خردمندانه موانع موجود بر سر راه اصلاحات بود.

ضرورت تعامل همه جانبه با ارکان رسمی نظام و جلب هر چه بیشتر نظر و اعتماد آنها از اولویت های کاری اصلاحات در دوران جدید است. چه بخواهیم چه نخواهیم سایه بی اعتمادی بین ما و برخی ارکان نظام همچنان وجود دارد. من منکر بدبینی ها و سخت گیری های بی مورد طرف مقابل نیستم. اما ما که حسابمان پاک است نباید در برابر این بدبینی ها و بی مهری های مزمن، فرسوده و منفعل بشویم.

یکی از دروغ های بزرگی که بعد از وقایع 88 تبدیل به باور رایج در بدنه طیف مقابل شده است زاویه داشتن اصلاحات با اصول و ارزش های انقلاب اسلامی است.
درست است که این دام توسط رقیب پهن شده است اما ما نیز باید سعی کنیم در آن نیفتیم. اصلاحات جدید که ریشه فکری آن به جناح چپ قدیم برمیگردد نباید از اشتهار اصلی خود یعنی انتساب به خط امام غافل بماند. هر چند چپ قدیم سابقه افراط هایی را هم در پرونده خود دارد، اما خوشبختانه با ظهور خاتمی آن رویه اصلاح شد.

پس چه بهتر که ضمن حفظ محبوبیت مان نزد نسل جدید، از مواهب و داشته های مثبت و اصولی به جا مانده از دوران امام هم غفلت نکنیم. بنابر این قاعده، اتفاقا این اصلاح طلبانندکه باید به دلیل ریشه داشتن در تفکر خط امام، حامیان اصلی اصل ولایت فقیه و شخص ولی فقیه به شمار آیند.

نه تمامیت خواهانی که با سوء استفاده از جا خالی دادن ما، خود را مدعی بلامنازع تبعیت از ولی فقیه جازده اند. به نظر من اکنون زمان برملا شدن این دروغ بزرگ است. اصلاحات با وجود همه تنگناهای دامنگیر خود، باید هوشمندانه این فاصله را از میان بردارد خوشبختانه سخن از رهبری است که با دقت در معدل ویژگی های فردی شان هیچگونه شباهتی میان مدعیان ذوب در ایشان با شأن و شخصیت ایشان نمی بینیم. بنده قبلا نوشته ام که باید نگینی برازنده را که از انگشتر قیمتی جدا مانده است به دامن این خاتم برگردانیم. هنوز هم بر سر همان موضع هستم. اما برای رسیدن به این مطلوب، مقدماتی لازم است. شاید واجب ترین این مقدمات جلب اعتماد همه جانبه رهبری نظام توسط بدنه اصلاح طلبان است.

اصلاحات نباید فقط نقش غلط گیری از دیکته پرخطای فعلی را برعهده بگیرد. بلکه باید قدر داشته ها را هم بداند، امنیت بی نظیر حاکم بر کشور، آن هم در بحرانی ترین منطقه جهان، اقتدار و جایگاه تعیین کننده جمهوری اسلامی در منطقه و جهان، نفوذ معنوی رهبر انقلاب در بسیاری از کشورهای اسلامی، تقویت روزافزون بنیه دفاعی به ویژه دستاورد های مبهوت کننده سپاه پاسداران که تابع و مرهون فرماندهی کل قواست و دهها نکته مهم دیگر، واقعیت هایی است که بجای تمامیت خواهان و افراطیون، ما باید مبلغ آن باشیم. آن هم با ادبیات برازنده ای که اصلاحات دارد و مردم نیز از آن بیزار نیستند.

من از نسلی هستم که شعار محبوب دوران نوجوانی ام این بود: “درود بر سه یاور خمینی: هاشمی و دو سید حسینی”، اکنون یکی از آن دو سید بزرگوار یعنی شهید بهشتی در میان ما نیست. اما به فضل خدا آن سیدحسینی دیگر، سکاندار نظام و رهبر برازنده شیعیان جهان است.

آیت الله هاشمی هم خوشبختانه با وجود همه تخریبها و تلخیها، همچنان در صف مقدم یاوران ملت و رهبر ایستاده است. خیلی ها سعی کردند بین این دو یار فاصله بیندازند که به فضل خدا چنین نشد.

رأی اخیر مردم به هاشمی نیز حکم تیر خلاص به اراده تفرقه افکنان را داشت. هر چند با آن وقایع تلخ، چند سال است که توانستند بین رهبری و برخی از یاران امام، ظاهرا فاصله بیندازند.

اما بنده اطمینان دارم باوجود گلایه ها و دوری ها باز هم به فرموده مولانا: متحد، جانهای شیران خداست… یکبار ایشان به مزاح در پاسخ بنده گفتند: دوری و دوستی! اما یقینا این مزاح ریشه در واقعیت دارد. امروز دوری های تحمیلی رو به پایان است. چرا که گذشت زمان صدق نیت بسیاری از منتقدان و پیشکسوتان را آشکار کرده است. خوشبختانه مردم نیز با حضور نجیبانه و رأی معنادار هم پیام اطاعت و خیر خواهی خود را به رهبر انقلاب دادند، هم متمدنانه و قانونمدار، خواستند که زمینه آشتی و وفاق هر چه بیشتر اصحاب انقلاب فراهم شود و گزند تازه به دوران رسیدگان و نا محرمان به خودشان برگردد. بی شک، همت اصلاحات در دوران جدید نیز باید در خدمت این عزم فرخنده باشد.

انتهای پیام